Πίσω στο πολύ μακρινό 1921 συναντήθηκαν για πρώτη φορά ο Ferdinand Porsche και ο Κόμης Alexander Joseph von Kolowrat – ένας ενθουσιώδης οπαδός των motorsports και μέτοχος στην Austro-Daimler, την εταιρία όπου δούλευε ο Porsche. Οι δύο άντρες είχαν ένα κοινό όραμα για ένα μικρό αυτοκίνητο που θα κατασκευαζόταν σε μεγάλες ποσότητες και θα προσφερόταν στον κόσμο σε χαμηλή τιμή αλλά ο Porsche χρειαζόταν την έγκριση των αφεντικών του στην Austro-Daimler και αυτοί ήταν εξαιρετικά σκεπτικοί. Ο δραστήριος Porsche δεν τα παράτησε όμως και πιστεύοντας ότι η δημοσιότητα που θα χαρίσει μία επιτυχημένη συμμετοχή σε κάποιον αγώνα ίσως πείσει το διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας, έδωσε σάρκα και οστά στο όραμα του. Ο Κόμης Kolowrat χρηματοδότησε το project και κάπως έτσι γεννήθηκε το ADS R – ένα ελαφρύ, διθέσιο αγωνιστικό που πήρε το χαϊδευτικό του ευεργέτη του, “Sascha”.
Κάτω από το καπό βρισκόταν ένας υδρόψυκτος, τετρακύλινδρος βενζινοκινητήρας με δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής και χωρητικότητα 1.1 λίτρων ο οποίος ήταν ικανός για 50 άλογα στις 4.500 σ.α.λ. Όχι πολλά, αλλά αρκετά για να κινήσει σβέλτα το “Sascha” των 598 κιλών! Εκτός από το χαμηλό του βάρος όμως, το αγωνιστικό του Ferdinand Porsche είχε έναν ακόμα άσσο στο μανίκι του: την εξαιρετική κατανομή βάρος 53:47 που γινόταν 50:50 με δύο επιβάτες (τον οδηγό και τον συνοδηγό-μηχανικό του) και τις δύο δεξαμενές καυσίμου γεμάτες. Το πλάνο δε, περιλάμβανε την συμμετοχή στον θρυλικό αγώνα Targa Florio στην Ιταλία. Η κατασκευή των 4 πρωτότυπων ADS R ολοκληρώθηκε ελάχιστα πριν τον αγώνα το 1922 και στο ταξίδι με το τρένο αποφασίστηκε να βαφτεί το αλουμινένιο αμάξωμα σε κόκκινο χρώμα ώστε τα τέσσερα “Sascha” να μην ξεχωρίζουν πολύ και να μην κλαπούν. Για να ξεχωρίζουν μεταξύ τους όμως, ο Kolowrat είχε την ιδέα να διακοσμηθούν με σύμβολα από την τράπουλα – το δικό του ADS R πήρε τις κούπες, αυτό του Alfred Neubauer τα καρό, ο Fritz Kuhn τα σπαθιά και ο Lambert Pocher τα μπαστούνια.
Οι τέσσερις οδηγοί περιέγραψαν το Targa Florio ως έναν “περίεργο αγώνα σε ανατριχιαστικές διαδρομές” και δεν είχαν άδικο. Ένας γύρος είχε μήκος 108 χιλιόμετρα και περιλάμβανε 1.300 με 1.400 στροφές με αποτέλεσμα η μέση ταχύτητα να μην είναι πάρα πολύ υψηλή αλλά οι απαιτήσεις τόσο από τον οδηγό όσο και από το αυτοκίνητο να είναι τεράστιες ενώ οι έντονες κλίσεις που έφταναν μέχρι και το 12.5% σίγουρα δεν έκαναν ευκολότερη την πρόκληση. Εκείνη την εποχή, τα περισσότερα αγωνιστικά είχαν μεγάλους κινητήρες και ιπποδυνάμεις τετραπλάσιες ή ακόμα και πενταπλάσιες από αυτήν του “Sascha” αλλά αυτό δεν σταμάτησε το μικρό αγωνιστικό από το να καταγράψει μέση ωριαία ταχύτητα μόλις 8 km/h χαμηλότερη από αυτήν των ταχύτερων αυτοκινήτων, κατακτώντας τη νίκη στην κατηγορία των 1.1 λίτρων. Ο τύπος εγκωμίασε το ADS R ενώ για να διαδώσει τα νέα, ο Ferdinand Porsche έβαλε διαφημίσεις με τίτλο “Το Austro-Daimler είναι ο ηθικός νικητής του 1922 Targa Florio” που φυσικά προκάλεσε την αντίδραση της Daimler, που είχε κερδίσει τον αγώνα εκείνη την χρονιά με την GP/14 και τον Giulio Masetti.
Το Δ.Σ. της Austro-Daimler δεν φάνηκε να συγκινείται από την αρχική επιτυχία του ADS R και δεν έδωσαν το πράσινο φως για να περάσει στην παραγωγή ενώ η στάση τους δεν άλλαξε ούτε τους επόμενους μήνες με τον “Sascha” να έχει κατακτήσει τη νίκη σε 42 από τους 52 αγώνες που έλαβε μέρος. Ο πληθωρισμός, η οικονομία γενικότερα εκείνη την περίοδο και το γεγονός ότι η Αυστρία ήταν πολύ μικρή για να προσφέρει μία κατάλληλη αγορά έφεραν το τέλος για τον “Sascha” που δεν λανσαρίστηκε ποτέ στην παραγωγή αλλά έγραψε την δική του ιστορία και αποτέλεσε ένα από τα σημεία καμπής που οδήγησαν εν τέλει στην ίδρυση της Porsche. Γι’ αυτό και η γερμανική εταιρία αναγνωρίζει την σημασία του και στην εκατοστή επέτειο της ιστορικής νίκης του στην Ιταλία, αναπαλαίωσε ένα παράδειγμα στην αρχική του λάμψη.
