Έχοντας οδηγήσει και δοκιμάσει πολύ πρόσφατα το πετρελαιοκίνητο Peugeot 308 με το αυτόματο κιβώτιο των οκτώ σχέσεων, η αλήθεια είναι πως μας τριγύριζε πολύ έντονα η ιδέα να δοκιμάσουμε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και την βενζινοκίνητη εκδοχή του Γαλλικού χατσμπακ με χειροκίνητο αυτή τη φορά κιβώτιο. Διότι μπορεί να έχουμε δηλώσει φανατικοί λάτρεις και υποστηρικτές των κινητήρων πετρελαίου, οφείλουμε ωστόσο να δοκιμάζουμε τα πάντα, ώστε να σχηματίζουμε μία όσο το δυνατόν πιο σφαιρική άποψη και η οποία θα είναι μεν υποκειμενική αλλά προς πάσα κατεύθυνση δε.
Αυτό σημαίνει πως θα ξεπεράσουμε με συνοπτικές διαδικασίες θέματα όπως σχεδίαση, εμφάνιση εσωτερικού εξωτερικού, χώρους, ποιότητα και τεχνολογικό εξοπλισμό, καθώς όλα αυτά μπορείτε να τα διαβάσετε αναλυτικά στη πρόσφατη δοκιμή του 308 BlueHDI, και θα πάμε απευθείας στην ουσία της συγκεκριμένης δοκιμής. Μίας ουσίας η οποία βρίσκεται κάτω από το καπό. Ένα μικρό σχόλιο μόνο ως προς το χρώμα, καθώς μπορεί το συγκεκριμένο που βλέπετε στις φωτό να είναι εντυπωσιακό στο αμάξωμα του 308, επί προσωπικού όμως λάτρεψα εκείνο το γκρι του πάγου στη πετρελαιοκίνητη έκδοση που είχαμε για δοκιμή.
Και η ουσία βρίσκεται στον τρικύλινδρο turbo κινητήρα βενζίνης των 1.2 λίτρων ο οποίος αποδίδει 130 ίππους με τη ροπή να φτάνει τα 230 Nm ροπής και τη κίνηση να μεταδίδεται μέσω ενός χειροκίνητου κιβωτίου έξη σχέσεων. Χωρίς κανένα απολύτως στοιχείο εξηλεκτρισμού, η συγκεκριμένη έκδοση πετυχαίνει 0-100 χλμ./ώρα σε 9,6’’ με τη τελική του ταχύτητα να φτάνει τα 210 χλμ./ώρα. Επιδόσεις διόλου ευκαταφρόνητες δηλαδή και με μέση κατανάλωση που κατά τη διάρκεια της δοκιμής των σχεδόν 2000 χιλιομέτρων βρέθηκε στα 7,6 λτ./100 χλμ με το ρυθμό κίνησης μας να είναι από σβέλτος έως γρήγορος σχεδόν παντού.
Το τρικύλινδρο σύνολο χαρακτηρίζεται από την απόδοση ροπής χαμηλά, φροντίζοντας για τη σβέλτη και απροβλημάτιστη μετακίνηση σε καθημερινές συνθήκες εντός πόλης. Χάρη στην ελαστική και στρωτή λειτουργία του σε κερδίζει μονομιάς, ενώ σε καμία περίπτωση, δεν θα προβληματίσει. Ακόμα και ο τραχύς ήχος των τριών κυλίνδρων μπορεί κάποιες φορές να γίνεται αισθητός, ποτέ όμως ενοχλητικός στα αυτιά των επιβατών.
Οδηγώντας γίνεται σαφές ότι το αμάξωμα προορίζεται στο να διαχειρίζεται πολύ μεγαλύτερη ισχύ και καταπόνηση απ’ ό,τι είναι σε θέση να προσφέρει το συγκεκριμένο μηχανικό σύνολο. Το γρήγορο τιμόνι με την άμεση πληροφόρηση σου επιτρέπει να τοποθετήσεις το αυτοκίνητο εκεί ακριβώς που θες μέσα στη στροφή, διαγράφοντας τις ανοιχτές καμπές της εθνικής οδού με απόλυτη σταθερότητα και ασφάλεια.
Σίγουρα, βέβαια, εύσημα μπορούν να αποδοθούν και στην ανάρτηση, η οποία διατηρεί τις κλίσεις σε λογικό επίπεδο και παράλληλα απορροφά αποτελεσματικά τις ανωμαλίες του οδοστρώματος προσφέροντας υψηλό επίπεδο άνεσης στους επιβάτες και άριστη ποιότητα κύλισης. Και είναι αυτή η κύλιση, που σε συνδυασμό με το ποιοτικό εσωτερικό και τη στιβαρότητα της κατασκευής θα σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε ένα premium μοντέλο.
Εν κατακλείδι λοιπόν η βενζινοκίνητη έκδοση του 308 διατηρεί όλα εκείνα τα θετικά στοιχεία της εμφάνισης, ποιότητας και οδικής συμπεριφοράς της πετρελαιοκίνητης και έχει μία μεγαλύτερη κατανάλωση κατά σχεδόν τρία λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα, η οποία όσο πιέζει ο οδηγός τόσο ανοίγει η ψαλίδα της διαφοράς. Η τιμή από την οποία ξεκινάει η έκδοση βενζίνης με τους 130 ίππους βρίσκεται στα 28200 Eυρώ και είναι σαφώς μικρότερη έναντι των 31100 Ευρώ της πετρελαιοκίνητης αλλά με το αυτόματο κιβώτιο των οκτώ σχέσεων που είχαμε δοκιμάσει. Επί προσωπικού πάντως, ήδη ψάχνω λόγο για να δοκιμάσω ξανά το πετρελαιοκίνητο 308…
