Γενέθλια έχει σήμερα η Βίκυ Σταυρόπουλου και την πιο τρυφερή ευχή την έλαβε από την κόρη της Δανάη Μπάρκα η οποία έκανε ένα post με πολύ όμορφα λόγια:
«(Να) σε χαίρομαι!!
Σε χαίρομαι γιατί έχεις ένα μαγικό τρόπο να μετατρέπεις τα άσχημα σε ωραιά.
Σε χαίρομαι γιατί μέσα από τα αποκαΐδια σου όσες φορές εχει χρειαστεί,βρήκες πρόσφορο έδαφος και φύτεψες φως και χαρά.
Σε χαίρομαι γιατί δεν γεμίζεις μόνο θέατρα τοοοοσα χρόνια,αλλά χαρές στις καρδιές τόσων ανθρώπων που το είχαν ανάγκη και θυμάμαι σαν τώρα να μιλάς με αγνώστους -ώρες ατέλειωτες απλώς επειδή σου εμπιστεύτηκαν ένα προβλημα τους κι έψαχνες λύση σα να ήταν δικό σου.
Σε χαίρομαι γιατί όσο κι αν σε πληγώσει οτιδήποτε,η αγκαλιά σου δεν μαυρίζει ποτέ κι είναι πάντα το πιο λαμπερό καταφύγιο για όσους αγαπάς.
Σε χαίρομαι γιατί όσα κι αν έχουμε ζησει αυτά τα 30 χρόνια μαζι,που μόνο εσύ κι εγώ ξέρουμε, δεν τα άφησες ποτέ να μας αποδυναμώσουν αλλά φρόντιζες να κοιτάμε πάντα μπροστά και να τα καταφέρνουμε.
Σε χαίρομαι γιατί δεν θυμίζεις σε τίποτα κανέναν άλλον άνθρωπο στον κόσμο.
Σε χαίρομαι γιατί δεν πτοήθηκες ποτέ,όσες φορές κι αν βρέθηκες μπροστά από ένα τεράστιο βουνό με αγωνίες & ανασφάλειες.
Σε χαίρομαι γιατί δεν θα ξεχάσω ποτέ τις μέρες που έκλαιγες στο σαλόνι του πρώτου μας σπιτιού που δεν είχες δωμάτιο γιατί είχε μόνο ένα και το είχες φτιάξει για μένα,και άκουγα τον λυγμό σου κι εσυ νόμιζες ότι κοιμάμαι και προσπαθούσα να καταλάβω τι σε απασχολεί και παρόλα αυτά κάθε πρωί εσυ με ξυπνούσε σ με τραγούδια και χαμογελα.
Δεν ξέρω γιατί έκλαιγες τότε,δεν ξέρω γιατί αισθάνεσαι ενοχές όπως λες,δεν ξέρω γιατί κάποιες στιγμές θεωρείς ότι δεν έχεις υπάρξει “καλή”μαμά…ξέρω μόνο ότι εγώ κλαίω από ευτυχια που μεγαλωσα δίπλα σου,κοντά σου,μαζί σου. Κλαίω από χαρά που τις πιο άσχημες εμπειριες τις ζωής μας με έχεις μάθει να τις διακωμωδώ και να κρατάω τα όμορφα. Κλαίω από ευτυχία που λέω εσένα “μαμά”. Κλαίω από ευτυχία που θα λέω σε όλη μου την ζωή ότι είμαι η ‘κόρη της Βίκυς’.
Σε ευχαριστώ. Σε αγαπάω. Να σε χαίρεσαι,να σε αγαπάς και να είσαι περήφανη για σένα. Είσαι μια σπουδαία υπέροχη μαμά, ίσως η καλύτερη του κόσμου… όχι γιατί τα έκανες όλα σωστά, αλλά γιατί με αγαπάς, κι εγώ πάντα αυτό ήθελα… να με αγαπάς».
