Συνέντευξη στον Άκη Γεωργίου
Ο Μάριο Μιτάι βρίσκεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα λόγω της διακοπής του ρωσικού πρωταθλήματος και ήταν μια… καλή ευκαιρία για να δούμε -μετά από καιρό- έναν φίλο από τα (όχι και τόσο) παλιά. Τον συναντήσαμε στη Νέα Φιλαδέλφεια την επομένη του ΑΕΚ-Λαμία και μιλήσαμε για όλα. Για τη φετινή ΑΕΚ, τον Αλμέιδα, το καρδιοχτύπημα με το που μπήκε στο γήπεδο, την ΑΕΚ Β και την εμπειρία της Ρωσίας.
Περίμενες να έρθει τόσο νωρίς η πρόταση του καλοκαιριού;
Δεν το περίμενα καθόλου γιατί είχα παίξει πολύ λίγα παιχνίδια με την πρώτη ομάδα στην ΑΕΚ και μου ήρθε λίγο… ξαφνικό.
Είναι ένα άγχος για ένα νέο παιδί τα πολλά λεφτά που δαπανήθηκαν για τη μεταγραφή του;
Σίγουρα ένα άγχος σου το προκαλεί… Όμως είναι κι άλλα πράγματα που σε προβληματίζουν εκείνη τη στιγμή. Αρχικά δεν ήμουν απολύτως σίγουρος για το αν ήμουν τη δεδομένη στιγμή τόσο έτοιμος για ένα τέτοιο βήμα σε μια άλλη χώρα με διαφορετική κουλτούρα, τόσο μακριά από την Ελλάδα και σε μια νέα ποδοσφαιρική πραγματικότητα, σε ένα τελείως διαφορετικό πρωτάθλημα. Το σκέφτηκα πάρα πολύ εκείνο το διάστημα… Δεν είναι δηλαδή ότι ήρθε η πρόταση και έφυγα έτσι αψήφιστα επί τόπου. Έπαιξαν ρόλο, όμως, πολλοί παράγοντες και κατάλαβα ότι το σωστό για όλους ήταν να πάω.
Πώς ένιωσες όταν έμαθες ότι ήσουν στο top 5 των ακριβότερων πωλήσεων στην ιστορία της ΑΕΚ;
Δεν το ήξερα καθόλου αυτό, το διάβασα στο aek365 τη μέρα που ανακοινώθηκε η μεταγραφή και μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση! Νομίζω ότι ο καθένας αν ήταν στη θέση μου θα αισθανόταν περήφανος για τον εαυτό του, συνεπώς νιώθω και εγώ περήφανος για τον εαυτό μου. Χάρηκα μεταξύ άλλων που έφερα στην ομάδα που με μεγάλωσε ένα σημαντικό ποσό φεύγοντας.
Θεωρείς ότι η ΑΕΚ Β σε βοήθησε πέρσι;
Με βοήθησε 100%. Με τη δεύτερη ομάδα πέρσι έπαιρνα λεπτά συμμετοχής, είχα ρυθμό και η παρουσία μου εκεί ήταν ένας τρόπος να… μπαρουτοκαπνιστώ και να μη μείνω στάσιμος. Σίγουρα -με όλο τον σεβασμό σε όλα τα παιδιά που παίζουν εκεί- η Β’ Εθνική δεν είναι το καλύτερο πρωτάθλημα που μπορεί να παίξει κανείς, αλλά αυτό που έχω να πω εγώ από τη δική μου εμπειρία, είναι ότι η παρουσία μου στην ΑΕΚ Β με βοήθησε και μου έδωσε πράγματα. Για να σου το πω πιο συγκεκριμένα με βοήθησε να γίνω πιο «σκληρός» ποδοσφαιρικά. Ξέρεις, τα παιδιά που παίζουν στη Β’ Εθνική δεν βγάζουν χρήματα και προσπαθεί ο καθένας να διακριθεί με ότι διαθέτει. Οι περισσότεροι είναι aggressive, ποντάρουν στη σκληράδα και αυτό βοηθάει τα νέα παιδιά στις β’ ομάδες των μεγάλων συλλόγων όπως εγώ προκειμένου να «σκληρύνουν». Σου δημιουργεί ένα ένστικτο επιβίωσης η Β’ Εθνική και αυτό είναι χρήσιμο γιατί είναι ένα από τα στοιχεία που χρειάζεται ένας ποδοσφαιριστής για να προχωρήσει. Κάποιος άλλος βέβαια μπορεί να σου πει ότι η Β’ Εθνική ή οι β’ ομάδες δε σου προσφέρουν κάτι. ΟΚ, σεβαστό, όμως εγώ από προσωπική πείρα σου λέω ότι έχω βοηθηθεί και μάλιστα πολύ.
