Το Βραζιλία – Αργεντινή δεν είναι μία απλή αναμέτρηση. Μάλιστα, η μεταξύ τους κόντρα ήταν πάντα κάτι το… περίπλοκο. Πρόκειται για έναν «πόλεμο» εντός των τεσσάρων γραμμών, άπειρα περιστατικά βίας και σκάνδαλα, αλλά και μερικές τεράστιες ποδοσφαιρικές φυσιογνωμίες ανά τα χρόνια, που η διαμάχη για το ποια είναι μεγαλύτερη έριχνε ακόμα περισσότερο λάδι στη… φωτιά. Και ο αγώνας τους τα ξημερώματα της Τετάρτης (22/11, 02:30) μάς δίνει μία τέλεια αφορμή να τα θυμηθούμε όλα αυτά.
«Ο πόλεμος του Μπαράκας»
Αργεντινή και Βραζιλία είχαν τεθεί αντιμέτωπες στον τελικό του Copa America το 1925, την ημέρα των Χριστουγέννων. Περισσότεροι από 30.000 άνθρωποι βρέθηκαν στο γήπεδο και παρακολούθησαν τον «πόλεμο του Μπαράκας», όπως έμελλαν να χαρακτηριστούν τα όσα συνέβησαν από τις βραζιλιάνικες εφημερίδες. Με το σκορ στο 2-0 υπέρ της «σελεσάο» και τις δύο ομάδες προσωρινά ισόβαθμες στην κορυφή του ομίλου (δεν υπήρχαν τότε νοκ-άουτ), θα οδηγούμασταν σε επιπλέον παιχνίδι για να καθοριστεί ο νικητής.
Ωστόσο, ένα «τακτικό» φάουλ του Μούτις στον Φραιντενράιχ, απέφερε μία κλωτσιά εκτός φάσης του δεύτερου στον πρώτο. Στο γήπεδο άρχισε να… πέφτει ξύλο, ενώ και μερικοί οπαδοί εισέβαλλαν στον αγωνιστικό χώρο και ενεπλάκησαν στον καυγά. Έπειτα από την απαραίτητη διακοπή, η Αργεντινή επέστρεψε και ισοφάρισε στο τελικό 2-2, κατακτώντας το τρόπαιο. Εξαιτίας αυτών, οι δύο χώρες δεν αγωνίστηκαν αντίπαλοι για τα επόμενα 11 χρόνια!
Ο «αγώνας της ντροπής»
Ο «τελικός» του Copa America του 1937 διεξήχθη στο Μπουένος Άιρες υπό… περίεργες συνθήκες. Η ποδοσφαιρική κόντρα της Βραζιλίας με την Αργεντινή είχε δημιουργήσει ένα ζήτημα τιμής στα δύο έθνη και η κατάσταση… ξέφυγε! Από την κερκίδα της «αλμπισελέστε» ακούστηκαν πολλά ρατσιστικά συνθήματα κατά των βραζιλιάνων παικτών, οι οποίοι ήταν πίσω στο σκορ στην παράταση με 2-0 και αφού αμφέβαλλαν για την ορθότητα των γκολ, αποχώρησαν από το γήπεδο. «Αγώνα της ντροπής», το χαρακτήρισε το ματς ο Τύπος της χώρας.
Η κόντρα την δεκαετία του 50′, η «μάχη του Ροζάριο» και το στημένο (;) ματς με το Περού
Στο Κόπα Ρόκα του 1945, ένα τουρνουά όπου βρισκόντουσαν αντίπαλες οι δύο χώρες, ο Αντεμίρ Ντε Μενέζες έσπασε το πόδι του Αργεντινού Χοσέ Μπαταλιέρο. Μολονότι φαινόταν ως μία απλά άτυχη στιγμή, αυτό οδήγησε σε ένα ακόμη περιστατικό βίας τον ερχόμενο χρόνο. Ο Βραζιλιάνος Χαίρ Ρόζα Πίντο έσπασε το πόδι του αρχηγού της «Αλμπισελέστε», Χοσέ Σαλομόν και ξέσπασε καυγάς στο γήπεδο. Οι οπαδοί και των δύο ομάδων έκαναν «ντου» στο γήπεδο και η «μάχη» συνεχίστηκε εκεί, με τον Σαλομόν να μην ξαναπαίζει ποδόσφαιρο ξανά μετά από αυτόν τον τραυματισμό του…
Μετά από αρκετά χρόνια, ήταν… γραφτό να τύχουν μαζί σε ομίλους Μουντιάλ. Και μολονότι το παιχνίδι του 1974 ολοκληρώθηκε… δίχως δράμα, κάτι τέτοιο δεν ίσχυσε τέσσερα χρόνια αργότερα. Η «μάχη του Ροζάριο» όπως έγινε γνωστή, με την Αργεντινή να διοργανώνει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978, ήταν ένα ματς σκληράδας και «άδειο» από θέαμα (0-0). Μπαίνοντας στην τελευταία αγωνιστική, η Αργεντινή έπαιξε μερικές ώρες αργότερα από την Βραζιλία και γνώριζε πως ήθελε νίκη με τουλάχιστον τέσσερα γκολ.
