Ας δούμε τον απολογισμό. Μέσα σε 15 ημέρες έγιναν στάχτη 470.000 στρέμματα. Θυσιάστηκαν άνθρωποι χάθηκαν περιουσίες.
Τι μάθαμε μέχρι σήμερα;
Ότι το αρμόδιο υπουργείο έστειλε κλιμάκια για να καταγράψουν ζημιές προκειμένου να δοθούν, άμεσα, οι αποζημιώσειςαπ.
Ότι θα υπάρξει αύξηση, την ανακοίνωσε ο κ. Δένδιας, του πτητικού επιδόματος που λαμβάνουν οι χειριστές των εναέριων μέσων πυρόσβεσης.
Ότι θα γίνουν 500 νέες προσλήψεις πυροσβεστών.
Ότι οι εργαζόμενοι, των οποίων η σύμβαση εργασίας τελεί σε αναστολή, λόγω των πυρκαγιών, είναι δικαιούχοι έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης, ως αποζημίωσης ειδικού σκοπού, 534 ευρώ.
Ότι όσοι έκαναν διακοπές στη Ρόδο και έφυγαν (το ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός) θα έχουν μία εβδομάδα δωρεάν διακοπές στο νησί την ερχόμενη άνοιξη ή το φθινόπωρο.
Ότι οι Βασίλης Κικίλιας και ο Γιώργος Φλωρίδης θα αυστηροποιήσουν τις ποινές για τους εμπρηστές τους οποίους θα εντοπίζουν «Ράμπο ειδικών προσόντων».
Ότι μέχρι την Παρασκευή θα έχει ανοίξει η πλατφόρμα arogi.gov.gr για τους πυρόπληκτους και ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει η πρώτη δόση της στήριξης να δοθεί εντός Αυγούστου.
Τι δεν έχουμε μάθει;
Τι πήγε στραβά στα σχέδια πυρόσβεσης και στην εκτέλεση τους.
Πώς μια «μικρή φωτιά που θα την πιάσουμε» πήγε να κάψει τη μισή Ρόδο.
Τι πραγματικά έγινε στην Αγχίαλο.
Ποιος τελικά έχει ευθύνες για το εμφανές έλλειμα συντονισμού και τα αργά ανακλαστικά που έδειξε ο κρατικός μηχανισμός.
Τι, επίσης, δεν έχουμε μάθει;
Αν έχουν πιεστεί οι «αδιάφοροι» δήμαρχοι που χρηματοδοτήθηκαν για ενέργειες πρόληψης (πχ καθαρισμός περιαστικών δασών) να κάνουν τη δουλειά τους.
Αν, πράγματι, χρήματα που δόθηκαν για την πρόληψη έγιναν προσλήψεις ενόψει των δημοτικών εκλογών.
Αν έχει λυθεί το κουβάρι της επικάλυψης αρμοδιοτήτων ανάμεσα στη Πυροσβεστική και τη Δασική Υπηρεσία, που δυσκολεύει λήψη αποφάσεων και κινήσεις.
Σε ποιο βαθμό έχουν προχωρήσει τα 13 περιφερειακά επιχειρησιακά κέντρα πολιτικής προστασίας τρία χρόνια μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου το 2020.
Καλά και άγια τα επιδόματα και όλες οι κινήσεις μετά τις καταστροφές που ανακουφίζουν τους ανθρώπους που επλήγησαν.
Αλλά υπάρχει και το μέτωπο του καταλογισμού των ευθυνών.
Δεν γίνεται μετά από τις καταστροφές όλοι ως «ετοιμοπόλεμοι κομάντος» που είναι «αθώοι του αίματος»
Ευθύνες υπάρχουν και θα πρέπει να καταλογιστούν.
Διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος η κυβέρνηση να μεταδώσει την εικόνα που περιγράφεται στη λαϊκή ρήση: «Να σε κάψω Γιάννη να σε αλείψω λάδι».
