Πριν από μερικά χρόνια, οι αστρονόμοι χαρακτήρισαν επίσημα έναν νέο τύπο έκρηξης στο Διάστημα – τις Φωτεινές Ταχείες Κυανές Οπτικές Μεταβατικές Εκρήξεις (LFBOTs), ή απλά FBOTs – για να περιγράψουν τις πολύ φωτεινές λάμψεις φωτός στο οπτικό τμήμα του φάσματος, που τείνουν να λάμπουν έντονα σε μπλε μήκη κύματος πριν εξασθενήσουν μέσα σε μόλις λίγες ημέρες.
Μόλις λίγα παραδείγματα LFBOTs έχουν εντοπιστεί από το 2016, αλλά από τα κοινά χαρακτηριστικά τους οι αστρονόμοι έχουν αρχίσει να καταρτίζουν μια λίστα θεωριών για την προέλευσή τους. Η επικρατέστερη εκδοχή είναι ένα σπάνιο γεγονός που ονομάζεται υπερκαινοφανής κατάρρευση πυρήνα, το οποίο συμβαίνει όταν ένα γιγάντιο άστρο εξαντλεί τα αποθέματα καυσίμων του και εκρήγνυται υπό την ίδια του τη βαρύτητα.
Ωστόσο, ήρθε στο προσκήνιο ένα νέο LFBOT που ανατρέπει τα δεδομένα. Ανιχνεύτηκε από το τηλεσκόπιο Zwicky Transient Facility (ZTF) στις 10 Απριλίου 2023, ονομάστηκε αρχικά AT2023fhn και του δόθηκε στη συνέχεια το κωδικό όνομα Finch. Με την πρώτη ματιά είχε όλα τα συνηθισμένα χαρακτηριστικά ενός τέτοιου φαινομένου, καθώς ήταν φωτεινό, μπλε και ξεθώριαζε μέσα σε λίγες ημέρες. Μια ανάλυση του φάσματος του από το τηλεσκόπιο Gemini South υπολόγισε ότι η θερμοκρασία του ήταν 20.000°C.
Το τηλεσκόπιο Hubble κατάφερε να εντοπίσει την θέση του Finch στο Διάστημα, και έγινε αντιληπτό πως δεν συμβάδιζε με την θεωρία των ερευνητών. Τα προηγούμενα LFBOT έχουν εντοπιστεί όλα μέσα σε γαλαξίες όπου βρίσκεται σε εξέλιξη ενεργός σχηματισμός άστρων – αλλά το Finch φαίνεται να αιωρείται μόνο του στον διαγαλαξιακό χώρο, σε απόσταση τουλάχιστον 15.000 ετών φωτός από τον πλησιέστερο γαλαξία.
Όπως δήλωσε η Ashley Chrimes, επικεφαλής συγγραφέας της έρdευνας,
Όσο περισσότερα μαθαίνουμε για τα LFBOTs, τόσο περισσότερο μας εκπλήσσουν. Έχουμε πλέον διαπιστώσει ότι τα LFBOTs μπορούν να συμβούν πολύ μακριά από το κέντρο του κοντινότερου γαλαξία και η θέση του FInch σαφέστατα δεν βρίσκεται εκεί που θα περιμέναμε από οποιαδήποτε σουπερνόβα. Η ανακάλυψη αυτή, βέβαια, γεννά περισσότερα ερωτήματα από όσα απαντά.
Οι αστρονόμοι εξετάζουν άλλες πιθανές εξηγήσεις, όπως για παράδειγμα ένα άστρο που διασπάται από μια μαύρη τρύπα ενδιάμεσης μάζας ή μια σύγκρουση μεταξύ δύο αστέρων νετρονίων. Αν ένας από αυτούς τους αστέρες νετρονίων βρίσκεται σε έντονα μαγνητισμένη κατάσταση, γνωστή ως magnetar, θα μπορούσε να ενισχύσει τη φωτεινότητα 100 φορές περισσότερο από ένα συνηθισμένο σουπερνόβα. Μια μελλοντική μελέτη με την χρήση του James Webb Space Telescope ενδέχεται πως θα αποκαλύψει περισσότερα σημαντικά στοιχεία.
[ESA]
*Ακολουθήστε το Techgear.gr στο Google News για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα!