Το Περού ηττήθηκε εν τέλει 6-0 με χαρακτηριστική… άνεση και τα βλέμματα στράφηκαν στον τερματοφύλακά του, Ραμόν Κιρόγκα, ο οποίος είχε γεννηθεί στην Αργεντινή. Φυσικά, τίποτα δεν επιβεβαιώθηκε, ωστόσο εξαιτίας αυτού του συμβάντος, πλέον όλα τα ματς στην τελευταία αγωνιστική, ανεξαρτήτως διοργάνωσης, διεξάγονται την ίδια ώρα!
Η κλωτσιά του Μαραντόνα και το «αγιασμένο νερό»
Η κληρωτίδα τα έφερε κάπως, έτσι ώστε οι δύο χώρες να βρεθούν ξανά η μία στον δρόμο της άλλης. Πιο συγκεκριμένα, στο Μουντιάλ του 1982 βρέθηκαν στον «όμιλο του θανάτου» μαζί με την Ιταλία. Στη μεταξύ τους αναμέτρηση, η Βραζιλία επικράτησε με 3-1 και ο Ντιέγκο Μαραντόνα, έξαλλος με τον διαιτητή, κλώτσησε τον αντίπαλό του, Μπατίστα, και αντίκρισε απευθείας την κόκκινη κάρτα.
Στην «έκδοση» του 1990, ήρθε ένα σκάνδαλο να επισκιάσει τα όσα έγιναν εντός γηπέδου. Τέθηκαν αντιμέτωποι στη φάση των «16» και η Αργεντινή πήρε την πρόκριση (1-0). Μετά το τέλος του ματς, ο Μπράνκο κατηγόρησε το προπονητικό επιτελείο της Αργεντινής ότι του έδωσαν να πιει νερό, από ένα μπουκάλι το οποίο είχε ηρεμιστικά μέσα. Μετά από πολλά χρόνια, ο Μαραντόνα έλαβε θέση για αυτό το περιστατικό και είπε πως ο βραζιλιάνος ήπιε «αγιασμένο νερό», επιβεβαιώνοντας επί της ουσίας τα όσα είχε υποστηρίξει ο Μπράνκο, ενώ ο Κάρλος Μπιλάρντο, προπονητής της ομάδας τότε ανέφερε: «Δεν λέω ότι έγινε, αλλά ούτε και ότι δεν έγινε»!
Το «χέρι του διαβόλου» και η λύτρωση του Μέσι στο Μαρακανά
Στα προημιτελικά του Copa America του 1995 συνέβη το πιο… αμφιλεγόμενο περιστατικό απ’ όλα. Ο Τούλιο σκόραρε για την Βραζιλία χρησιμοποιώντας το χέρι του, αλλά ο Περουβιανός διαιτητής δεν είδε ποτέ την παράβασή του! Η «σελεσάο» πέρασε στα πέναλτι και ο Τύπος της Αργεντινής χαρακτήρισε τη φάση ως το «χέρι του διαβόλου», σε μία προφανής αναφορά στο «χέρι το Θεού» του Μαραντόνα, στον ημιτελικό του Μουντιάλ κόντρα στην Αγγλία το 1986.
Το κεφάλαιο της μεταξύ τους ιστορίας «έκλεισε» προσωρινά το 2021, με τον Λιονέλ Μέσι και την Αργεντινή να κατακτούν το Copa America μέσα στο Μαρακανά απέναντι στη Βραζιλία με 1-0, χάρις στο γκολ του Άνχελ Ντι Μαρία. Με αυτόν τον τρόπο ήρθε η λύτρωση για την «αλμπισελέστε» και… δάκρυα λύπης για τους Βραζιλιάνους. Μέχρι την επόμενη πάντως μεταξύ τους «μάχη»…
