Ένας-ένας οι κατασκευαστές αρχίζουν να κάνουν γνωστή την δυσαρέσκεια τους αναφορικά με τους μεσοπρόθεσμους στόχους που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση και τόσο μεμονωμένα όσο και συλλογικά καλούν για την επανεξέταση τους. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η BMW που εξέφρασε την πεποίθηση μέσω του επικεφαλής της, Oliver Zipse, ότι η Ευρώπη πρέπει να αξιολογήσει εκ νέου τη νομοθεσία που θα μας οδηγήσει στην (έστω και έμμεση) κατάργηση των κινητήρων εσωτερικής καύσης το 2035 καθώς δεν βγάζει νόημα και ασκεί υπέρμετρη πίεση στις εταιρίες. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι η BMW έχει μειώσει τις μέσες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα του στόλου των νέων αυτοκινήτων της κατά μέσο όρο 20% περισσότερο από τον ευρωπαϊκό στόχο για το 2023!
“Μέχρι το τέλος του 2025 ο κόσμος θα συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι ότι εύκολο. Τότε η πίεση στην ευρωπαϊκή βιομηχανία αυτοκινήτου θα είναι σημαντική.”
Δήλωσε ο Zipse αναφερόμενος στους υπερφιλόδοξους στόχους που έχει θέσει η Ε.Ε. για τις εκπομπές CO2 το 2025. Να θυμίσουμε ότι για την επόμενη χρονιά θα χρησιμοποιείται το αυστηρότερο πρότυπο WLTP για τον υπολογισμό των μέσων εκπομπών ρύπων του στόλου των εταιριών και η αδυναμία συμμόρφωσης με τους κανονισμούς και τα όρια που αυτοί περιλαμβάνουν θα έχει ως συνέπεια την επιβολή ενός προστίμου €95 για κάθε νέο όχημα που ταξινομείται στην Ε.Ε., πολλαπλασιασμένα σε ετήσια βάση με κάθε γραμμάριο CO2 ανά χιλιόμετρο πάνω από το όριο-στόχο. Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να έχουμε… δράματα και γι’ αυτό οι κατασκευαστές προσπαθούν να προλάβουν τις καταστάσεις με το λογικό επιχείρημα ότι δεν έχει νόημα η επιβολή προστίμων σε μία βιομηχανία όταν το υπόβαθρο υποδομών και τεχνολογίας για την επιτάχυνση της μετάβασης στην ηλεκτροκίνηση δεν είναι ακόμα έτοιμα στην Ευρώπη! Έπειτα, είναι το θέμα της επιλογής, το οποίο συνδέεται φυσικά με πάρα πολλούς άλλους παράγοντες αλλά η ουσία είναι ότι καμία εταιρία δεν μπορεί να αναγκάσει τους πελάτες της να επιλέξουν ένα αμιγώς ηλεκτρικό όχημα. Μπορεί να τους καθοδηγήσει προς αυτή την κατεύθυνση αλλά εν τέλει οι ανάγκες του πελάτη, το περιβάλλον στο οποίο ζει και ο προϋπολογισμός του θα καθορίσουν το όχημα που θα αγοράσει. Ούτε μπορούν οι εταιρίες να προσφέρουν αποκλειστικά ηλεκτρικά ή εξηλεκτρισμένα οχήματα όταν η ίδια η αγορά τους δείχνει ότι δεν είναι απολύτως έτοιμη για κάτι τέτοιο.
Είναι πολύπλοκο το ζήτημα με επιχειρήματα και για τις δύο πλευρές. Την ίδια στάση εξέφρασε πριν από λίγες ημέρες και ο επικεφαλής του Renault Group και πρόεδρος της ACEA, Luca de Meo, σε μία εκτενέστατη επιστολή προς την Ευρώπη όπου ανέλυε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι κατασκευαστές και τρόπους, πολιτικές που θα μας οδηγήσουν στη λύση. Γιατί καλές οι θεωρίες και οι στόχοι αλλά για την μεταμόρφωση όχι μόνο μίας ολόκληρης βιομηχανίας αλλά σχεδόν ολόκληρου του χάρτη κινητικότητας της Ευρώπης χρειάζεται στρατηγική και όχι μονάχα ένα… ευχολόγιο.
