Ο Ερλ Λόιντ είναι ο σύγχρονος ήρωας των αφροαμερικανών του NBA. Είμαι σίγουρος πως κανείς δεν τον ξέρει και κανείς δεν έχει ιδέα τις αλλαγές που επέφερε ο ίδιος στο μπάσκετ. Σαν σήμερα, 3 Απριλίου 1928 γεννιέται στην Αλεξάντρια της Βιρτζίνια ο άνθρωπος που θα αλλάξει τον ρου της ιστορίας.
Τα πρώτα του βήματα έδειχναν… επιτυχίες
Ο πατέρας του εργαζόταν σε ανθρακαποθήκη και η μητέρα του ως οικιακή βοηθός. Πήγε γυμνάσιο στο Parker-Gray και γρήγορα αποδείχθηκε ότι είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες στην πολιτεία. Αφού έπαιξε στο Λύκειο, όπου ίσχυε φυσικά ο φυλετικός διαχωρισμός, πρωταγωνίστησε στο West Virginia State.
Σε τέσσερα χρόνια που πέρασε στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Βιρτζίνια, ο Λόιντ το οδήγησε σε ρεκόρ 30-0, και ήταν η μόνη ομάδα που ήταν αήττητη στη χώρα, μετρώντας μετέπειτα δύο πρωταθλήματα (Central Intercollegiate Athletic Association (CIAA) το 1948 και το 1949, κάτι που δεν έμεινε απαρατήρητο απ’ το ανώτατο επίπεδο.
Τα draft και οι φόβοι της υπογραφής
Ο Λόιντ μπορεί να υπερηφανεύεται πως ήταν ο πρώτος αφροαμερικάνος που έπαιξε στο ΝΒΑ, δεν ήταν, όμως, ο πρώτος που έγινε draft. O Tσακ Κούπερ ήταν αυτή η επιλογή με το Νο.14, ενώ ο Ναθάνιελ Κλίφτον ήταν αυτός που υπέγραψε το πρώτο συμβόλαιο. Λίγη σημασία έχουν όλα αυτά, αφού ο Ερλ πάτησε πρώτος… παρκέ.
Διανύοντας την 5η του σεζόν, το ΝΒΑ δεν είχε ακόμα μαύρους παίκτες στις τάξεις του και αυτό γιατί οι ομάδες, πέρα από τις προκαταλείψεις της εποχής, ορισμένοι φοβούνταν την αντίδραση του Εϊμπ Σάπερστιν, διοκτήτη των Χάρλεμ Γκλόουμπτροτερς, που απειλούσε με απόσυρση και σημαντική μείωση εσόδων στη νεοσύστατη λίγκα. Τα πάντα άλλαξαν και στο draft του Απριλίου, γράφτηκε ιστορία.
Ο Λόιντ επιλέχθηκε στο Νο.100η στο NBA Draft, στον ένατο γύρο, από τους Ουάσινγκτον (τότε) Κάπιτολς: «βρέθηκα στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή. Δεν θέλω να είμαι υπερβολικός. Ελπίζω μόνο να συμπεριφέρθηκα όπως έπρεπε για να διευκολύνω τους υπόλοιπους. Πιστεύω ότι το κατάφερα». Στο πρώτο του παιχνίδι ο Λόιντ είχε 10 πόντους και 10 ριμπάουντ, ενώ πέντε χρόνια αργότερα έγινε ο πρώτος μαύρος που έπαιξε σε τελικό του NBA και το κατέκτησε, όταν οι Σιράκιουζ Νάσιοναλς πήραν τον τίτλο.
Η «Κου Κλουξ Κλαν» και τα περιστατικά ρατσισμού
Η «Κου Κλουξ Κλαν», αναφέρεται κυρίως σε τρεις οργανώσεις που έδρασαν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και υποστήριξαν το ιδεολόγημα της υπεροχής των λευκών έναντι των άλλων φυλών, τον αντισημιτισμό, και τον ρατσισμό γενικότερα. Ο Λόιντ θυμάται πως την ημέρα που βγήκε το πρόγραμμα και είδε πως αγωνίζεται πρώτος απ’ τους Κούπερ και Κλίφτον, η πόλη ήταν σε αναβρασμό, σε περίπτωση που η οργάνωση κάνει αισθητή την παρουσίας της:
«Πάντα λέω σε όσους με ρωτάνε ότι στο πρώτο παιχνίδι δεν έγινε τίποτα. Πολλοί περίμεναν την Κλαν να είναι εκεί με κρεμάλες και άλλα τέτοια. Αλλά η Κλαν δεν έβγαινε στα ανοιχτά για να πάει έξω από το γήπεδο. Οι οπαδοί με αποκαλούσαν ό,τι μπορείτε να φανταστείτε, εκτός από… άνθρωπο. Μου φώναζαν να γυρίσω στην Αφρίκη, ενώ εγώ δεν είχα πάει ποτέ εκεί! Αλλά δεν μπορείς να πηδήξεις στις εξέδρες και να επιτεθείς στους οπαδούς. Το μόνο που μπορείς να κάνεις για να τους εκδικηθείς είναι να παίξεις».
«Εκείνοι οι οπαδοί στην Ιντιανάπολις έλεγαν πράγματα όπως πήγαινε πίσω στην Αφρική. Η φιλοσοφία μου ήταν εάν δεν σου απέδιδαν υβριστικούς χαρακτηρισμούς δεν έκανες τίποτα. Εάν τους ανάγκαζες να το κάνουν, τότε τους πλήγωνες. Δεν μπορώ να ξεχάσω την άρνηση ξενοδόχου στη Βαλτιμόρη να μου δώσει δωμάτιο και τη διαμαρτυρία του προπονητή μου, Αλ Σέρβι, που όμως δεν έφερε αποτέλεσμα. Αποχώρησα για να μην προξενήσω ζημιά στην ομάδα μου».
O «Moon Fixer» και το Hall of Fame
Στο κολέγιο της West Virginia ήταν ο ψηλότερος από όλους. Σαν πρωτοετής δεχόταν τα πειράγματα από τους τελειόφοιτους, που του έλεγαν «Σήμερα έχουμε ραντεβού, οπότε να είσαι έξω και να φροντίσεις να έχει καλό φεγγάρι, αλλιώς θα έχεις μπελάδες. Η δουλειά σου είναι να φτιάξεις το φεγγάρι» και κάπως έτσι έμεινε αυτό το παρατσούκλι.
Η ιστορία του έγινε και ντοκιμαντέρ με τίτλο «The First To Do It» και παράλληλα ενέπνευσε να γραφτούν βιβλία με κεντρικό θέμα την ιστορία του. Εισήσχθη στο Hall of Fame το 2003 επειδή έσπασε το φυλετικό φράγμα. Στις 26 Φεβρουαρίου του 2015 άφησε την τελευταία του πνοή, αλλά άφησε και μια τεράστια κληρονομιά και το όνομα του χαραγμένο ανεξίτηλα στο ΝΒΑ.
