Τον ερχόμενο Ιούνιο η Ευρώπη θα προσέλθει στις κάλπες για να αναδείξει τους εκπροσώπους της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έναν εκ των 7 βασικών θεσμών της Ε.Ε. Δεν είναι περίεργο ή παράλογο λοιπόν που τα κόμματα, ευρωπαϊκά και όχι εθνικά, καταστρώνουν τους στρατηγικούς σχεδιασμούς τους και διαμορφώνουν την ατζέντα τους αλλά και τους τρόπους επικοινωνίας των θέσεων τους προς τους ψηφοφόρους. Ένα από αυτά, ένα από τα μεγαλύτερα μάλιστα, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα που περιλαμβάνει στις τάξεις του πολυάριθμα κόμματα εξουσίας στην Ευρώπη μεταξύ των οποίων και η Νέα Δημοκρατία, φέρεται να εκφράζει μία θέση που είναι αντίθετη με τις αποφάσεις που έχουν ήδη παρθεί προσφάτως στον τομέα των μεταφορών/μετακινήσεων. Σε ένα προσχέδιο του μανιφέστου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που διέρρευσε, μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις είναι η εξής:
“Απορρίπτουμε μία πολιτική απαγορεύσεων όπως η απαγόρευση των μηχανών εσωτερικής καύσης και θα την αλλάξουμε το συντομότερο δυνατό.”
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα δεν έχει αλλάξει στάση στο συγκεκριμένο θέμα και ήταν εξαρχής αντίθετο την “ιδεολογία απαγόρευσης” της Κομισιόν με τον Jens Gieseke, τον εκπρόσωπο του κόμματος στις συζητήσεις σχετικά με την αυστηροποίηση των κανονισμών εκπομπών ρύπων για τα νέα αυτοκίνητα και μικρά επαγγελματικά να έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι η άμεση ή έμμεση απαγόρευση πώλησης νέων αυτοκινήτων με θερμικούς κινητήρες μπορεί να οδηγήσει στο “φαινόμενο Αβάνα” όπου οι ευρωπαίοι θα συνεχίσουν να οδηγούν παλαιότερης τεχνολογίας βενζινοκίνητα ή πετρελαιοκίνητα οχήματα για πολλά χρόνια στο μέλλον είτε αρνούμενοι, είτε ανήμποροι να κάνουν το βήμα στην τεχνολογία της ηλεκτροκίνησης.
Η προσέγγιση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος λοιπόν όσον αφορά στο θέμα της μείωσης των εκπομπών ρύπων είναι να μην επιλεγεί από τους νομοθέτες μία τεχνολογία αλλά να τεθούν στόχοι και να αφεθούν ο κλάδος και η αγορά ελεύθεροι να διαλέξουν αυτήν ή αυτές που θα τους επιτρέψουν να τους πετύχουν. Περισσότερο ενδιαφέρον από την ιδεολογία του Ε.Λ.Κ. είναι η πρόθεση του να “αλλάξει το συντομότερο δυνατό” τη νομοθεσία – κάτι που θα έχει τεράστιες συνέπειες αν αληθεύει καθώς σημαίνει ότι ένα από τα μεγαλύτερα κόμματα του Ευρωκοινοβουλίου προτίθεται να ανοίξει ξανά μία υπόθεση που θεωρητικά και πρακτικά έχει κλείσει με το Κοινοβούλιο, την Κομισιόν και τα κράτη-μέλη να προσυπογράφουν. Τα ερωτήματα λοιπόν είναι πολλά και σημαντικά. Αν όντως το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα πιστεύει ότι η απαγόρευση που έχει αποφασιστεί για το 2035 πρέπει να αρθεί, θα το κάνει ανοίγοντας ξανά τον δρόμο για την πώληση νέων αυτοκινήτων με θερμικούς κινητήρες και μετά από εκείνη την χρονιά ή απλά το λέει ώστε να εξασφαλίσει την ψήφο των ευρωπαίων πολιτών που όπως δείχνουν οι έρευνες δεν είναι ιδιαίτερα “ζεστοί” όσον αφορά στην πολιτική της Ε.Ε. επί του θέματος;
Μην ξεχνάμε ότι μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές το Ε.Λ.Κ. δεν έχει δημοσιεύσει επίσημα το μανιφέστο του, οπότε προς το παρόν μιλάμε στο επίπεδο μίας διαρροής ενός προσχεδίου. Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον καθώς το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιουνίου θα κρίνει και την στρατηγική των κατασκευαστών που δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουν επενδύσει δισεκατομμύρια στην εξέλιξη της τεχνολογίας των ηλεκτρικών με μπαταρίες με δεδομένο ότι αυτή θα είναι η επικρατούσα λύση μετά το 2035. Αναμένουμε λοιπόν και την δική τους αντίδραση αν και αυτή, ορθώς δεν πρόκειται να βασιστεί σε μία διαρροή ενός προσχεδίου.
