Στις 21 Ιανουαρίου 2024, ένας μετεωρίτης αποσυντέθηκε πάνω από τη Γερμανία κοντά στο Βερολίνο. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι τόσο ασυνήθιστο, αλλά η NASA κατάφερε να προειδοποιήσει για την προσέγγισή του 95 λεπτά πριν από την πρόσκρουση χάρη στο διεθνές δίκτυο πλανητικής άμυνας της διαστημικής υπηρεσίας.
Οι περισσότεροι άνθρωποι ενδεχομένως δεν το γνωρίζουν, αλλά η Γη βομβαρδίζεται καθημερινά από μετεωρίτες. Σύμφωνα με τη NASA, περίπου 44 τόνοι μετεωριτών χτυπούν τη Γη καθημερινά. Πάνω από το 95% αυτών καίγονται στη γήινη ατμόσφαιρα, αλλά περίπου 17.000 φτάνουν στην επιφάνεια, εκ των οποίων το 75% εξαφανίζεται στον ωκεανό.
Οι περισσότεροι από αυτούς τους μετεωρίτες έχουν πολύ μικρό μέγεθος σκόνης, ωστόσο, υπάρχουν και ορισμένοι με μεγαλύτερο όγκο. Αν είναι αρκετά μεγάλοι, μπορούν να προκαλέσουν ζημιές κατά την πρόσκρουση ή μπορεί να εκραγούν στον αέρα, όπως συνέβη πάνω από το Chelyabinsk της Ρωσίας το 2013. Αν είναι αρκετά μεγάλοι, φτάνοντας στην κλίμακα των αστεροειδών, μπορούν να χτυπήσουν με τη δύναμη μιας βόμβας υδρογόνου ή ακόμη και να προκαλέσουν ένα γεγονός μαζικής εξαφάνισης όπως αυτό που συνέβη στους δεινόσαυρους.
Ευτυχώς, όσο μεγαλύτερα και πιο επικίνδυνα είναι αυτά τα αντικείμενα, τόσο πιο σπάνια είναι. Αυτό σημαίνει ότι αν κάτι πραγματικά επικίνδυνο κατευθύνεται προς το μέρος μας, μπορεί να είναι δυνατόν να το εκτρέψουμε σε μια ασφαλή τροχιά σε μια περίοδο ετών ή ακόμη και δεκαετιών. Ακόμα και για τις μικρότερες μορφές, η προειδοποίηση μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή τραυματισμών, όπως τα θύματα από ιπτάμενα θραύσματα γυαλιού που προκλήθηκαν από το συμβάν στο Chelyabinsk.
Στην πιο πρόσφατη συνάντηση, το σύστημα αξιολόγησης πρόσκρουσης Scout της NASA μπόρεσε να εντοπίσει ένα σώμα διαμέτρου 1 μέτρου, που ονομάζεται αστεροειδής 2024 BX1, ο οποίος κάηκε στις 21 Ιανουαρίου περίπου 60 χιλιόμετρα έξω από το Βερολίνο. Η διάλυσή του δημιούργησε μια πύρινη σφαίρα που ήταν ορατή μέχρι την Τσεχία.
Παρότι το Κογκρέσο των ΗΠΑ έχει αναθέσει στη NASA μόνο την παρακολούθηση αντικειμένων μεγαλύτερων από 140 μέτρα, το σύστημα Scout μπορεί επίσης να ελέγξει πολύ μικρότερα αντικείμενα και το έχει κάνει ήδη οκτώ φορές χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες. Τα περιστατικά αυτά επιτρέπουν στη διαστημική υπηρεσία να επιδείξει πόσο γρήγορα μπορεί το σύστημα να υπολογίζει τροχιές και να παρέχει προειδοποιήσεις πρόσκρουσης.
Στην περίπτωση του αστεροειδούς 2024 BX1, ο Krisztián Sárneczky στον σταθμό Piszkéstető Mountain Station του Αστεροσκοπείου Konkoly κοντά στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας εντόπισε τον αστεροειδή λιγότερο από τρεις ώρες πριν από την πρόσκρουση. Τα δεδομένα εστάλησαν στο International Astronomical Union’s Minor Planet Center και ενημερώθηκαν αυτόματα στη “Near-Earth Object Confirmation Page” του κέντρου.
Αυτό επέτρεψε σε άλλους αστρονόμους να έχουν πρόσβαση και να χρησιμοποιούν τις πληροφορίες, μαζί με το Scout, το οποίο είναι ένα σύστημα υπολογιστών που αναπτύχθηκε από το Center for Near Earth Object Studies (CNEOS) στο Jet Propulsion Laboratory (JPL) της NASA στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια. Αυτό υπολόγισε την τροχιά του αντικειμένου και διαβίβασε τα αποτελέσματά του στο Planetary Defense Coordination Office (PDCO) της NASA στην Ουάσινγκτον.
Από τρεις μόνο παρατηρήσεις, το Scout προσδιόρισε μια πιθανή πρόσκρουση και ζήτησε περισσότερες πληροφορίες, τις οποίες οι Ευρωπαίοι αστρονόμοι έδωσαν γρήγορα. Αυτό επέτρεψε στο Scout να επιβεβαιώσει την πιθανή πρόσκρουση μόλις 70 λεπτά μετά την ανακάλυψη του αντικειμένου και έδωσε τη δυνατότητα προειδοποίησης σε πάνω 90 λεπτά.
[via]
