Γράφοντας τον τίτλο που σε οδήγησε εδώ θυμήθηκα την διαφήμιση της Citroen για το θρυλικό 2CV από το πολύ μακρινό πλέον, 1984. Ταχύτερο από μία Ferrari, με τον ίδιο αριθμό τροχών με μία Rolls-Royce και περισσότερους χώρους από μία Porsche η Citroen υποσχόταν ότι το 2CV είναι ακριβώς ότι χρειάζεται κάποιος σε ένα αυτοκίνητο. Με την ίδια… αμφίβολη λογική λοιπόν, πώς είναι δυνατόν ένα Mitsubishi Mirage να είναι καλύτερο από μία Porsche 718 Cayman T; Σε ποιο μέγεθος; Στους χώρους, την κατανάλωση καυσίμου ή στην δυνατότητα εύρεσης θέσης στάθμευσης; Όχι. Σε κάτι πιο σημαντικό. Στην απόκριση του κινητήρα.
Εδώ και πολλά χρόνια έχω την πεποίθηση ότι ο χρόνος που απαιτείται για το σπριντ στα 100 km/h από στάση ίσως να είναι ένα από τα πιο άχρηστα μετρήσιμα στοιχεία για ένα οποιοδήποτε αυτοκίνητο. Εκτός του ότι η χρησιμότητα του σε πραγματικές συνθήκες είναι πάρα πολύ αμφίβολη, οι μεταβλητές που υπεισέρχονται στην εν λόγω εξίσωση καθιστούν το όποιο αποτέλεσμα οριακά άχρηστο. Για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι οι κατασκευαστές με τα εξελιγμένα συστήματα launch control έχουν μάθει πώς να αποσπούν το μέγιστο από τα μοντέλα τους ενώ παράλληλα συστήνουν να μην γίνεται κατάχρηση αυτών των συστημάτων λόγω του αυξημένου φορτίου που επιβάλλουν στην μετάδοση. Μία πολύ πιο χρήσιμη μέτρηση θα ήταν αυτή που κάνει το αμερικανικό Car&Driver για παράδειγμα. Το μέσο από την άλλη όχθη του Ατλαντικού μειώνει τον αντίκτυπο πολλών μεταβλητών ξεκινώντας την μέτρηση από τα 5 μίλια ανά ώρα, μειώνει το φορτίο στην μετάδοση και δοκιμάζει εκτός από την ταχύτητα του εκάστοτε οχήματος και την απόκριση του κινητήρα. Εκεί ακριβώς είναι που υπερέχει το Mitsubishi Mirage σε σύγκριση με την Porsche 718 Cayman T.
Σύμφωνα με το C&D λοιπόν, μία 718 Cayman T με μηχανικό κιβώτιο χρειάζεται μόλις 4.4 δευτερόλεπτα για το σπριντ στα 60 μίλια ανά ώρα (96 km/h) αλλά 2.0 ολόκληρα δευτερόλεπτα επιπλέον για την δοκιμασία 5-60 μίλια ανά ώρα! Ανάλογα… ληθαργικοί είναι και οι κινητήρες των BMW M235i xDrive Gran Coupe και Range Rover Velar P250 SE που χρειάζονται 1.8 δευτερόλεπτα περισσότερα αλλά και αυτοί των Ford Bronco Outer Banks και Porsche Cayenne Coupe Turbo GT με +1.7 δευτερόλεπτα! Στον αντίποδα, βρίσκουμε τους κινητήρες με την καλύτερη απόκριση και εκεί βρίσκουμε στην κορυφή το Mitsubishi Mirage και το Honda Odyssey Elite που αμφότερα, απαιτούν 0.1 δευτερόλεπτα λιγότερο από τον χρόνο του 0-60 για το 5-60! Κι αν το Mirage, δεν συγκαταλέγεται στα μοντέλα που θα έλεγε κάποιος ότι βάζουν φωτιά στον δρόμο καθώς ολοκληρώνει την δοκιμασία σε 12.7 δευτερόλεπτα, το Odyssey Elite ολοκληρώνει το σπριντ στα 60 μίλια ανά ώρα από στάση σε 6.7 δευτερόλεπτα και το 5-60 μίλια ανά ώρα σε 6.6 δευτερόλεπτα!
Το εύκολο συμπέρασμα που θα μπορούσε να εξάγει κάποιος είναι ότι η υπερτροφοδότηση, μία τεχνολογία που χρησιμοποιείται κατά κόρον για την αύξηση της ιπποδύναμης ή/και την μείωση των εκπομπών ρύπων και της κατανάλωσης καυσίμου (υπό συνθήκες) έχει σοβαρό αντίκτυπο στην απόκριση των κινητήρων και ενώ εν μέρει αυτό είναι αλήθεια, η απάντηση είναι πολύ πιο σύνθετη. Βλέπεις, το αμερικανικό μέσο έχει μετρήσει turbo κινητήρες που δεν εμφανίζουν σημαντική διαφορά από το 0-60 στο 5-60 μίλια ανά ώρα. Το Hyundai Sonata N-Line και το Mazda CX-90 Premium Plus για παράδειγμα (+0.2’’), το Volkswagen Golf GTI SE, το Subaru Legacy Sport, το Infiniti QX50 AWD και η Cadillac XT4 Sport AWD (+0.3’’) μεταξύ άλλων. Με λίγα λόγια η τεχνολογία της υπερτροφοδότησης έχει σημειώσει αλματώδη πρόοδο από τα… αρχαία κινητήρια σύνολα της δεκαετίας του ’70 και του ’80 που οι οδηγοί μετρούσαν μέχρι το 5 από τη στιγμή που θα πατούσαν το πόδι στο γκάζι μέχρι να νιώσουν το βουνό ροπής του κινητήρα αλλά ακόμα προκαλεί μία νωθρότητα στους κινητήρες. Η απόκριση τους μειώνεται και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο με τους κατασκευαστές να υιοθετούν επιπλέον τεχνολογίες (βλ. εξηλεκτρισμού) για να μειώσουν ή να εξαλείψουν το φαινόμενο. Δυστυχώς, έτσι έχουν τα πράγματα. Κάτι θα δώσεις και κάτι θα πάρεις. Κάτι θα θυσιάσεις για να κερδίσεις κάτι.
