Οι αποφάσεις που δεν βγήκαν στον Τερίμ και οι δείκτες που δείχνουν το μέγεθος της προβληματικής εικόνας του Παναθηναϊκού στο ανασταλτικό κομμάτι.
Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε με 3-2 από τον ΠΑΟΚ στην Λεωφόρο και πηγαίνει στο παιχνίδι της Τετάρτης (03/04-21:00) απέναντι στην ΑΕΚ σ’ ένα ματς πλέον… ζωής και θανάτου, όπου μία νίκη μπορεί απλώς να τον διατηρήσει μαθηματικά στο κυνήγι του τίτλου και τίποτα παραπάνω. Μία κατάσταση που θα ήταν άκρως διαφορετική, αν το «τριφύλλι» είχε κερδίσει χθες, αφού θα μιλούσαμε και πάλι για έναν τελικό, αλλά με φόντο την πρωτιά και τον τίτλο.
Οι «πράσινοι» δεν παρουσίασαν καλό πρόσωπο στο χθεσινό παιχνίδι και το αποτέλεσμα που ήρθε ήταν δίκαιο, παρ’ ότι θα μπορούσε εύκολα να είναι και διαφορετικό.
Σημαντικό ρόλο σ’ αυτό έπαιξαν τα ρίσκα που πήρε ο Φατίχ Τερίμ την ημέρα του αγώνα τόσο στον καταρτισμό της τελικής 20αδας όσο και σε κείνον της αρχικής ενδεκάδας.
Ο Τούρκος τεχνικός επέλεξε να αφήσει εκτός της τελικής 20αδας τον Ντανιέλ Μαντσίνι, αφού μετά την απόφασή του να μην παίξει με εξτρέμ ουσιαστικά στην διάταξη που χρησιμοποίησε, υπήρχαν ήδη στον πάγκο ο Παλάσιος και ο Βέρμπιτς. Όμως ακόμα κι έτσι να είναι, το να κρατήσει στον πάγκο τον Βέρμπιτς, που τώρα έχει αρχίσει και παίζει πάλι σιγά σιγά από τον τραυματισμό του και όχι τον Μαντσίνι, ο οποίος ήταν πιο έτοιμος και όποτε μπαίνει από τον πάγκο δίνει πράγματα με την φαντασία του και την ικανότητά του στο ένας μ’ έναν δεν ήταν η πιο συνετή επιλογή.
Βέβαια, τα σοβαρότερα λάθη, όπως αποδείχθηκαν και από την εξέλιξη και την έκβαση του αγώνα, επήλθαν με τον καταρτισμό της ενδεκάδας. Σ’ ένα παιχνίδι… τελικό για τους «πράσινους», ο Φατίχ Τερίμ επέλεξε να παρουσιάσει για πρώτη φορά σε επίπεδο αρχική ενδεκάδας ένα σχήμα με δύο επιθετικούς και στην ουσία χωρίς εξτρέμ, αλλά με τέσσερις μέσους. Ο Κώτσιρας βρισκόταν στο «6», οι Μπερνάρντ και Τσέριν δίπλα του και λίγο πιο μπροστά σαν εσωτερικοί μέσοι, που έβγαινα και στο πλάι και ο Μπακασέτας στο «10» πίσω από τους Ιωαννίδη και Σπόραρ.
Ο σχηματισμός αυτός προκάλεσε απορίες τόσο γιατί ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε όπως προείπαμε όσο και επειδή σε παιχνίδι που η αντίπαλη ομάδα δεν είχε διαθέσιμο τον καλύτερό της μπακ, τον Μπάμπα και ο Τούρκος τεχνικός επέλεξε να μην παίξει με εξτρέμ, ουσιαστικά μη εκμεταλλευόμενος μία αδυναμία του αντιπάλου του.
Αυτό όχι μόνο δεν επέτρεψε στους «πράσινους» να απειλήσουν αρκετά από τα πλάγια, αλλά ταυτόχρονα έκανε πιο αδύναμα τα άκρα του «τριφυλλιού» και στην ανασταλτική λειτουργία με αποτέλεσμα και τα τρία τέρματα του αντιπάλου να προκύψουν από κει.
Αυτό ήταν κάτι που είχε υπολογίσει ο Τούρκος τεχνικός και γι’ αυτό σε φάση ανάπτυξης το σκεπτικό ήταν να μένει ο Κώτσιρας σαν τρίτος πίσω μαζί με τους δύο στόπερ δίνοντας έτσι την δυνατότητα στους μπακ να ανέβουν και βοηθώντας το κεντρικό αμυντικό δίδυμο να μην είναι εκτεθειμένο σε τυχόν αντεπιθέσεις. Κάτι που τελικά δεν βγήκε στο γήπεδο, αφού οι «πράσινοι» δέχθηκαν τα γκολ και τις μεγαλύτερες ευκαιρίες εναντίον τους από τα άκρα, με τον ΠΑΟΚ να εκμεταλλεύεται το κακό αμυντικό τους τρανζίσιον.
