Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει υιοθετήσει μια ρητορική που δεν του αφήνει πολλά περιθώρια για ελιγμούς. Ναι μεν έχει πάψει να υποστηρίζει πως στόχος του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου είναι η νίκη και η εκθρόνιση της Νέας Δημοκρατίας από την πρώτη θέση της πυραμίδας, αλλά επαναφέροντας τον πήχη στο 17% των εθνικών εκλογών, θα αμφισβητηθεί εκ νέου αν δεν επαληθευτεί από το αποτέλεσμα της κάλπης.
Προκειμένου η «αντιπολίτευση» στην Κουμουνδούρου να μην αποσύρει άλλη μια φορά την εμπιστοσύνη της στον πρόεδρο του κόμματος, που επιμένει να λέει ότι δεν πρόκειται να φύγει πριν από το 2027, η κατάκτηση της δεύτερης θέσης και η «νίκη» έναντι του ΠαΣοΚ στη μάχη της Κεντροαριστεράς θεωρείται αδιαπραγμάτευτη συνθήκη. Πιο κυνικά η Όλγα Γεροβασίλη δεν θα μπορούσε να το έχει διατυπώσει, λέγοντας (στο Action24) ότι στόχος είναι ένα ποσοστό μεγαλύτερο από τις τρέχουσες προβλέψεις και μαζί η διατήρηση του status quo των εθνικών εκλογών.
Ενόσω, άλλωστε, ο Στ. Κασσελάκης έχει κάμποσα εσωτερικά ζητήματα να λύσει προτού αφήσει οριστικά πίσω του το παρελθόν και μετασχηματιστεί τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτό που προέκυψε εσχάτως με τον Θύμιο Γεωργόπουλο με αποτέλεσμα να προκηρυχθεί και εις βάρος του εισαγγελική έρευνα για το ενδεχόμενο παραβίασης του νόμου περί πόθεν έσχες, είναι δεδομένο πως η απώλεια των κεκτημένων στον πολιτικό χάρτη της χώρας θα ανοίξει φρέσκια πληγή στο ήδη λαβωμένο σώμα της παράταξης.
Οι φρέσκιες μετρήσεις που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, στην αρχή (από την Pulse) και στο τέλος της (από την Alco), επανεπιβεβαίωσαν πως η μάχη της πρωτοκαθεδρίας σ’ αριστερά της ΝΔ θα είναι εντελώς αμφίρροπη και σχεδόν απρόβλεπτη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να καλύπτει ένα μικρό μέρος των δημοσκοπικών απωλειών που είχε όλο το προηγούμενο διάστημα, όταν τρόμαζε φλερτάροντας με το μονοψήφιο ποσοστό, κι αυτό για πηγές της Κουμουνδούρου ήταν ένα πρώτο δείγμα της αντιστροφής του κλίματος. Στέκονταν ιδίως στο γεγονός πως για τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ ο Στ. Κασσελάκης έβγαινε ενισχυμένος από το Συνέδριο (εν αντιθέσει με τον Αλέξη Τσίπρα που έχανε τη μάχη των εντυπώσεων), την ώρα που άνοιγε και στις δ μονάδες τη διαφορά του από τον Νίκο Ανδρουλάκη στην καταλληλόλητα για την πρωθυπουργία της χώρας (10% έναντι 8%).
Γιατί το 12% είναι οριακό
Όσο να ‘ναι όμως τόσο το 12% όσο και το 10.5% αντίστοιχα στην πρόθεση ψήφου γεννούν αναπόφευκτα ερωτηματικά για τον αριθμό εδρών που θα καταφέρει να εξασφαλίσει ο ΣΥΡΙΖΑ στο νέο Ευρωκοινοβούλιο. Κι αν η συρρίκνωση από το 23.75% του 2019 είναι, πλέον, μια αποδεκτή συνθήκη, δεν θα είναι εύκολα διαχειρίσιμη η απώλεια των μισών εδρών, πόσο μάλλον αν από τις συνολικά έξι που κατείχε η δύναμη του κόμματος υποχωρήσει εν τέλει στις δύο.
