Ειδήσεις Ελλάδα

Το 1987 η FIA αποφάσισε ότι θα καταργούσε τους turbo κινητήρες, ωστόσο προκειμένου να γίνει ομαλά η μετάβαση, η απαγόρευση θα ίσχυε τη σεζόν του 1989. Για τον λόγο αυτό εισήγαγε δύο νέα πρωταθλήματα για ατμοσφαιρικά μονοθέσια. Το Jim Clark Trophy για οδηγούς και το Colin Chapman Trophy για κατασκευαστές. Η κίνηση αποσκοπούσε, αφενός να ενθαρρυνθούν οι ομάδες να αλλάξουν τους κινητήρες τους ενόψει της απαγόρευσης, αφετέρου να μειωθεί το κόστος των ομάδων αλλά και η δύναμη των μονοθεσίων, με αντίκτυπο στην ασφάλεια των αγωνιζομένων. Προκειμένου να μικρύνει η ψαλίδα στην απόδοση μεταξύ των δύο τύπων κινητήρων, η FIA θέσπισε όριο 4 bar στην πίεση υπερπλήρωσης. Ωστόσο λόγω συνεχούς τεχνικής εξέλιξης των μονοθεσίων, οι χρόνοι ήταν παραπλήσιοι με αυτούς του ’86, αν όχι γρηγορότεροι σε ορισμένες περιπτώσεις.
Το πρωτάθλημα εξελίχθηκε σε υπόθεση των οδηγών της Williams, οι οποίοι πέτυχαν από κοινού 9 νίκες σε 16 grands prix. Ωστόσο για άλλη μία φορά, οι Prost και Senna δήλωσαν βροντερά το “παρών” κερδίζοντας από 2 φορές έκαστος στους πρώτους 5 αγώνες. Να σημειωθεί, ότι η Lotus του Βραζιλιάνου φορούσε πλέον στην πλάτης της κινητήρες της Honda. Ο Mansell πέτυχε την 1η του νίκη στη σεζόν στην Ίμολα, 2ο σταθμό του Πρωταθλήματος, όταν προσπέρασε τον poleman Senna στο 2ο γύρο του αγώνα, κερδίζοντας τον Βραζιλιάνο με διαφορά 27,5 δευτερόλεπτα.
Ο Nelson Piquet δεν συμμετείχε στον αγώνα για προληπτικούς λόγους, καθώς στις δοκιμές της Παρασκευής συγκρούστηκε στις μπαριέρες της στροφής Tamburello. Στα επόμενα 3 GP που ακολούθησαν, παρόλο που ο Βρετανός βρισκόταν στην pole και στις 3 περιπτώσεις, κατάφερε να αποκομίσει μόλις 2 βαθμούς από έναν τερματισμό στην 5η θέση, καθώς εγκατέλειψε δύο φορές. Αντίθετα ο Piquet στο ίδιο διάστημα συγκέντρωσε 12 βαθμούς. Στον 6ο αγώνα του Πρωταθλήματος, το Γαλλικό GP, οι δύο team-mates μονομάχησαν για τη νίκη, με τον Mansell να κερδίζει στα ίσα περνώντας από την εσωτερική τον Βραζιλιάνο team-mate του, όταν ο τελευταίος έστριψε πολύ ανοιχτά.
Ο Piquet βέβαια δεν είχε την ευκαιρία να πιέσει τον Βρετανό, καθώς κατά τη διάρκεια ενός pit-stop, έσβησε ο κινητήρας του μονοθεσίου του και παρέμεινε εντός pit-lane για 16 βασανιστικά δευτερόλεπτα (ένα γρήγορο pit-stop της εποχής διαρκούσε 7-9 δευτερόλεπτα), τερματίζοντας τελικά στη 2η θέση 7,7 δευτερόλεπτα πίσω από τον νικητή.
