Είναι γνωστό ότι οι εταιρίες που έχουν ιστορία την οποία μπορούν να εκμεταλλευτούν την εκμεταλλεύονται αλλά εδώ και κάποια χρόνια έχει αρχίσει να γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλής ως πρακτική η αναβίωση κλασικών μοντέλων ως “continuation”. Με λίγα λόγια η εκάστοτε εταιρία αποφασίζει την συνέχιση της παραγωγής του μοντέλου για μερικά αυτοκίνητα ακόμα, σε εξωφρενική τιμή. Θεωρητικά, ένα τέτοιο αυτοκίνητο είναι πρακτικά πανομοιότυπο με τα αυθεντικά αδέρφια του, με εξαίρεση την ηλικία αλλά τώρα η Lotus “τερματίζει” αυτή την πρακτική λανσάροντας την Type 66 – ένα αγωνιστικό που σχεδιάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 αλλά ποτέ δεν αγωνίστηκε.
Εκείνη την εποχή ο Colin Chapman αποφάσισε να κάνει ένα διάλειμμα από την Formula 1 για να λάβει μέρος στο δημοφιλές και επικερδές πρωτάθλημα Can-Am στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Η Type 66 όμως ποτέ δεν προχώρησε πέρα από το στάδιο του σχεδιασμού και ο Chapman εστίασε για άλλη μία φορά στην μεγάλη του αγάπη που δεν ήταν άλλη από την F1, οπότε το “αμερικανικό” αγωνιστικό ποτέ δεν έγινε πραγματικότητα – ποτέ δεν κύλισε τις ρόδες του στην άσφαλτο, πόσο μάλλον να στηθεί στην γραμμή εκκίνησης ενός αγώνα. Τώρα, η Lotus (που γιορτάζει φέτος 75 χρόνια από την ίδρυση της) αποφάσισε να λανσάρει την Type 66 για 10 τυχερούς πελάτες της. Η δουλειά ξεκίνησε δοκιμάζοντας και επιβεβαιώνοντας την αεροδυναμική του αγωνιστικού, με τους μηχανικούς της αγγλικής εταιρίας να επενδύουν πάνω από 1.000 ώρες σε CFD προσομοιώσεις και το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα σχήμα που είναι ικανό να παράγει πάνω από 800 κιλά downforce στα 240 km/h.
Το αμάξωμα είναι κατασκευασμένο εξολοκλήρου από ανθρακονήματα ενώ για το πλαίσιο χρησιμοποιούνται αλουμινένια μέρη και κυψελωτά πάνελ όπως συνέβαινε την χρονική περίοδο που θα είχε αγωνιστεί η Type 66. Εν τέλει, το νέο… παλιό αγωνιστικό της Lotus μπορεί να παράγει περισσότερη downforce κοντά στην τελική ταχύτητα της απ’ όσα κιλά ζυγίζει και αυτό είναι εντυπωσιακό ανεξαρτήτως εποχής. Σε κάθε περίπτωση, οι μηχανικοί έδωσαν και την ανάλογη προσοχή στην ασφάλεια με τα ρεζερβουάρ καυσίμου να έχουν μετακομίσει στο εσωτερικό και την στιβαρή κατασκευή πάνω από το κεφάλι του οδηγού να εξασφαλίζει προστασία σε περίπτωση ανατροπής.
Όσον αφορά στον κινητήρα, η Lotus χρησιμοποιεί έναν “ιστορικά αντιπροσωπευτικό” pushrod V8 κινητήρα για τον οποίο δεν γνωρίζουμε πολλά αλλά παράγει κάτι παραπάνω από 840 ίππους στις 8.800 σ.α.λ. και σχεδόν 750 Nm ροπής στις 7.400 παρέχοντας και την ανάλογα επική ηχητική υπόκρουση όχι μόνο με την σχεδόν ελεύθερη εξάτμιση αλλά και από τις υπέροχες “σάλπιγγες” πίσω από τα αυτιά του οδηγού! Να σημειώσουμε δε, ότι ο κινητήρας συνδυάζεται με ένα σειριακό κιβώτιο (και όχι κάποιο χειροκίνητο όπως θα συνέβαινε πίσω στο 1970) ενώ η Type 66 διαθέτει επίσης σύστημα anti-stall, υποβοηθούμενο σύστημα διεύθυνσης και ABS, με την Lotus να ισχυρίζεται ότι ο ρυθμός του “νέου” αγωνιστικού της στην πίστα είναι συγκρίσιμος με αυτόν των μοντέρνων GT3. Για την ιστορία, να σημειώσουμε ότι θα κατασκευαστούν μόλις 10 Lotus Type 66 (ως tribute στους 10 γύρους του πρωταθλήματος Can-Am το 1970) με την κάθε μία από αυτές να κοστίζει “περισσότερο από 1 εκατομμύριο λίρες”.