Είναι μια εκλογική εκδοχή όχι αυθαίρετη στην περίπτωση που το ποσοστό είναι χαμηλότερο του 12% βάσει του νέου συστήματος κατανομής εδρών – όπως αυτό ψηφίστηκε στο πρόσφατο νομοσχέδιο για τη θέσπιση της επιστολικής ψήφου. Σ’ αυτήν την περίπτωση θα πρόκειται αναμφίβολα για ένα πισωγύρισμα στο 2009, επί προεδρίας Αλέκου Αλαβάνου ακόμα, τότε που το 4.70% χάριζε έδρα μόνο στον (εκ των υστέρων αποχωρήσαντα) Νίκο Χουντή.
Φυσικά η έκβαση της μάχης και κατ’ επέκταση η μοίρα του ΣΥΡΙΖΑ θα οριστούν από το σύνολο των ποσοστών που θα συγκεντρώσουν τα κόμματα πάνω και κάτω από το όριο του 3%, διότι από το άθροισμα τους τους προκύπτει ο συντελεστής διαμερισμού. Με τα δεδομένα όμως των τελευταίων φανερών και δημοσιευμένων δημοσκοπήσεων ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται εντελώς οριακά. Κι ας του προσφέρουν οι αναγωγές των στατιστικολόγων λίγο παραπάνω.
Από την άλλη για να εκλέξει τέσσερις Ευρωβουλευτές θα χρειαστεί, με βάση πάντα τη λογική, να υπερβεί τον πήχη του 17% που ο Στ. Κασσελάκης επιδιώκει. Φυσικά και θα πρόκειται για μια επιτυχία που θα του πιστωθεί εξ ολοκλήρου.
Οι δεξαμενές των ψηφοφόρων
Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ ν’ αυξήσει τις δυνάμεις του, να «κλειδώσει» τη δεύτερη θέση και τουλάχιστον να πλησιάσει το ποσοστό των εθνικών εκλογών έχει χωριστεί σε δύο άξονες. Πέραν της αντιπολιτευτικής γραμμής που ήδη εφαρμόζεται σε ανοικτά κοινωνικά ζητήματα (παιδεία, υγεία, ακρίβεια, δικαιοσύνη κλπ) προκειμένου με την ενεργοποίηση γρήγορων αντανακλαστικών να φθαρεί το κυβερνητικό έργο και να ικανοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό η βάση του κόμματος, ο πρόεδρος, οι συνεργάτες του και οι υποψήφιοι Ευρωβουλευτές θα κυνηγήσουν να κερδίσουν value for money στοιχήματα ενόσω το ΠαΣοΚ παραμένει στάσιμο.
Στόχοι είναι:
η αύξηση της προσέλευσης στα εκλογικά κέντρα καιη προσέλκυση του μεγάλου αριθμού αναποφάσιστωνΑποχή…
Στην αντίστοιχη διαδικασία του 2019 είχε ψηφίσει το 58.69% του εκλογικού σώματος – απείχαν δηλαδή οι 4/10. Η πρώτη από τις τελευταίες μετρήσεις έδειξε μια ανοδική τάση συμμετοχής. Το δείγμα ήταν πολύ μικρό και έχει σημασία πάντα ποιοι 1.000 ρωτήθηκαν, αλλά το σχεδόν 59% της προηγούμενης φοράς θεωρείται εφικτό να κινηθεί προς το 65%. Η επιστολική ψήφος θα ανοίξει τον κύκλο για όσους δεν είχαν τη δυνατότητα να ασκήσουν το εκλογικό δικαίωμά τους εξ αποστάσεως, καθώς ήδη οι αιτήσεις προς το Υπουργείο Εσωτερικών είναι αρκετές, ιδίως εντός των συνόρων. Μένει ν’ αποδειχθεί στην πράξη βέβαια.
