Τα τελευταία 20-30 χρόνια δεν ήταν ιδιαίτερα καλά για την Lancia. Μετά την δεκαετία του ’90 η ιταλική εταιρία δεν μας έδειξε πολλά πράγματα αλλά ακόμα και σήμερα, οι παλαιότεροι και οι λάτρεις του αυτοκινήτου αναπολούν τις εποχές της δόξας. Τότε που η Lancia μεσουρανούσε στον κόσμο των rallies, τότε που έβγαζε καινοτόμα αυτοκίνητα, σπορ εκδόσεις και έδειχνε πάθος και διάθεση να πρωταγωνιστήσει. Η Lancia πάντοτε ήταν το outsider αλλά είχε τον τρόπο της και γύρω στα τέλη της δεκαετίας του ’80, ο τρόπος της μας έδωσε την Delta HF Integrale 16V – ξέρεις, αυτή με το διακριτικό φούσκωμα στο καπό ώστε να χωρέσει ο δίλιτρος, 16-βάλβιδος κινητήρας των 200 ίππων. Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά, η Manhart και πιο συγκεκριμένα το τμήμα “Classic Cars” του Γερμανού βελτιωτή έρχεται για να μας δώσει την δική του εκδοχή του εμβληματικού hot-hatch που περιλαμβάνει αναβαθμίσεις στον κινητήρα, την μετάδοση, την ανάρτηση κ.ά.
Όπως είπαμε, σε εργοστασιακή μορφή ο δίλιτρος, υπερτροφοδοτούμενος βενζινοκινητήρας παράγει 200 ίππους στις 5.500 σ.α.λ. και σχεδόν 300 Nm ροπής. Χάρη στα σφυρήλατα πιστόνια, τις επίσης σφυρήλατες μπιέλες, το νέο turbo, τους νέους εκκεντροφόρους, το αναβαθμισμένο σύστημα τροφοδοσίας καυσίμου, τη νέα εξάτμιση και φυσικά, το απαραίτητο για την αξιοπιστία και μακροζωία του κινητήρα, αναβαθμισμένο σύστημα ψύξης, η καρδιά της Delta HF Integrale 16V της Manhart χτυπάει με 375 ίππους και 550 Nm ροπής! Ο βελτιωτικός οίκος χρησιμοποιεί το ίδιο 5-τάχυτο, μηχανικό κιβώτιο που έχει γίνει πιο ανθεκτικό στην καταπόνηση χάρη στα εσωτερικά μέρη του Group N και τον συμπλέκτη της Sachs για να στείλει την ισχύ και στους τέσσερις τροχούς όπως πρέπει!
Το σύστημα πέδησης προέρχεται από την Brembo και αποτελείται από δίσκους 380 χιλιοστών με 4-πίστονες δαγκάνες στον εμπρός άξονα και δίσκους 284 χιλιοστών με διπίστονες δαγκάνες στον πίσω ενώ οι πανέμορφες ζάντες ελαφρού κράματος 17 ιντσών είναι της OZ Racing και ταιριάζουν στον rally χαρακτήρα του αυτοκινήτου. Κατά τα άλλα, η ανάρτηση είναι μία ρυθμιζόμενη KW Variant 3 με το στήσιμο να το έχει αναλάβει η Manhart.
Προς τιμήν της, η Manhart δεν έκανε πολλές αλλαγές στην εμφάνιση καθώς όσον αφορά στο αμάξωμα, αυτές περιορίζονται στο wrap βινυλίου σε κυπαρισσί χρώμα με ασημί και κόκκινες λεπτομέρειες, στα φιμέ πίσω φανάρια και εμπρός φλας και την αεροτομή στο τελείωμα της οροφής ενώ στην καμπίνα κυριαρχούν οι δερμάτινες/alcantara επενδύσεις, ο νέος πίνακας οργάνων, το σύστημα short-shifter και το τιμόνι διαμέτρου 350 χιλιοστών. Γενικά, πρόκειται για μία καλαίσθητη βελτίωση που δεν αλλοιώνει τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου αλλά σίγουρα αναβαθμίζει τις δυνατότητες του. Η Manhart Integrale 400 όπως είναι το επίσημο όνομα του μοντέλο είναι μία one-off δημιουργία αλλά κάτι μου λέει ότι με το κατάλληλο αντίτιμο μπορεί να επαναληφθεί. Το θέμα είναι ποιος θα το τολμήσει και ποιο είναι αυτό το αντίτιμο.
