Συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από τον θάνατο του Εουσέμπιο, του «θρυλικού» Πορτογάλου παίκτη με την πλούσια καριέρα και τον αγαθό χαρακτήρα. Το ίνδαλμα του ποδοσφαίρου γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1942 στην Μοζαμβίκη. Η αγάπη του για την ομάδα της καρδιάς του, την Μπενφίκα, ήταν τόσο δυνατή που χάρισε σε όλους μας χιλιάδες ποδοσφαιρικές εικόνες και αναμνήσεις.
Η απόρριψη από την Μπενφίκα και η προσφυγή στην Σπόρτινγκ
Ένας φίλος των μεγαλύτερων αδερφών του 14χρονου τότε Εουσέμπιο, ο Ιλάριο ντα Κονσεϊσάο, αγωνιζόταν στην Σπόρτινγκ ντε Λουρένσο Μάρκες, τη θυγατρική της Σπόρτινγκ Λισαβόνας στη Μοζαμβίκη. Του πρότεινε να πάει για δοκιμαστικό, αλλά εκείνος με μεγάλη σιγουριά απέρριψε την πρόταση αυτή καθώς ήταν λάτρης της Μπενφίκα.
Ήθελε να φορέσει την φανέλα της Ντεσπορτίβο που είναι θυγατρική των «αετών» της Λισαβόνας γιατί με εκείνη αγωνιζόταν το είδωλό του, ο Μάριο Κολούνα. Δύο φορές προσπάθησε να ντυθεί στα κόκκινα, αλλά και τις δύο φορές των απέρριψαν. Όπως έχει αναφέρει και ο ίδιος : «Την πρώτη φορά που πήγα για να προπονηθώ, δεν με δέχθηκαν και δεν μου έδωσαν ούτε καν μια εμφάνιση. Προσβλήθηκα, αλλά έκανα και μία δεύτερη προσπάθεια. Δεν με πήραν ούτε τότε. Ήταν μία ημέρα πένθους και αποφάσισα να πάω στην Σπόρτινγκ. Βασικά, αυτό που ήθελα ήταν να παίζω μπάλα».
Ένα βήμα πριν την Γιουβέντους με την μητέρα του να έχει άλλη άποψη
Ένας σκάουτ της Γιουβέντους που ήταν και διάσημος τερματοφύλακας της Ιταλικής ομάδας, πλησίασε την οικογένεια του προκειμένου να υπογράψει με τον σύλλογο αλλά η μητέρα του δεν θέλησε ποτέ να πραγματοποιηθεί αυτή η συνεργασία. Δεν είχε βλέψεις να κάνει τον γιο της ποδοσφαιριστή. Ήθελε να μορφωθεί, να μη σταματήσει το σχολείο. Πίστευε ότι μόνο με αυτό το τρόπο θα λύσει το πρόβλημα της φτώχειας στην ζωή του.
Μεγάλωνε μόνη της τέσσερα παιδιά. Ο πατέρας του, Λαουρίντο Αντόνιο ντα Σίλβα Φερέιρα, πέθανε όταν ο ίδιος ήταν σε ηλικία 8 ετών.
Η τύχη του χαμογέλασε μέσα σε ένα… κουρείο
Ο προπονητής της Φεροβιάρια ντε Αραρακουάρα, Ζοζέ Κάρλος Μπάουερ, βρέθηκε στην Πορτογαλική Ανατολική Αφρική με την ομάδα του για μία περιοδεία το 1960. Είδε τα εντυπωσιακά επιτεύγματα του Εουσέμπιο και τον πρότεινε στην Σάο Πάουλο, την οποία είχε αγωνιστεί στο παρελθόν με εκείνη να σπαταλά αυτή την ευκαιρία.
Μετά από κάποιο καιρό βρέθηκε στην Λισαβόνα και συναντήθηκε σε ένα κουρείο με τον πρώην προπονητή της Σάο Πάουλο και νυν της Μπενφίκα, Μπέλα Γκούτμαν. Ο Ούγγρος θυμόταν την αναφορά του Μπάουερ στον Εουσέμπιο και προχώρησε σε έρευνες. Έψαξε καλά την υπόθεση του νεαρού και αποφάσισε να μιλήσει στη διοίκηση.
Πορτογαλικός εμφύλιος στο πρόσωπο του Εουσέμπιο
Ήταν Δεκέμβριος του 1960 όταν ο Εουσέμπιο ταξίδεψε μέχρι την Λισαβόνα για να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα.
Τα πράγματα στην αρχή όμως δεν πήγαν όπως τα ήθελε. Στο αεροδρόμιο τον περίμεναν οι υπεύθυνοι της ομάδας και ένας δημοσιογράφος, ο οποίος παραλίγο να φανεί μοιραίος. Στις 17 Δεκεμβρίου δημοσίευσε στον τύπο την είδηση της άφιξης ενός 18χρονου ποδοσφαιριστή από τη Μοζαμβίκη για λογαριασμό της Μπενφίκα.
Το γεγονός αυτό δεν άρεσε καθόλου σε σε Σπόρτινγκ και Πόρτο. Ο Εουσέμπιο έφυγε από το αεροδρόμιο, μπήκε σε ένα ταξί και οχυρώθηκε για 12 ημέρες σε ένα ξενοδοχείο του απομονωμένου Λάγος, στο παραλιακό Αλγκάρβε. Όταν τα πνεύματα ηρέμησαν μπόρεσε να ολοκληρώσει την μεταγραφή.