Εκ του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύεται ότι η αποχή των ψηφοφόρων από την κάλπη ευνοεί τη ΝΔ, εν αντιθέσει με την αύξηση που εικάζεται πως θα ρίξει τα ποσοστά της – ίσως και κάτω από το φράγμα του 30% (όπως έχει αρχίσει να διαφαίνεται). Θα χρειαστεί βέβαια από την Κουμουνδούρου να είναι αυτοί που πείσουν ότι το δικό τους ευρω-αφήγημα ανταποκρίνεται στις ανησυχίες της σύγχρονης εποχής – και όχι κάποιου άλλου εκ των συνδυασμών. Διότι ανάλογη απόπειρα εξυπακούεται ότι θα γίνει από τους αντιπάλους τους για δικό τους όφελος.
…και αναποφάσιστοι
Η παράμετρος των αναποφάσιστων είναι εξίσου καταλυτική δεδομένου ότι επηρεάζουν τις τελευταίες ημέρες το εκλογικό αποτέλεσμα. Πρόκειται κυρίως για όσους δομούν την επιλογή τους στα συμπεράσματα της προεκλογικής καμπάνιας και ανάλογα πράττουν προτού μπουν το παραβάν, σταυρώσουν το ψηφοδέλτιο και ρίξουν τον φάκελο στην κάλπη. Είναι ένας ρευστός χώρος, κυρίως κεντρώων ψηφοφόρων που μετακινούνται δεξιότερα ή αριστερότερα κατά περίσταση.
Εφόσον ο νέος ΣΥΡΙΖΑ επενδύει έτσι ώστε το νέο αφήγημά του ν’ αφορά κι αυτούς, έχει λόγο να διεκδικήσει την ψήφο τους ποντάροντας σε υποψηφιότητες που θα απηχούν ένα πιο μετριοπαθές κοινό, θα αποφεύγουν τις κορώνες και θα εστιάζουν σε χειροπιαστά προβλήματα όχι έωλα.
Αυτοί που θα βγουν μπροστά
Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει δεσμευτεί προσωπικά ότι θα στηρίξει υποψηφιότητες με «δυνατό» βιογραφικό που όμως δεν έχουν δυνατότητα προβολής έναντι άλλων. Την ίδια ώρα δεν είναι τυχαίο ότι μπροστά αρχίζουν σιγά – σιγά να βγαίνουν πρωτοκλασάτα στελέχη (Δώρα Αυγέρη, Γιώργος Τσίπρας, Νικόλας Φαραντούρης) που θα αντλήσουν ψήφους.
Η Δώρα Αυγέρη
Επισήμως η προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ για τις Ευρωεκλογές ανοίγει την Πέμπτη 14 Μαρτίου, όταν και ο Στέφανος Κασσελάκης έχει προγραμματίσει να παρουσιάσει την ολοκληρωμένη κομματική πρόταση, προτού ακολουθήσουν οι προκριματικές διαδικασίες για τον καταρτισμό του ψηφοδελτίου. Η ομιλία του στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, διότι θα φανερώσει και του ίδιου τις προθέσεις/φιλοδοξίες – αν δηλαδή σκοπεύει να μπει σε αυτήν τη μάχη ως υποψήφιος – όπως εικάζουν ορισμένοι.
Το ότι την Κυριακή (10/3) έχουν προγραμματιστεί εκλογές για τις Νομαρχιακές Επιτροπές και τα συντονιστικά όργανα των Οργανώσεων Μελών αφορά κυρίως ένα αποκλειστικά εσωτερικό ζήτημα προεδρικής κυριαρχίας που θα ολοκληρωθεί αυθημερόν. Όπως είχε φανεί ήδη στο Συνέδριο ο πρόεδρος του κόμματος έχει ένα ισχυρότατο «fan club» που τον στηρίζει αναφανδόν. Θα κοιτάξει οπότε να επιβεβαιώσει τη δυναμική αυτή ανά την επικράτεια έτσι ώστε σταδιακά να πάρει υπό τον έλεγχο του και πολύ πιο κομβικά όργανα (Κεντρική Επιτροπή) έχοντας ήδη ενισχύσει το Εκτελεστικό Γραφείο με πρόσωπα της επιρροής του.