Στην ΑΕΚ έπαθαν πλάκα με τον τρόπο που χειρίστηκες τη μεταγραφή σου. Focus στην ομάδα όσο έμεινες, δε σήκωσες καν το τηλέφωνο να «ενοχλήσεις» κάποιον για τη μεταγραφή σου…
Θα σου πω κάτι. Εγώ με όσους έχω συνεργαστεί στην ομάδα όλα αυτά τα χρόνια τους αγαπώ όλους. Έναν-έναν! Από την πρώτη μέρα που ήρθα μέχρι τη μέρα που έφυγα το καλοκαίρι, ένας από τους στόχους μου ήταν να μην προκαλέσω το παραμικρό πρόβλημα σε κανέναν. Ούτε στη διοίκηση, ούτε στους ανθρώπους της ομάδας γενικά, ανεξαρτήτως θέσης του κάθε ανθρώπου. Το καλοκαίρι άφησα αποκλειστικά τον μάνατζέρ μου να ασχοληθεί με τις διαπραγματεύσεις και έμεινα συνειδητά έξω από όλο αυτό, παρότι είχα φυσικά ενημέρωση για το πού βρισκόταν το πράγμα. Ήθελα να γίνει το καλύτερο για όλες τις πλευρές, ήμουν σίγουρος ότι αυτό θα γίνει και τελικά αυτό έγινε.
Νιώθεις παιδί της ΑΕΚ;
100% και χωρίς δεύτερη κουβέντα! Είμαι στην ΑΕΚ από 10 χρονών. Την έχω αγαπήσει βαθιά και είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου. Για να σου πω την αλήθεια πριν έρθω στην ομάδα, μέχρι 9 χρονών δεν ασχολιόμουν ιδιαίτερα με το ελληνικό πρωτάθλημα και δεν έλεγα ότι υποστηρίζω κάποια ομάδα. Ήμουν μόνο… Μπαρτσελόνα! Από όταν ήρθα στην ΑΕΚ και μετά, πέρασα τόσα πολλά που έγινε το ποδοσφαιρικό μου σπίτι. Το μέρος που νιώθω πιο άνετα από οπουδήποτε αλλού, η ομάδα που μου άλλαξε τη ζωή. Από ball boy στο γήπεδο, παίκτης σε όλα τα τμήματα υποδομής, μέχρι την πρώτη ομάδα και την ΑΕΚ Β. Η ομάδα αυτή είναι η αιτία που έχω εξελιχθεί ως ποδοσφαιριστής, έχω μεγαλώσει σε αυτή και θεωρώ τον εαυτό μου παιδί της. Και ξέρεις, αυτό δεν αλλάζει ποτέ. Ότι κι αν γίνει, όπως κι αν τα φέρει η ζωή, εγώ νιώθω και θα νιώθω πάντα παιδί της ΑΕΚ.
Τι συνάντησες όταν πήγες στη Ρωσία; Μεγάλες διαφορές από την Ελλάδα σε εγκαταστάσεις και τρόπο λειτουργίας;
Όχι δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Ίσως να υπάρχουν κάποιες σε ορισμένα οργανωτικά θέματα που υπάρχουν διαφορές με ότι συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά ΟΚ, πάνω κάτω είναι στα ίδια επίπεδα με τις μεγάλες ελληνικές ομάδες. Δεν είναι δηλαδή ότι οι εγκαταστάσεις και τα προπονητικά κέντρα που χρησιμοποιούν οι ρωσικές ομάδες απέχουν από τις εγκαταστάσεις των μεγάλων ελληνικών ομάδων. ΟΚ, τα γήπεδα των ομάδων είναι όλα καινούργια και καλά. Όπου κι αν πάμε, με όποιον και να παίξουμε, παίζουμε πάντα σε καλά γήπεδα. Έχουν όλα πολύ καλούς αγωνιστικούς χώρους, τους οποίους προστατεύουν με συνέπεια από το κρύο που εκεί είναι… άστα να πάνε! Το γήπεδο της Λοκομοτίβ μια που το έφερε η κουβέντα είναι πάρα πολύ ωραίο. Είναι μεγάλο, όμως φέτος δε μαζεύει κόσμο, ίσως και λόγω του πολέμου. Η μοναδική φορά που το είδα γεμάτο ήταν στο ματς με την Σπαρτάκ Μόσχας.
