Ένα εργοστάσιο της Kleenex στο Κονέκτικατ των ΗΠΑ, έχει μολύνει το πόσιμο νερό της περιοχής, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των κατοίκων και καταστρέφοντας την αξία των ακινήτων τους, σύμφωνα με μια νέα ομοσπονδιακή ομαδική αγωγή.
Οι ενάγοντες κάτοικοι της περιοχής ζητούν αποζημίωση ύψους πέντε εκατομμυρίων δολαρίων.
Το νερό έχει μολυνθεί από τις τοξικές ουσίες PFAS -γνωστές και ως «παντοτινά χημικά» καθώς είναι εξαιρετικά ανθεκτικές όταν βρίσκονται στο περιβάλλον και στους οργανισμούς- που προήλθαν από ένα εργοστάσιο της Kleenex στο Κονέκτικατ.
Οι επικίνδυνες χημικές ουσίες χρησιμοποιούνται συνήθως στην παραγωγή χαρτιού και οι εκπομπές στον αέρα από το εργοστάσιο είναι πίσω από τα μολυσμένα πηγάδια πόσιμου νερού της περιοχής, σύμφωνα με την αγωγή.
Οι ενάγοντες ζητούν αποζημίωση ύψους πέντε εκατ. δολαρίων και έξοδα παρακολούθησης της υγείας. «Το να μαθαίνουν ότι το πόσιμο νερό τους έχει μολυνθεί με επικίνδυνα επίπεδα PFAS ήταν αγχωτικό… και τώρα που γνωρίζουν ότι εκτέθηκαν σε PFAS για μεγάλο χρονικό διάστημα θέλουν να παρακολουθούν την υγεία τους», δήλωσε στον Guardian ο δικηγόρος των εναγόντων, Ίαν Σλος.
Σε δήλωση που έστειλε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, η Kimberly-Clark -μητρική εταιρεία της Kleenex- αρνήθηκε την ευθύνη για τη ρύπανση.
Τα PFAS είναι μια κατηγορία περισσότερων από 15.000 χημικών ενώσεων που χρησιμοποιούνται συνήθως σε δεκάδες βιομηχανίες για να κάνουν τα προϊόντα ανθεκτικά στο νερό, τους λεκέδες ή τη θερμότητα. Βρίσκονται σε καθημερινά καταναλωτικά προϊόντα, όπως προστατευτικά λεκέδων, μαγειρικά σκεύη και αδιάβροχα ρούχα, και είναι κοινά στη βιομηχανική παραγωγή. Η αγωγή είναι η πρώτη υπόθεση που αφορά χαρτομάντιλα προσώπου, αν και οι ερευνητές είχαν βρει στο παρελθόν τις χημικές ουσίες στο χαρτί τουαλέτας.
Οι χημικές αυτές ενώσεις συνδέονται με καρκίνο, γενετικές ανωμαλίες, ηπατικές παθήσεις, προβλήματα θυρεοειδούς, μειωμένη ανοσία, ορμονικές διαταραχές και μια σειρά άλλων σοβαρών προβλημάτων υγείας. Οι PFAS ονομάζονται “χημικές ουσίες για πάντα” επειδή δεν διασπώνται με φυσικό τρόπο και επίσης μετακινούνται εύκολα μέσω του περιβάλλοντος, καταλήγοντας συχνά στο πόσιμο νερό.
Η Kleenex παράγει είδη χαρτιού στο εργοστάσιο του Νιου Μίλφορντ στο Κονέκτικατ από τη δεκαετία του 1950, όπου κάποτε κατασκεύαζε πάνες στις οποίες μερικές φορές προστίθενται PFAS ως φράγμα υγρασίας, ενώ συνεχίζει να παράγει ένα εκατ. πακέτα χαρτομάντιλων Kleenex καθημερινά, αναφέρει η αγωγή. Τα PFAS χρησιμοποιούνται ως «διαβρεκτικοί παράγοντες» κατά τη διαδικασία μετατροπής του πολτού ξύλου σε χαρτί ή χαρτομάντιλα και η διαδικασία κατασκευής της Kleenex προκαλεί «σημαντικές» εκπομπές στον αέρα, υποστηρίζει η καταγγελία.
Οι περισσότερες επιστημονικές έρευνες έχουν επικεντρωθεί στον τρόπο με τον οποίο τα απόβλητα των PFAS εναποτίθενται στο νερό, αλλά πρόσφατα στοιχεία έφεραν στο προσκήνιο τον τρόπο με τον οποίο οι εκπομπές τους στον αέρα συμβάλλουν σημαντικά στη ρύπανση των υδάτων. Τα PFAS που εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα καταλήγουν αργότερα στο έδαφος ή στα επιφανειακά ύδατα. Επειδή δεν διαλύονται στο νερό ούτε διασπώνται στο περιβάλλον, μπορούν να μετακινηθούν μέσω του εδάφους και να καταλήξουν στα υπόγεια ύδατα, τα οποία στη συνέχεια αντλούνται από τα φρεάτια.