Η κόντρα των δύο οδηγών κορυφώθηκε στον επόμενο αγώνα, το Βρετανικό GP στο Silverstone, όπου στον εντός έδρας για τον Mansell αγώνα, ο Piquet πήρε την pole με διαφορά μόλις 0,070 δευτερόλεπτα από τον team-mate του. Στον αγώνα ο Βραζιλιάνος κράτησε τη θέση του, οδηγώντας χωρίς να κάνει στάση στα pits. Ο Mansell δυσκολευόταν να ακολουθήσει τον ρυθμό του πρωτοπόρου και στον 35ο γύρο μπήκε στα pits για αλλαγή ελαστικών, επιστρέφοντας στην πίστα σχεδόν μισό λεπτό πίσω από τον team-mate του.
Καταρρίπτοντας το ρεκόρ γύρου 8 φορές, κατάφερε να καλύψει τη διαφορά και με 4 γύρους να απομένουν για το πέσιμο της καρό σημαίας, βρισκόταν κολλημένος πίσω από την ουρά της έτερης Williams. Με μία φανταστική μανούβρα 3 γύρους πριν το τέλος, ο Mansell κατάφερε να περάσει τον Piquet και να πάρει τη νίκη. Αναμενόμενα, η Honda δεν έκρυψε τη δυσαρέσκεια της για την ενέργεια του Mansell, καθώς διακινδύνευσε ένα άνετο 1-2. Στο μεταξύ το πρωτάθλημα είχε πάρει φωτιά, καθώς ο πρωτοπόρος της βαθμολογίας Senna μετρούσε 31 βαθμούς, έχοντας πίσω του τους δύο οδηγούς της Williams ισόπαλους με 30. Ελάχιστα πιο πίσω στους 26, βρισκόταν ο Prost.

Στο 10:40 δες την προσπέραση του Mansell, σε περιγραφή των Murray Walker και James Hunt (R.I.P. και για τους δύο).
Ο Piquet έπρεπε να περιμένει μέχρι το Hockenheim, 8ο γύρο του Πρωταθλήματος, για να πετύχει την 1η του νίκη στη σεζόν, σε έναν αγώνα όπου η Mc Laren του Prost έδειχνε πολύ ανταγωνιστική, οδηγώντας τον αγώνα από την 1η θέση. Ωστόσο αποδείχθηκε αναξιόπιστη, καθώς 5 γύρους πριν το τέλος εγκατέλειψε από βλάβη στα ηλεκτρικά, παραδίδοντας τη νίκη αλλά και τους 9 βαθμούς στα χέρια του Piquet.
Ο Βραζιλιάνος στάθηκε τυχερός και στο Hungaroring, καθώς κέρδισε, όταν ο Βρετανός team-mate του έχασε το παξιμάδι του πίσω δεξιά τροχού του, με 6 γύρους να απομένουν για το πέσιμο της καρό σημαίας. Με τον Piquet να συγκεντρώνει 18 βαθμούς σε διάστημα δύο αγώνων, ενώ αντίθετα με τον Mansell να μένει στο μηδέν λόγω των δύο σερί εγκαταλείψεών του, τα πράγματα έπαιρναν άσχημη τροπή για τον Βρετανό, καθώς φιγουράριζε στην 3η θέση της βαθμολογίας 11 βαθμούς πίσω από τον Senna.
Ταυτόχρονα με τα αγωνιστικά δρώμενα, το μεταγραφικό παζάρι και το παρασκήνιο “έδιναν και έπαιρναν”. Κατά τη διάρκεια του Ουγγρικού GP έγινε γνωστό ότι ο Piquet θα αγωνιζόταν με την Lotus την επόμενη χρονιά, φυσικά με κινητήρες Honda και με συμβόλαιο Νο1 οδηγού. Πολύ σύντομα, στη Monza, θα επιβεβαιώνονταν και οι φήμες που ήθελαν τον Senna να οδηγεί για την Mc Laren το ’88, αλλά και την Honda να “σπάει” το συμβόλαιο της με την Williams για τα μάτια της McLaren.