Έκανες 9 συμμετοχές μέχρι στιγμής με τη Λοκομοτίβ. Είσαι ικανοποιημένος από τον ρόλο που πήρες εκεί;
Θα μπορούσα να είχα και περισσότερες συμμετοχές αλλά ήρθαν έτσι οι συγκυρίες. Στην αρχή που είχα πάει εκεί είχα ένα γερμανικό σταφ στο τεχνικό τιμ. Έπαιξα τρία ματς μαζί τους, το ένα ως βασικός αλλά αλλάξαμε σύντομα προπονητή. Με απλά λόγια ο προπονητής που με επέλεξε το περασμένο καλοκαίρι έφυγε. Ήρθε ένας υπηρεσιακός Ρώσος προπονητής ο οποίος ίσως πίστευε περισσότερο κάποια άλλα παιδιά, σεβαστό κανένα πρόβλημα, έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Με αυτόν δεν είχα παίξει ούτε λεπτό. Δεν έχω παράπονο από τον άνθρωπο προς Θεού, ο κάθε προπονητής έχει τη φιλοσοφία του. Εν πάση περιπτώσει, η ομάδα έκανε και τρίτη αλλαγή προπονητή με τον οποίο είμαστε τώρα. Έχω παίξει δύο ματς μαζί του πριν τη διακοπή, μου έδειξε ότι με πιστεύει, μιλήσαμε κιόλας αρκετά, οπότε είμαι αισιόδοξος για τη συνέχεια με την επανεκκίνηση του πρωταθλήματος.
Σε αντιμετωπίζουν σαν ένα μέλος της αντρικής ομάδας ή σαν ελπιδοφόρο πιτσιρικά;
Όχι, με βλέπουν ως ισότιμο μέλος της αντρικής ομάδας. Ξέρεις τι; Λόγω του πολέμου έφυγαν αρκετοί έμπειροι παίκτες και έχει κατέβει ο μέσος όρος ηλικίας στις ομάδες. Ο μέσος όρος ηλικίας για να καταλάβεις, είναι γύρω στα 24. Έχουμε 7-8 ξένους αλλά οι πιο βασικοί παίκτες είναι οι Ρώσοι.
Η ζωή στη Μόσχα πώς είναι;
Κοίτα έχει κάποιες ομοιότητες με την Αθήνα υπό την έννοια του τι αρέσει στον κόσμο. Δηλαδή τους αρέσει να βγαίνουν έξω, να πάνε για φαγητό σε καλά εστιατόρια, να πάνε σε ένα κλαμπ. Το μόνο που δεν έχουν στο οποίο είμαστε συνηθισμένοι εμείς, είναι ότι δεν το… πολυέχουν με τον καφέ. Θα μου πεις αυτό μόνο στην Ελλάδα και στην Ιταλία παίζει να υπάρχει! Γενικά, πάντως, η Μόσχα είναι μια υπέροχη πόλη με χιλιάδες επιλογές αλλά το κρύο που έχει εκεί δεν έχω καν λόγια να σου το περιγράψω! Ειλικρινά δεν παλεύεται!
Και στην Αθήνα πώς πηγαινοέρχεσαι; Πρέπει να είναι σοβαρή περιπέτεια λόγω των πτήσεων…
Δύσκολο… Θα σου πω μόνο πως όταν γύρισα τώρα στην Αθήνα, ήρθα μέσω Αιγύπτου. Έχεις την επιλογή να πας και μέσω Κωνσταντινούπολης ή μέσω Ντουμπάι. Είναι ταλαιπωρία γιατί με τις στάσεις που πρέπει να κάνω στα ενδιάμεσα αεροδρόμια η συνολική διάρκεια του ταξιδιού είναι πάνω από 12 ώρες!
