Σχεδόν μια δεκαετία μετά το σοβαρό ατύχημα του Γερμανού πιλότου στις Άλπεις που άλλαξε τη ζωή του, ο Jean Todt δήλωσε πως παρακολουθεί ακόμα και σήμερα αγώνες της Formula 1 μαζί με τον καλό του φίλο, για τον οποίο τα νέα σχετικά με την υγεία του τα τελευταία χρόνια είναι ελάχιστα.
Ο 73χρονος Γάλλος θήτευσε στον προεδρικό θώκο της Scuderia από το 1993 ως το 2008, στα καλύτερα χρόνια, δηλαδή, της καριέρας του Schumacher και οι δυο τους ανέπτυξαν εξαιρετική σχέση με τα χρόνια.
Γι’ αυτό και έδωσε το παρών στην Κολονία την Τετάρτη 20 Ιουλίου, όπου και παρέλαβε μαζί με τη σύζυγο του Γερμανού, Κορίνα και την κόρη του Τζίνα, το κρατικό βραβείο του Νόρντχαϊν-Βεστφάλεν. Βραβείο που αποδόθηκε στον Schumacher και αποτελεί την ύψιστη διάκριση για όσους έχουν γεννηθεί στην περιοχή και έχουν προσφέρει στον τομέα τους.
Δεν τον έχω αφήσει μόνο του. Εκείνος, η Κορίνα και η οικογένειά μου είχαμε τόσες ξεχωριστές εμπειρίες μαζί. Η ομορφιά του τι έχουμε ζήσει είναι μέρος μας. Δεν μου λείπει ο Μίκαελ, τον βλέπω. Ναι είναι αλήθεια, παρακολουθώ αγώνες με τον Μίκαελ. Αλλά σίγουρα αυτό που μου λείπει είναι όλα όσα κάναμε μαζί,
ανέφερε στο γερμανικό δίκτυο RTL και συμπλήρωσε αναφορικά με την παραλαβή του βραβείου εκ μέρους του Schumacher.
Αν είναι συγκινητικό για εσάς, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο είναι για εμένα. Είναι συγκινητικό αλλά την ίδια στιγμή είμαι περήφανος που μπορώ να μιλάω με τον Μίκαελ. Μερικές φορές οι επιτυχίες και τα χρήματα σε αλλάζουν. Αλλά ο Μίκαελ δεν άλλαξε ποτέ. Είναι τόσο δυνατός.
Έχει γύρω του ανθρώπους που είναι ξεχωριστοί. Κατά μία έννοια και ο Μίκαελ είναι. Η Κορίνα, ο Μικ και η Τζίνα έχουν γίνει πολύ ξεχωριστοί για εμένα. Έχουν γίνει οικογένεια για εμένα, τη γυναίκα μου και τον γιο μου. Η Κορίνα είναι αποφασισμένη, είναι ταπεινή. Στους δύσκολους καιρούς βλέπεις τον πραγματικό άνθρωπο.
Οι δηλώσεις του Todt έρχονται μόλις μία ημέρα μετά τις δηλώσεις του πρώην μάνατζερ του Michael Schumacher για ψέματα από την πλευρά της οικογένειάς του σχετικά με την κατάσταση της υγείας του.
Όπως δήλωσε ο Willi Weber στην Gazzetta dello Sport:
Προσπάθησα εκατοντάδες φορές να επικοινωνήσω με τη [σύζυγό του] Κορίνα και δεν απαντούσε. Τηλεφώνησα στον Jean Todt για να τον ρωτήσω αν έπρεπε να πάω στο νοσοκομείο και μου είπε να περιμένω, είναι πολύ νωρίς. Τηλεφώνησα την επόμενη μέρα και κανείς δεν απάντησε. Δεν περίμενα τέτοια συμπεριφορά και είμαι ακόμα θυμωμένος γι’ αυτό. Με κράτησαν έξω, λέγοντάς μου ότι είναι πολύ νωρίς. Λοιπόν, τώρα είναι πολύ αργά. Έχουν περάσει εννέα χρόνια. Ίσως θα έπρεπε απλά να πουν τα πράγματα όπως έχουν.
Μπορούσα να καταλάβω την κατάσταση αρχικά, καθώς έκανα πάντα ό,τι μπορούσα για τον Μίκαελ για να προστατεύσω την ιδιωτική του ζωή. Αλλά από τότε ακούμε μόνο ψέματα από αυτούς. Χρόνια μετά το ατύχημα, αποφάσισα ότι η έγνοια μου θα έπρεπε να είναι για την οικογένειά του, καθώς δεν μπορούσα να αλλάξω τα πράγματα. Ήταν σαν γιος μου. Ακόμα και σήμερα με πονάει να μιλάω γι’ αυτό.