Πιθανότητα αυτή η σκέψη ήταν κι ένας από τους βασικούς λόγους που επιλέχθηκε Κώτσιρας αντί του Ρούμπεν, αφού ο Έλληνας μέσος έδωσε πραγματικά πολλά τρεξίματα στην ομάδα και κάλυψε αρκετούς χώρους. Όμως, δεν είναι καθαρός αμυντικός μέσος και τα στοιχεία που χρειάζεται η θέση αυτή είναι διαφορετικά ειδικά σε τέτοια παιχνίδια.
Το μυαλό του Ρούμπεν, η σιγουριά του στις μεταβιβάσεις, οι εμπνεύσεις του ήταν κάτι που θα χρειαζόταν πολύ περισσότερο η ομάδα στο συγκεκριμένο παιχνίδι, όπως φάνηκε και από την είσοδό του στο δεύτερο μέρος. Τότε με τις τρεις αλλαγές που έκανε ο Τερίμ και επανήλθε η ομάδα σε πιο φυσιολογικό για κείνη σχηματισμό έβγαλε καλύτερη εικόνα, όμως το γεγονός πως ήταν πίσω στο σκορ την ανάγκασε να πάρει περισσότερα ρίσκα, με αποτέλεσμα πάλι να δημιουργούνται κενά.
Για παράδειγμα κάτι που κάνει ο Ρούμπεν αρκετές φορές σε παιχνίδια είναι σκόπιμα φάουλ για να σταματήσει αντεπιθέσεις εν τη γενέσει τους, κάτι που γενικά δεν γίνεται από τους παίκτες του «τριφυλλιού» και δεν έγινε και χθες κάποιες φορές που έπρεπε, παρά μόνο μία φορά από τον Κώτσιρα, όταν ήταν πλέον δεξιός μπακ στο δεύτερο μέρος και τράβηξε έναν αντίπαλο για να σταματήσει την αντεπίθεση.
Είναι χαρακτηριστικό πως ο Παναθηναϊκός χθες προέβη σε μόλις έξι φάουλ. Δηλαδή σε αγώνα ζωής και θανάτου που είχε τέτοια ανασταλτικά προβλήματα η ομάδα, έκαναν μόλις ένα φάουλ ανά 15 λεπτά…
Οι χώροι που έδινε στον ΠΑΟΚ στα πλάγια ο σχηματισμός που παρέταξε ο Τερίμ προκάλεσε πολλά προβλήματα στους Βαγιαννίδη και Μλαντένοβιτς, οι οποίοι δεν είχαν καλή απόδοση και είχα πολλές δυσκολίες, ειδικά όταν ανέβαιναν και οι μπακ του ΠΑΟΚ.
Βέβαια κάπου εδώ πρέπει να σημειώσουμε πως ο Σέρβος μπακ προερχόταν από ίωση και απ’ ότι φάνηκε δεν έμεινε ανεπηρέαστος από την ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε. Αυτό θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί με την χρησιμοποίηση του Χουάνκαρ, που ήταν εδώ και καιρό έτοιμος.
Η απειλή ρεκόρ του ΠΑΟΚ που προκάλεσαν τα λάθη
Όλα αυτά που αναφέραμε παραπάνω και είχαν ως αποτέλεσμα την κακή αυτή εικόνα που παρουσίασε ο Παναθηναϊκός βοήθησαν τον ΠΑΟΚ να κάνει την καλύτερη εμφάνιση, από άποψη παραγωγικότητας, που έχει καταφέρει να κάνει ομάδα στην Λεωφόρο εδώ και τρία χρόνια.
Οι «ασπρόμαυροι» έκαναν συνολικά 13 τελικές, οι οποίες, συμπεριλαμβανομένου του πέναλτι, άξιζαν 3,6xG σύμφωνα με το Wyscout. Κοινώς ο «δικέφαλος του βορρά» σημείωσε και 0,6 γκολ λιγότερα απ’ όσα έπρεπε, πράγμα που οφείλεται και στον τρομερό Ντραγκόφσκι.
Ό Παναθηναϊκός είχε να δεχθεί μεγαλύτερη απειλή απ’ αυτή μέσα στην έδρα του από τις 14/02/2021 κι ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στην Λεωφόρο για την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, όπου ο δείκτης αυτός είχε φτάσει στο 3,87.
Οι τελικές που έκανε ο ΠΑΟΚ:
Το εντυπωσιακό όμως δεν ήταν μόνο τα επίπεδα απειλής που έφτασε ο ΠΑΟΚ, αλλά και με το πόσες λίγες τελικές το έκανε. Κι αυτό συνέβη επειδή οι εννιά απ’ αυτές τις 13 τελικές που έκανε συνολικά, κατέληξαν στην εστία. Κοινώς το 69,23% των προσπαθειών του (!!).
Στον τομέα αυτό οι «πράσινοι» τα έχουν καταφέρει χειρότερα φέτος μόνο κόντρα στην Βιγιαρεάλ στην Ισπανία, όταν το «κίτρινο υποβρύχιο» είχε κάνει 11 τελικές και οι δέκα εξ’ αυτών είχαν καταλήξει στην εστία φτάνοντας σ’ ένα εξωπραγματικό 90,91%.
