Προτάσεις Γενικού Εισαγγελέα Priit Pikamäe στο ερώτημα αν η χορηγηθείσα σε εργαζόμενο ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών, η
οποία συμπίπτει με περίοδο καραντίνας που επιβλήθηκε από δημόσια αρχή
λόγω επαφής του εργαζομένου αυτού με πρόσωπο που έχει προσβληθεί από τον
ιό SARS-Cov-2, πρέπει να μεταφέρεται σε περίοδο διαφορετική από την
αρχικώς καθορισθείσα.
Η εμφάνιση της πανδημίας SARS-Cov-2 υποχρέωσε τα κράτη μέλη να λάβουν, συχνά κατά τρόπο εσπευσμένο, υγειονομικά μέτρα για την καταπολέμηση της εξάπλωσης του ιού. Τα μέτρα αυτά είχαν επιπτώσεις σε κοινωνικό επίπεδο των οποίων την έκταση επιχείρησαν να περιορίσουν οι εθνικοί νομοθέτες, προσπαθώντας να συγκεράσουν τη συνέχιση της οικονομικής δραστηριότητας των επιχειρήσεων και την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων.Στο πλαίσιο αυτό, το Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein (δικαστήριο εργατικών διαφορών του Ludwigshafen am Rhein, Γερμανία) υπέβαλε στο Δικαστήριο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως σχετικά με την ερμηνεία του άρθρου 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/88/ΕΚ (3) και του άρθρου 31, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης).
Ο Γενικός Εισαγγελέας στο ερώτημα του Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein (δικαστηρίου εργατικών διαφορών Ludwigshafen am Rhein, Γερμανία) προτείνει ν’ απαντηθεί ως εξής:
Το άρθρο 7 της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, και το άρθρο 31, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν την έννοια ότι: δεν αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση ή πρακτική κατά την οποία η ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών που λαμβάνει ένας εργαζόμενος και η οποία συμπίπτει με περίοδο καραντίνας που διατάσσεται από δημόσια αρχή λόγω επαφής του εργαζομένου με άτομο που έχει προσβληθεί από ιό δεν μπορεί να μεταφερθεί σε περίοδο διαφορετική από την αρχικώς καθορισθείσα.
Δείτε το κείμενο στο αρχείο του κόμβου
