Σαράντα επτά ολόκληρα χρόνια. Οκτώ γενιές. Περισσότερα από 22 εκατομμύρια πωλήσεις που το καθιστούν ένα από τα πιο επιτυχημένα μοντέλα μετά το Escort και το F-Series pickup. Ένα αυτοκίνητο που συνδέει την Αγγλία, την Γερμανία, την Ισπανία, την Βραζιλία, την Αργεντινή, την Βενεζουέλα, το Μεξικό, την Ταϊβάν, την Κίνα, την Ινδία, την Ταϊλάνδη και την Ν. Αφρική όπου και κατασκευαζόταν όλα αυτά τα χρόνια, εκτός από όλες τις χώρες όπου ήταν διαθέσιμο. Ένα αυτοκίνητο, εκατομμύρια αναμνήσεις και μία ιστορία που έφτασε στο τέλος με μία πεζή, ορθολογιστική απόφαση. Σήμερα θα κυλίσει τις ρόδες του στο εργοστάσιο της εταιρίας στην Κολωνία το τελευταίο Ford Fiesta και αν αυτό δεν είναι το τέλος μίας εποχής, τότε δεν ξέρω τι είναι.
Το Ford Fiesta ήταν προϊόν της πετρελαϊκής κρίσης του ’73. Νωρίτερα, η αμερικανική εταιρία είχε απορρίψει την πρόταση για το λανσάρισμα ενός μικρού μοντέλου που θα αποτελούσε το αντίπαλον δέος στο κλασικό Mini αλλά η κρίση του 1973 προκάλεσε μία δραματική αύξηση στην ζήτηση για μικρά, οικονομικά αυτοκίνητα και λίγο πριν η Fiat είχε λανσάρει το 127 και η Renault, το 5. Τον Σεπτέμβριο του 1972 λοιπόν, ελάχιστα μετά το ντεμπούτο αυτών των δύο μοντέλων, ο Henry Ford II έδωσε το πράσινο φως για το λεγόμενο project “Bobcat”. Το Ford Fiesta πιστώνεται στον Tom Tjaarda της Ghia και τον τότε επικεφαλής σχεδιασμού της Ford Ευρώπης, Uwe Bahnsen ενώ το όνομα προέκυψε σχεδόν κατά τύχη αφού το “Fiesta” ήταν πνευματική ιδιοκτησία της General Motors και η Ford θα λάνσαρε το νέο, μικρό hatchback ως Bravo. Ο Henry Ford II επέμεινε όμως, η GM δεν είχε πρόβλημα να εγκαταλείψει το δικαίωμα της και κάπως έτσι, στο περιθώριο του 24ωρου αγώνα στο Le Mans τον Ιούνιο του 1976 ο Βενιαμίν της Ford πραγματοποιούσε το ντεμπούτο του.
Το λανσάρισμα του στην αγορά ακολούθησε λίγους (για την αγορά της Αγγλίας λίγο περισσότερους) μήνες αργότερα με έναν 4-κύλινδρο βενζινοκινητήρα 957 κ.εκ. και έναν με χωρητικότητα 1.117 κ.εκ. Το 1980 προστέθηκε στην γκάμα η έκδοση “Supersport” με έναν κινητήρα 1.3 λίτρων ενώ έναν χρόνο μετά ήρθε το κορυφαίο “XR2” με μία αναβαθμισμένη έκδοση αυτού του κινητήρα, χωρητικότητα 1.6 λίτρων και απόδοση 83… καυτών ίππων. Μην κοροϊδεύεις – μιλάμε για την δεκαετία του ’80 και 0-100 της τάξης των 9.3 δευτερολέπτων ήταν… κάτι τότε!
Το 1983 έφτασε η δεύτερη γενιά. Πιο στρογγυλεμένη, πιο αεροδυναμική και με πολύ περισσότερους κινητήρες κάποιοι εκ των οποίων διέθεταν επιτέλους εκκεντροφόρους επικεφαλής χάρη στο αυξημένο ύψος του καπό. Το 1987 δε, το Fiesta απέκτησε και αυτόματο κιβώτιο, πιο συγκεκριμένα ένα διαρκώς μεταβαλλόμενων σχέσεων που συνδυαζόταν αποκλειστικά με τον κινητήρα του 1.1 λίτρου και προσέφερε… την ευκολία ενός αυτόματου και τίποτα άλλο!
