Πίσω στο μακρινό 2021 σε ένα περιφερειακό δικαστήριο στη Χάγη της Ολλανδίας οι δικαστές αποφάνθηκαν ότι η Shell είναι υποχρεωμένη να μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα της κατά 45% σε σύγκριση με τα δεδομένα του 2019, μέχρι το 2030 καθώς συμμετέχει ενεργά στις εξαιρετικά δυσμενείς επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Η απόφαση αυτή θεωρήθηκε ως μία ιστορική νίκη για τους ακτιβιστές καθώς ήταν η πρώτη φορά που μία εταιρία αναγκάστηκε να συμμορφωθεί με την συμφωνία του Παρισιού που υιοθετήθηκε κατά το COP21 τον Δεκέμβριο του 2015 και τέθηκε σε ισχύ τον Νοέμβριο του επόμενου έτους. Επί της ουσίας, η απόφαση του ολλανδικού δικαστηρίου έθεσε την Shell υπεύθυνη για τις εκπομπές ρύπων που προκύπτουν από την χρήση των προϊόντων της από τους πελάτες και αυτό είναι που δεν άρεσε καθόλου στον ενεργειακό κολοσσό που άσκησε αμέσως έφεση με την λογική ότι αν το δικαστήριο σταθεί στο πλευρό των ακτιβιστών, θα υπάρξουν σοβαρές επιπτώσεις στην ολλανδική οικονομία αλλά και στην ενεργειακή μετάβαση.
Σύμφωνα με την ομάδα των οργανώσεων που έφερε την υπόθεση στα δικαστήρια το 2019, η Shell παραβίαζε το νομικό καθήκον της εξαιτίας των επιπτώσεων στην κλιματική αλλαγή και του γεγονότος ότι υπονόμευε τους φιλόδοξους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού για περιορισμό της μέσης αύξησης της θερμοκρασίας κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου με απώτερο στόχο το 1.5ο C. Στόχους που η ίδια η συμφωνία αναφέρει ότι οι εκπομπές του φαινομένου του θερμοκηπίου πρέπει να μειωθούν κατά 43% μέχρι το 2030 κάτι που το δικαστήριο έκρινε ότι ισχύει και για την Shell, όπως έκρινε ότι οι εκπομπές ρύπων της περιλαμβάνουν αυτές που προκύπτουν από την χρήση των ορυκτών καυσίμων που πωλούνται στους πελάτες της!
Από την πλευρά της, η Shell ισχυρίζεται ότι ένα πολιτικό δικαστήριο δεν μπορεί να αποφασίζει για μία αστική υπόθεση που έχει εθνικές και πολιτικές συνέπειες ενώ αρνήθηκε τις κατηγορίες ότι συνεχίζει τις δραστηριότητες αγνοώντας το δικαστήριο, τονίζοντας ότι ανεξαρτήτως της έκβασης της έφεσης έχει προχωρήσει σε σημαντικές ενέργειες προς την κατεύθυνση της μείωσης των εκπομπών ρύπων της. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα της δε, είναι ότι η εταιρία δεν μπορεί να είναι υπεύθυνη για τις εκπομπές ρύπων των πελατών της δηλώνοντας ότι “οι καταναλωτές αποφασίζουν για τους εαυτούς τους ποιες πηγές ενέργειας θα χρησιμοποιήσουν, σε ποιες ποσότητες και από ποιους προμηθευτές”, συμπληρώνοντας ότι καμία εταιρία δεν μπορεί να έχει έλεγχο σε αυτό. Η ακροαματική διαδικασία αναμένεται να ολοκληρωθεί στις 12 Απριλίου ενώ η απόφαση θα γίνει γνωστή εντός του έτους και πιο συγκεκριμένα, κατά το δεύτερο μισό του. Ανεξαρτήτως του ποια πλευρά θα βγει νικήτρια στην μάχη της έφεσης της αρχικής απόφασης, είναι σχεδόν δεδομένο ότι η υπόθεση θα καταλήξει στο Ανώτατο Δικαστήριο είτε από την Shell σε περίπτωση που η έφεση απορριφθεί, είτε από τους ακτιβιστές αν το εφετείο δικαιώσει την εταιρία.