Ήταν φανερό ότι η Honda δεν μπόρεσε ποτέ να χωνέψει την απώλεια του τίτλου των οδηγών το 1986, αλλά ούτε και την πεισματική άρνηση του Sir Frank να προμοτάρει σαν Νο1 οδηγό τον Nelson Piquet. Αν προστεθεί και η απόρριψη της πρότασης του Ιαπωνικού Γίγαντα από τον F.W., για αντικατάσταση του Mansell με τον “δικό της” Satoru Nakajima, χωρίς να είναι επιβεβαιωμένο πότε ακριβώς έπεσε η πρόταση στο τραπέζι, καταλαβαίνει κανείς γιατί η Honda γύρισε την πλάτη στην ομάδα που την επανέφερε στις αγωνιστικές επιτυχίες. Υπό αυτό το πρίσμα, ο Frank Williams μη χάνοντας χρόνο, έκλεισε άμεσα συμφωνία με την Judd, για προμήθεια ατμοσφαιρικών κινητήρων V8 την επόμενη σεζόν.
Ο Mansell επέστρεψε στις νίκες στην Αυστρία, σε έναν επεισοδιακό αγώνα με τρείς εκκινήσεις, καθώς στις πρώτες δύο υπήρξαν πολλαπλές συγκρούσεις. Παρόλο που ο Βρετανός έχασε δύο θέσεις στην εκκίνηση, με αποτέλεσμα να βρεθεί στην 4η θέση, κατάφερε να περάσει τον team-mate του και να πάρει τη νίκη με διαφορά σχεδόν ενός λεπτού. Ωστόσο στην Monza ο Piquet, χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά τη νέα ενεργή ανάρτηση της Williams, πέτυχε την pole αλλά και την 3η του νίκη στη σεζόν, όταν 8 γύρους πριν το τέλος του αγώνα ο πρωτοπόρος Senna βγήκε προς στιγμή εκτός πίστας.
Ο οδηγός της Lotus, με μονοθέσιο εφοδιασμένο με ενεργή ανάρτηση από την αρχή της σεζόν, αγωνιζόταν χωρίς να κάνει pit-stop, ωστόσο κατάφερε να συνεχίσει και να τερματίσει στη 2η θέση. Ο Mansell αρκετά πιο πίσω τερμάτισε 3ος, σχεδόν 50 δευτερόλεπτα πίσω από τον νικητή, με συμβατική ανάρτηση στο μονοθέσιο του.
Στην Πορτογαλία (Estoril) ο Gerhard Berger έκανε την έκπληξη, κατακτώντας την πρώτη pole position για την Ferrari, μετά τον εναρκτήριο αγώνα της σεζόν του 1985. Και εδώ χρειάστηκαν δύο εκκινήσεις, με τον Mansell να νικά και τις δύο φορές τον Berger, με τον Αυστριακό να παίρνει τη θέση του πίσω στο τέλος του 1ου γύρου, παίρνοντας το slipstream από τον Βρετανό.
Ο τελευταίος εγκατέλειψε στον 14ο γύρο από ηλεκτρική βλάβη. Λίγες ώρες πριν, άφηνε αιχμές για το κατά πόσο η Honda προμήθευε τους ίδιους κινητήρες σε αυτόν και τον Piquet. Τρείς γύρους πριν την καρό σημαία και υπό την πίεση του Prost, ο Berger έχασε το πίσω μέρος της Ferrari και βγήκε εκτός πίστας, κάνοντας δώρο τη νίκη στον Γάλλο. Ωστόσο κατάφερε να συνεχίσει και να πάρει τελικά τη 2η θέση, με τον Piquet να συμπληρώνει το βάθρο και να απομακρύνεται περισσότερο από τους διώκτες του, Senna και Mansell.

Ειδήσεις

ΠΗΓΗ