Μέχρι το 1989 η Ford είχε έτοιμη την 3η γενιά που χρησιμοποιούσε μία εντελώς νέα πλατφόρμα, διέθετε επιτέλους ημι-άκαμπτο πίσω άξονα αντί για τον σχεδόν… βαρβαρικό αλλά φθηνό άκαμπτο των προηγούμενων γενιών και φυσικά ήταν η πρώτη του Fiesta που έγινε διαθέσιμη και με 5-θυρο αμάξωμα! Το σπορ Fiesta XR2i ήταν το πρώτο στην ιστορία του μοντέλου που εξοπλιζόταν με κινητήρα ο οποίος διέθετε σύστημα ψεκασμού καυσίμου ενώ αξίζει να σημειώσουμε ότι η συγκεκριμένη γενιά ήταν η μακροβιότερη μέχρι εκείνο το σημείο αλλά και η πιο επιτυχημένη.
Η αντικατάσταση της από την 4η γενιά λοιπόν δεν ήταν εύκολη υπόθεση αλλά η Ford κράτησε την ίδια αρχιτεκτονική, περίπου τις ίδιες διαστάσεις και περίπου τους ίδιους κινητήρες γιατί ως γνωστόν, ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Οπότε το Fiesta βελτιώθηκε στα σημεία και συνέχισε την πορεία του, χωρίς όμως την XR2 έκδοση, την υπερτροφοδοτούμενη RS Turbo ή την RS1800 που ακολούθησε αντικαθιστώντας την RS Turbo το 1992 και πρόσφερε 130 ίππους χάρη σε έναν turbo βενζινοκινητήρα 1.8 λίτρων.
Με την 5η γενιά ή 6η αν προτιμάς αφού κατά πολλούς το facelift της 4ης γενιάς το 1999 θεωρείται άτυπα η 5η γενιά, μπαίνουμε επιτέλους και στην δεκαετία του 2000 οπότε η ιστορία γίνεται λίγο πιο γνώριμη. Νέος αιώνας, ολοκαίνουριο design, οι ίδιοι στην πλειοψηφία τους κινητήρες αλλά με διαφορετική ονομασία (βλ. Duratec) και το Fiesta συνεχίζει ακάθεκτο. Αυτό το Fiesta ήταν και το πρώτο που διέθετε σύστημα ABS και αερόσακο συνοδηγού στον standard εξοπλισμό. Στην κορυφή της γκάμας βρίσκουμε την έκδοση “ST” με τον δίλιτρο, ατμοσφαιρικό βενζινοκινητήρα των 150 περίπου ίππων.
Ούτε καν η επιτυχία των προηγούμενων γενιών όμως δεν ήταν αρκετή για να προετοιμάσει την Ford για την δημοτικότητα της 7ης γενιάς που παρουσιάστηκε το 2008. Με νέα πλατφόρμα, ριζικά διαφορετικό και σαφώς πολύ πιο μοντέρνο και τολμηρό design, νέα τεχνολογία και αναβαθμίσεις σε όλους (ανεξαιρέτως) τους τομείς, το Fiesta έσπασε τα ταμεία και είναι αρκετά πρόσφατο ώστε να το έχουμε ζήσει – τα βλέπουμε ακόμα να κυκλοφορούν άλλωστε. Με το facelift ήρθε το 2012 και η νέα “ST” έκδοση με τον υπερτροφοδοτούμενο 1600άρη EcoBoost κινητήρα των 180-200 ίππων που έφερε ξανά στο προσκήνιο τα καυτά hatchbacks. Μέχρι που φτάσαμε στο 2017 και το τελευταίο Fiesta.
Το τελευταίο… προς το παρόν θα προσθέσω εγώ αφού θεωρώ αδύνατο και σχεδόν ανόητο από πλευράς Ford το να εγκαταλείψει ένα τόσο ιστορικό και τόσο επιτυχημένο όνομα. Ναι, το Ford Fiesta βάζει μία άνω τελεία και μετά από 47 συνεχόμενα χρόνια παρουσίας στην αγορά θα πάψει να υπάρχει. Οι δρόμοι μας θα συναντηθούν ξανά όμως. Μπορεί να είναι σε 5, 10 ή 20 χρόνια αλλά κάποια στιγμή η Ford θα χρειαστεί ένα γνωστό όνομα για ένα μικρό μοντέλο και η μακριά ανάμνηση του Fiesta θα εμφανιστεί στο μυαλό κάποιου μαρκετινίστα που θα το θεωρήσει εξαιρετική ιδέα να ποντάρει στη νοσταλγία…