Στη Βόρεια Καρολίνα, οι εκπομπές στον αέρα από ένα εργοστάσιο παραγωγής PFAS της εταιρίας εξειδικευμένων προϊόντων της χημικής βιομηχανίας Chemours ευθύνονται για την εκτεταμένη μόλυνση των πηγαδιών κοντά στο εργοστάσιο. Πρόσφατες δοκιμές που ανέθεσε ο Guardian έδειξαν πώς η ατμοσφαιρική ρύπανση της Chemours παραμένει σε ανησυχητικά επίπεδα παρά τους ισχυρισμούς της εταιρείας ότι έχει περιορίσει τις εκπομπές. Παρομοίως, οι εκπομπές από το εργοστάσιο της Saint Gobain που κατασκευάζει κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα στο Νιου Χάμσαϊρ βρέθηκαν να έχουν μολύνει τα κοντινά αποθέματα πόσιμου νερού.
Παρομοίως, οι εκπομπές από το εργοστάσιο της Saint Gobain που κατασκευάζει κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα στο Νιου Χάμσαϊρ βρέθηκαν να έχουν μολύνει τα κοντινά αποθέματα πόσιμου νερού.
Οι τρεις επικεφαλής ενάγοντες μένουν σε απόσταση πέντε χιλομέτρων από το εργοστάσιο και σε υψόμετρο 1.000 μέτρων από αυτό, ενώ στις ιδιοκτησίες τους δεν καταλήγει νερό που είναι ήδη γνωστό ότι έχει μολυνθεί από PFAS. Οι ατμοσφαιρικές εκπομπές της Kleenex είναι η μόνη λογική πηγή, δήλωσε ο Sloss.
Η αγωγή σημειώνει ότι ένα εργοστάσιο της Kleenex στο Fullerton της Καλιφόρνιας, το οποίο έκλεισε το 2020, τελικά είχε μολύνει τα τοπικά αποθέματα πόσιμου νερού όπως αποκαλύφθηκε μετά το κλείσιμο.
Τα κρατικά ρυθμιστικά έγγραφα δείχνουν επίσης ότι η Kleenex πέταξε «απόβλητα κοντών ινών» σε χώρο υγειονομικής ταφής κοντά στο εργοστάσιο. Τα υγρά απόβλητα είναι «διαβόητα» για τις υψηλές συγκεντρώσεις PFAS, δήλωσε ο Σλος, σημειώνοντας ότι ο χώρος ήταν κοντά σε ποτάμι και άλλες πηγές πόσιμου νερού. «Πιστεύουμε ότι προκαλεί πρόσθετη μόλυνση στην κοινότητα», είπε χαρακτηριστικά.
Η υπόθεση που είχε ξεσκεπάσει η Έριν Μπρόκοβιτς
Η Erin Brockovich, η Αμερικανίδα δικηγόρος, υπέρμαχος καταναλωτών και περιβαλλοντική ακτιβίστρια είχε παίκει καθοριστικό ρόλο στην οικοδόμηση μιας υπόθεσης κατά της Pacific Gas & Electric Company (PG&E) που αφορούσε τη μόλυνση των υπόγειων υδάτων στο Hinkley της Καλιφόρνια για τον δικηγόρο Ed Masry. το 1993.
Η επιτυχημένη αγωγή τους ήταν το θέμα της βραβευμένης με Όσκαρ ταινίας, Erin Brockovich (2000), με πρωταγωνίστρια την Julia Roberts ως Brockovich και τον Albert Finney ως Masry.
Από τότε, ο Brockovich έγινε προσωπικότητα των μέσων ενημέρωσης, φιλοξενώντας την τηλεοπτική σειρά Challenge America με την Erin Brockovich στο ABC και το Final Justice στο Zone Reality και έγινε πρόεδρος της Brockovich Research & Consulting. Εργάζεται επίσης ως σύμβουλος για τη δικηγορική εταιρεία της Νέας Υόρκης Weitz & Luxenberg,[1], η οποία εστιάζει στις αξιώσεις σωματικών βλαβών για έκθεση στον αμίαντο και στους δικηγόρους Shine στην Αυστραλία. Εργάστηκε ως σύμβουλος για τη δικηγορική εταιρεία Girardi & Keese, που τώρα δεν λειτουργεί.
: Guardian