Η μέρα που εκθρόνισε την «βασίλισσα» (Μπενφίκα – Ρεάλ Μαδρίτης 5-3)
Το ντεμπούτο του Εουσέμπιο με τη φανέλα της Μπενφίκα πραγματοποιήθηκε στις 23 Μαΐου του 1961, στη φιλική αναμέτρηση με την Ατλέτικο (4-2), σημειώνοντας χατ τρικ. Από εκεί και στο εξής η καριέρα του ήταν γραμμένη με χρυσά γράμματα.
Οι Μαδριλένοι είχαν κατακτήσει πέντε τρόπαια σε ισάριθμους τελικούς, όμως στην προηγούμενη χρονιά (1960-61) δεν είχαν καταφέρει να φτάσουν μέχρι το φινάλε. Ο τελικός του Άμστερνταμ στις 2 Μαΐου 1962 ξεκίνησε με δύο γκολ του Φέρεντς Πούσκας στο 18′ και το 23′ βάζοντας μπροστά την Ρεάλ, με την Μπενφίκα να καταφέρνει να ισοφαρίσει σε 2-2 με γκολ των Άγουας και Καβέμ στο 25′ και στο 33′.
Πριν το τέλος του ημιχρόνου ο Πούσκας έδωσε ξανά προβάδισμα στην «βασίλισσα» αλλά ο Εουσέμπιο δεν είχε πει ακόμα την τελευταία του λέξη. Στο 50΄ ο Κολούνα πέτυχε το γκολ και άλλα δύο του Εουσέμπιο στο 64′ και στο 69′ έγραψαν το τελικό 5-3 χαρίζοντας το τρόπαιο στους «αετούς».
Κορυφαίος ποδοσφαιριστής του 1965 και η… προδοσία από έναν Πορτογάλο
Έγινε κάτοχος της Χρυσή Μπάλα το 1965 ενώ ήταν δεύτερος το 1962 και το 1966. Το δεύτερο συνεχόμενο βραβείο το έχασε για μια μόλις ψήφο από έναν Πορτογάλο δημοσιογράφο, τον Κόουτο ε Σάντος της «Mundo Desportivo». Είχε γίνει γνωστό πως ψήφισε τον Τσάρλτον διότι ο Εουσέμπιο είχε αρνηθεί να του δώσει μία συνέντευξη πριν από το Μουντιάλ.
Η υπόθεση αυτή πλήγωσε πολύ τον Εουσέμπιο που είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Ψήφισε τον Μπόμπι Τσάρλτον στην πρώτη θέση, εμένα στη δεύτερη. Ο Τσάρλτον τερμάτισε με 81 πόντους, εγώ με 80. Εάν είχε ψηφίσει εμένα στην πρώτη θέση θα ήταν το αντίθετο: εγώ με 81 πόντους και ο Τσάρλτον με 80. Εάν του μίλησα γι’ αυτό; Βεβαίως. Πάντα μου έλεγε ότι ψήφισε τον Τσάρλτον επειδή θεωρούσε πως εγώ θα είχα μεγάλο προβάδισμα. Πώς μπορεί κάποιος να σκέφτεται έτσι σε μία ψηφοφορία; Και τι μπορούσα να κάνω; Τίποτα; Τον ρώτησα και μου απάντησε αυτό. Εάν ψήφιζε, θα γινόμουν ο πρώτος παίκτης που κατακτούσε σερί ‘Χρυσές Μπάλες’».
Οι κατακτήσεις με τους «αετούς»
Το 1968 ήταν ο νικητής του βραβείου του Χρυσού Παπουτσιού, που απονεμόταν για πρώτη φορά, ως πρώτος σκόρερ στην Ευρώπη. Το ίδιο κατόρθωμα επανέλαβε πέντε χρόνια αργότερα.
Ήταν ο πρώτος σκόρερ της Πρωταθλήματος Πορτογαλίας επτά φορές (1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1970 και 1973), βοηθώντας τη Μπενφίκα να κατακτήσει 11 φορές το πρωτάθλημα (1960-1961, 1962-63, 1963-64, 1964-65, 1966-1967, 1967-1968, 1968-1969, 1970-1971, 1971-1972, 1972-1973 και 1974-1975), 5 φορές το Κύπελλο Πορτογαλίας (1961-1962, 1963-1964, 1968-1969, 1969-1970 και 1971-1972) και 1 φορά το Κύπελλο Πρωταθλητριών (1961-1962).
Σημείωσε 638 γκολ σε 614 αγώνες, συμπεριλαμβανομένων 319 γκολ σε 313 αγώνες Πρωταθλήματος, 97 γκολ σε 60 αγώνες Κυπέλλου Πορτογαλίας και 57 γκολ σε 76 ευρωπαϊκούς αγώνες (65 παιχνίδια στο Πρωταθλητριών, 7 αγώνες στο Κύπελλο Κυπελλούχων και 4 αγώνες στο Κύπελλο UEFA)
Το τελευταίο παιχνίδι του με την φανέλα Μπενφίκα ήταν στις 18 Ιουνίου 1975, κατά της Αφρικανικής ομάδας, στην Καζαμπλάνκα.
Τζένη Παπαδοπούλου
