Η Φωτεινή Δάρρα έχει μελετήσει σε βάθος την καλλιτεχνική πορεία της Τζένης Βάνου, ενώ την πρώτη φορά που ερμήνευσε τα τραγούδια της ο δίσκος έγινε πολύ γρήγορα πλατινένιος.
Φέτος, που συμπληρώνονται 10 χρόνια από τον θάνατο της σημαντικής ερμηνεύτριας -έφυγε από τη ζωή στις 5 Φεβρουάριου του 2014- η μουσική της κληρονομιά δεν έχει ξεχαστεί και η Φωτεινή Δάρρα είναι εδώ για να μας υπενθυμίσει ότι η Τζένη Βάνου δεν ήταν απλώς μια λαϊκή τραγουδίστρια, αλλά μια ερμηνεύτρια με ιδιαίτερο ηχόχρωμα στη φωνή και ρεπερτόριο που ξεπερνούσε τα στενά όρια της εποχής της.
10 χρόνια χωρίς την Τζένη Βάνου: Το αηδόνι του ελληνικού κινηματογράφου, κατέληξε σε ένα μίνι μάρκετ
Τζένη Βάνου
Στο μυαλό μας έχουμε την Τζένη Βάνου περισσότερο ως τραγουδίστρια του λαϊκού τραγουδιού. Γιατί θελήσατε να αναδείξετε την τζαζ πλευρά της;
Μου αρέσει αυτή η πλευρά της. Άλλωστε, από την τζαζ μουσική ξεκίνησε την πορεία της. Δεν θεωρούσε τον εαυτό της λαϊκή τραγουδίστρια. Όμως, η λαϊκότητα -όπως αποδεικνύεται- είναι θέμα συναισθήματος και επικοινωνίας με τον ακροατή και όχι θέμα ρεπερτορίου ή φωνητικής τοποθέτησης. Δεν είναι το γρέζι (η βραχνάδα) που κάνει μια φωνή λαϊκή. Είναι η αλήθεια που περικλείει σε κάθε φράση της. Αυτό μίλησε μέσα μου από την πρώτη στιγμή που την άκουσα. Η τζαζ πλευρά δηλώνει, ταυτόχρονα με την ποιότητα, την ελευθερία στη μουσική έκφραση, τις blue notes που εκφράζουν τις λεπτές αποχρώσεις των συναισθημάτων μας όταν τραγουδάμε και γι’ αυτό είναι οι αγαπημένες μου. Αγάπησα τη μουσική αυτή όταν βρέθηκα στο Λονδίνο για τις σπουδές μου στο μιούζικαλ. Πήγαινα στα τζαζ κλαμπ, όταν μπορούσα, για να πάρω κάτι από αυτή την αίσθηση που έχουν οι τζαζίστες. Μετά έμαθα ότι η Βάνου είχε δουλέψει σε ένα αντίστοιχο κλαμπ στην Αμερική το ’60. Έπειτα από αυτό, έχω την αίσθηση ότι όλα της τα τραγούδια τα είπε με την ποιότητα μιας τζαζ τραγουδίστριας.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που καταπιάνεστε με τη μουσική της. Τι σας κάνει να επιστρέφετε σε εκείνη;
Στην αρχή με εξίταρε η δυσκολία -μουσική και εκφραστική- που έχουν τα τραγούδια που τραγούδησε. Έπειτα οι στίχοι των τραγουδιών που μιλούσαν όλα για τον έρωτα και την εγκατάλειψη. Ταίριαζαν πολύ με μια φάση της ζωής μου, τότε που τη γνώρισα. Έζησε μια πολυτάραχη ζωή, με απόπειρα αυτοκτονίας, βία και πολλά σκαμπανεβάσματα στην καριέρα της. Ή ίδια συμπεριφερόταν στον εαυτό της σαν να μην καταλάβαινε το πεπερασμένο της ανθρώπινης ύπαρξης, της ανθρώπινης φωνής. Όλο αυτό συνθέτει μια προσωπικότητα όπως η Εντίθ Πιαφ ή η Νίνα Σιμόν. Όμως αυτό που με εξιτάρει περισσότερο είναι το πώς υποδέχεται ο κόσμος κάθε φορά αυτό το ρεπερτόριο όταν το τραγουδάω. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον ότι σήμερα ξαναγυρίζουν όλοι στα τραγούδια των δεκαετιών των ’60, ’70, ’80. Έχουμε την ανάγκη νομίζω να ζήσουμε ξανά την «εποχή του ονείρου».
Η ίδια είχε δηλώσει πως εσείς είστε η διάδοχός της. Τι σημαίνει για εσάς αυτή η κληρονομιά;
Με τιμά πολύ. Δεν ξέρω τι να πω. Νιώθω πολύ ωραία με αυτό, ταυτόχρονα ξέρω ότι δημιουργεί μια περίεργη αίσθηση η έννοια της επανεκτέλεσης για τον Έλληνα. Τραγουδάω αυτά τα τραγούδια επειδή τα αγαπώ κι επειδή μου αρέσει να ταξιδεύω στην εποχή που γράφτηκαν. Τότε που η μουσική ήταν πιο άδολη και ο κόσμος μας ίσως λίγο καλύτερος.
Πότε τη γνωρίσατε από κοντά και τι κρατάτε από τη συναναστροφή σας;
Μια μέρα χτύπησε το τηλέφωνό μου και ήταν ο ραδιοφωνικός παραγωγός της ΕΡΑ Γιώργος Τσάμπρας. Τότε είχε μια εκπομπή όπου νέοι τραγουδιστές παρουσίαζαν τα τραγούδια παλιών καταξιωμένων τραγουδιστών. Επέλεγε εκείνος και τους δύο. Μου πρότεινε να τραγουδήσω τα τραγούδια της Βάνου. Τότε ήταν που άκουσα για πρώτη φορά κάποια από εκείνα, κυρίως, της πρώτης της περιόδου, της πιο τζαζ. Ηχογραφήσαμε μια εκπομπή που έκανε αίσθηση. Μας ζητήθηκε να παρουσιάσουμε αυτή τη δουλειά στην τηλεόραση της ΕΡΤ και εκεί τη γνώρισα. Μου είπε πως τραγουδάω πολύ ωραία τα τραγούδια της και ότι πρέπει να τραγουδήσω κι άλλα δικά της. Ήταν συγκινητική η στιγμή που με παραδέχτηκε ως τραγουδίστρια. Τιμή μου! Αποκτήσαμε μια καλή σχέση. Με έπαιρνε τηλέφωνο και μου έλεγε πάντα κάτι καλό όταν άκουγε ένα καινούριο μου τραγούδι.
: Marie Claire