Σου λείπει η Αθήνα;
Πολύ! Η Αθήνα είναι το μέρος που μεγάλωσα, πήγα σχολείο, έχω την οικογένειά μου εδώ και όλους τους φίλους μου. Είναι λογικό να μου λείπει. Περίμενα πώς και πώς να γυρίσω, αλλά ΟΚ, έτσι είναι η ζωή του ποδοσφαιριστή. Μου είχε λείψει και η οικογένειά μου γιατί λόγω των περιορισμών και της βίζας δεν έχουν καταφέρει να ταξιδέψουν για να έρθουν στη Μόσχα από τότε που πήγα στη Λοκομοτίβ. Και ξέρεις δεν είναι απλό να έρθει κανείς στη Μόσχα για βόλτα. Προσπαθώ τώρα να τους βγάλω βίζα για να έρχονται αλλά και πάλι, για να μπει κανείς στη Ρωσία λόγω της εμπόλεμης κατάστασης περνάει από 6-7 ελέγχους, πράγμα χρονοβόρο, πέραν από το ούτως ή άλλως χρονοβόρο του ταξιδιού μέχρι να φτάσει εκεί με τους ενδιάμεσους σταθμούς.
Πόσες μέρες είναι συνολικά η χειμερινή διακοπή του πρωταθλήματος Ρωσίας;
42 μέρες!
Με το που ήρθες στην Ελλάδα πήγες να δεις την ΑΕΚ Β στα Σπάτα και έμαθα ότι χάρηκαν πολύ που σε είδαν.
Μου είχαν λείψει όλοι! Δε γινόταν να μην πάω να τους δω. Στην ΑΕΚ Β πήγα με την Προοδευτική στο «Σεραφείδειο», κατέβηκα και στα αποδυτήρια μετά το ματς, μίλησα με τα παιδιά και με τους προπονητές. Περάσαμε τόσα μαζί, κάναμε τις πλάκες μας κάθε πρωί με όλους. Φυσιοθεραπευτές, φροντιστές, συμπαίκτες… Με όλους.
Πέρσι μου είχες πει ότι είχες το όνειρο να μπεις στη Νέα Φιλαδέλφεια σαν παίκτης. Τελικά μπήκες σαν οπαδός στο ματς με τη Λαμία…
Ξέρεις τι; Και σαν παίκτης να έμπαινα, το συναίσθημα που θα ένιωθα είμαι σίγουρος ότι θα ήταν το συναίσθημα που είχα και στο ματς με τη Λαμία που ήμουν στην εξέδρα. Δηλαδή σαν οπαδός, όπως το βλέπει όλος ο κόσμος! Είναι μαγεία να μπαίνεις σε αυτό το γήπεδο ανεξαρτήτως ιδιότητας. Προσωπικά ανατρίχιασα ολόκληρος, με το που μπήκα στην εξέδρα έμεινα με ανοιχτό το στόμα, μιλάμε για κάτι φοβερό.
Έτσι το περίμενες το γήπεδο;
Έτσι ακριβώς! Ίσως και λίγο καλύτερο!
Την ΑΕΚ φέτος την παρακολουθείς ή είναι δύσκολο στη Ρωσία;
Όχι απλά την παρακολουθώ, δεν έχω χάσει ούτε ένα ματς! Τα έχω δει όλα μα όλα! Και ξέρεις, εκεί υπάρχει θέμα με το ίντερνετ γιατί την έχουν βγάλει τη Ρωσία εκτός από κάποιες διαδικτυακές παροχές λόγω του πολέμου. Αναγκάζομαι και κάνω κάποιες… πατέντες αλλά πάντα βρίσκω τρόπο και βλέπω τα ματς της ΑΕΚ!!
Πώς τη βλέπεις την ομάδα; Είναι η μέρα με τη νύχτα με την ομάδα των τελευταίων σεζόν;
Ακριβώς αυτό… Είναι η μέρα με τη νύχτα. Εγώ πιστεύω ότι όλα ξεκινάνε και τελειώνουν στον προπονητή. Ήρθε ένας προπονητής με μια φιλοσοφία που αρέσει στους παίκτες και έχει καταφέρει να τους την περάσει όπως ακριβώς ήθελε. Έχει δέσει καλά το γλυκό, μου αρέσει πολύ αυτό που βλέπω από την ομάδα φέτος.
Στην προετοιμασία το καλοκαίρι πριν φύγεις τον έζησες τον Αλμέιδα. Τι σου έκανε εντύπωση στη σύντομη συνεργασία που είχατε;
Το πόσο focus ήταν σε αυτά που έλεγε. Ήταν απόλυτα ξεκάθαρος σε αυτό που ζητούσε από τον παίκτη. Σε στιλ «θέλω να κάνεις αυτό, αλλά μόνο αυτό». Η μεγαλύτερη έμφαση που δείχνει σε συγκεκριμένο κομμάτι παιχνιδιού είναι η πίεση ψηλά και θέλει το πρέσινγκ να είναι φουλ έντονο. Έχει ένα στιλ ότι «Μπορείτε να πρεσάρετε ψηλά με φουλ ένταση μέχρι… θανάτου; Αν δεν μπορείτε θα αλλάξω παίκτη, αλλά εγώ αυτό που θέλω να βγάλει η ομάδα μου, στο τέλος θα το βγάλει». Δεν είναι απλό να το καταφέρει αυτό μια ομάδα προκειμένου να το κάνει οργανωμένα και σωστά, ο Αλμέιδα όμως το κατάφερε και μάλιστα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Ο Αλμέιδα πάντως είναι προπονητής που το ψάχνει. Έχει αλλάξει θέση σε αρκετούς παίκτες και έχεις και εσύ μια -έστω και σύντομη- προσωπική εμπειρία όταν το καλοκαίρι στα φιλικά σε έβαζε σαν αμυντικό χαφ.
Ναι, μου είχε μιλήσει πριν το κάνει αυτό. Μου είχε πει ότι επειδή θεώρησε ότι έχω καλή τεχνική και παίζω κυρίως με το μυαλό θα είχε ένα ενδιαφέρον να με δει ως αμυντικό χαφ. Καλά εμένα εννοείται ότι δε με πείραζε, φτάνει να παίζω (γέλια). Ο Αλμέιδα πάντως όντως το ψάχνει πολύ, είτε αφορούσε παιδιά που ήταν πίσω στο ρόστερ όπως εγώ, είτε σε βασικούς ποδοσφαιριστές, όπως ο Γκαρσία που τον έκανε φορ.
Για το τιμ του Αλμέιδα τι γνώμη έχεις;
Κοίτα, είναι ο μοναδικός προπονητής στα όσα χρόνια είμαι εγώ στην ΑΕΚ που το σταφ του είναι πάνω από όλα καλοί σαν άνθρωποι. Όταν σου δίνουν μια εντολή θέλεις να τους ακούς γιατί σου βγάζουν όλοι τους κάτι πολύ θετικό. Περνάνε υποσυνείδητα στον ποδοσφαιριστή ότι θέλουν μόνο το καλό και την εξέλιξή του, οπότε ανεβάζουν αυτόματα την επίδραση και την επικοινωνία που έχουν με τους παίκτες στο 100%. Τρομεροί τυπάδες! Τους είδα στο γήπεδο με τη Λαμία και ήρθαν όλοι και με αγκάλιασαν. Ένιωσα σαν να μην έφυγα ποτέ από την ομάδα, ούτε μια μέρα!
Με παλιούς συμπαίκτες από την ΑΕΚ μιλάς;
Ναι εννοείται! Μιλάω με τον Τσούμπερ πολύ, από τότε που ήρθε ήμασταν μαζί πάντα και με τον Ρότα, τριάδα. Με τον Αραούχο και τον Μάνταλο, εντάξει κλασικά, μιλάμε πάρα πολύ και έχουμε πολύ καλές σχέσεις. Και με τον Πινέδα μιλάω…
Καλά πότε πρόλαβες να δέσεις με τον Πινέδα;
Ήμασταν μαζί στο ίδιο δωμάτιο στις αποστολές το καλοκαίρι πριν φύγω! Εγώ μιλάω και λίγα ισπανικά, καταλαβαίνω αρκετά και μπορούσαμε να συνεννοηθούμε. Πολύ ωραίος τύπος ο Πινέδα να ξέρεις! Κλασικός Μεξικάνος, σαν αυτούς που βλέπεις και στις ταινίες και στις σειρές! Πολύ καλό παιδί, ωραίος τύπος. Μιλάω βέβαια και με άλλα παιδιά που ήρθαν το καλοκαίρι, όπως ο Γκατσίνοβιτς και ο Γιόνσον.
*Ευχαριστούμε τη Βυζαντινή Γωνιά στη Νέα Φιλαδέλφεια για τη φιλοξενία
Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα – 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
Ακολουθήστε το aek365 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!
