Αυτή την εποχή και σε αυτό το ολιγον τι αναβαθμισμένο ελληνικό πρωτάθλημα εύκολα ματς δεν υπάρχουν και ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για τη νίκη του Ολυμπιακού κόντρα στην ΑΕΚ και αυτά που περιμένει ο Μπαρτζώκας εν όψει Αρμάνι στο Μιλάνο και Παρτιζάν στο ΣΕΦ, το επόμενο τετραήμερο…
Η ΑΕΚ έτρεξε και έβγαλε το λάδι του Ολυμπιακού, που προσπαθούσε να μην πατήσει τέρμα τα γκάζια, καθώς έρχεται “διαβολοβδομάδα” στην EuroLeague. Αν μάλιστα πρόσεχε λίγο περισσότερο στις λεπτομέρειες των τελευταίων τριών λεπτών, ίσως να απειλούσε ακόμα περισσότερο. Οι “ερυθρόλευκοι” πήραν, εν τέλει, τη νίκη με 3/3 τρίποντα από Λαρεντζάκη, Γουόκαπ και Κάναν, ενώ μέχρι να ευστοχήσει ο Λάρε, μετρούσαν 5/19.
Με τα πόδια και τα χέρια βαριά από τον ψυχοβγαλτικό αγώνα της Παρασκευής, εναντίον της Μπαρτσελόνα, η ομάδα του Μπαρτζώκα δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Ενδεχομένως χρειαζόταν μεγαλύτερη αυτοσυγκέντρωση, γιατί 15 λάθη, έναντι 18 ασίστ, είναι υψηλό νούμερο και το περίφημο ratio δεν ήταν τόσο θετικό.
Η κούραση, όμως, δεν είναι μόνο σωματική. Πιο πολύ καταπονείται το μυαλό κι έτσι οι παίκτες του Ολυμπιακού έκαναν παιδαριώδη λάθη όπως, εκείνα που έδωσαν το δικαίωμα στην ΑΕΚ με ένα 11-0 να επιστρέψει από το 65-54 και να διεκδικήσει τη νίκη σχεδόν μέχρι το τέλος. Λάθη στην επαναφορά, λάθη στο κατέβασμα της μπάλας, λάθη σε εύκολες πάσες. Πρώτη απόδειξη ότι πρώτα το μυαλό και μετά το σώμα ζητάει ξεκούραση.
Δεύτερη και αρκετά σοβαρή, το κακό ποσοστό στις ελεύθερες βολές (9/17) ένα ακόμη στοιχείο το οποίο επέτρεψε στον αντίπαλο να “μείνει στο κόλπο”.
Μοιράζοντας το χρόνο
Με τον Φαλ δυο-τρεις μέρες μετά την αποθεραπεία από τον τραυματισμό του, ο Μπαρτζώκας μοίρασε το χρόνο στους δυο ψηλούς. Ο Γάλλος και ο Μιλουτίνοβ έπαιξαν σχεδόν το ίδιο (λίγο περισσότερο ο Σέρβος που έ έμεινε στο παρκέ 21 λεπτά) στο πρώτο ματς, που είδαμε κάτι τέτοιο, αφού ως τώρα ο Φαλ -λόγω τραυματισμού- είτε ήταν απών, είτε αγωνιζόταν σε μικρότερο χρονικό διάστημα.
Ο προπονητής του Ολυμπιακού μείωσε τον χρόνο τόσο του Τόμας Γουόκαπ (26 λεπτά δεν είναι λίγα, σίγουρα όμως … λιγότερα από τα σχεδόν σαραντάλεπτα, που έγραφε ως τώρα το κοντέρ του ξανθομάλλη Αμερικανού) όσο και του Κώστα Παπανικολάου, με τον Άλεκ Πίτερς να μένει πιο πολύ απ’ όλους στο γήπεδο, ένα γεμάτο τριαντάλεπτο.
Πλάκα, πλάκα ο Αμερικανός εξελίσσεται σε παίκτη-κλειδί της φετινής σεζόν και στα τέσσερα πρώτα ματς σε πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα μετράει 14.7π, 7ρ σουτάροντας με 53.3% τρίποντα! Πολύ καλό ξεκίνημα για ένα παίκτη που μη ξεχνάτε ότι καλείται να καλύψει το κενό του MVP Βεζένκοβ. Δεν είναι ίδιος -σαν παίκτης- με τον Σάσα, έχει όμως μια τεράστια ευκαιρία μπροστά του. Στην καλύτερη φάση της καριέρας του (29 ετών) και σε ένα πολύ ευνοϊκό περιβάλλον, μπορεί να εξελιχθεί σε (μεγάλο) πρωταγωνιστή. Αρκεί να συνεχίσει στους ίδιους ρυθμούς.
Αυτός και ο Λαρεντζάκης που προσπαθεί κάθε φορά να ισορροπήσει ανάμεσα στο υπερβολικό του πάθος και την χρησιμότητα του μέσα στον αγωνιστικό χώρο, ήταν επί της ουσίας οι κορυφαίοι του Ολυμπιακού. Τα δικά τους σουτ πόνεσαν περισσότερο την ΑΕΚ, ειδικά το τρίποντο του “Λάρε” από τη γωνία, με το σκορ ισόπαλο στο 69-69 ήταν εκείνο που ουσιαστικά έβαλε την ομάδα του σε μουντ νίκης.
Από κοντά και ο Γουόκαπ, στον αναβαθμισμένο του ρόλο όπως σημείωσε ο Στέφανος Μακρής, είχε το νου του στο τέλος να βάλει τους πόντους που χρειαζόταν τιμωρώντας και την άμυνα της ΑΕΚ, που του έδωσε το τρίποντο, πηγαίνοντας τη διαφορά στο +6 με το χρόνο, πλέον, να μετράει αντίστροφα. Σε λίγο όπως σουτάρει φέτος ο πλέι-μέικερ του Ολυμπιακού, το under στην άμυνα εναντίον του, θα’ ναι ξεκάθαρο λάθος…
Και περιμένοντας τις επιστροφές
Ο Ολυμπιακός πριν προλάβει να πάρει ανάσες φεύγει για το Μιλάνο, όπου την Τρίτη το βράδυ τον περιμένει η Αρμάνι σε ένα από τα κλασικά ντέρμπι της EuroLeague. Πάντα οι μονομαχίες με τους Μιλανέζους είναι σκληρές, τα ματς κρύβουν παγίδες. Έχει πάρει μεγάλες νίκες στο Φόρουμ η “ερυθρόλευκη” ομάδα, έχει γνωρίσει, όμως, και μεγάλες ήττες.
Με την ομάδα του Μεσίνα ο Ολυμπιακός έκανε κοινή προετοιμασία, υπάρχει εικόνα από τα φιλικά, αλλά προφανώς μιλάμε για τελείως διαφορετικό ματς. Επίσημο και με παρόντες τους διεθνείς, που στα ματς προετοιμασίας έλειπαν και για τους δυο.
Ο Μπαρτζώκας προανήγγειλε την επιστροφή του Σίκμα. Ο Αμερικανόςγυρίζει για να παίξει -παρόντων των Μιλουτίνοβ, Φαλ- στη φυσική του θέση “4”, ψηλώνοντας τον Ολυμπιακό και δίνοντας άλλη διάσταση στο παιχνίδι των “ερυθρολεύκων”, αφού μοιάζει και είναι ολότελα διαφορετικός παίκτης από τον Άλεκ Πίτερς, που ναι μεν είναι εξαιρετικός μέχρι τώρα, παίζει όμως στα κόκκινα και κινδυνεύει με κλατάρισμα.
Σε περίπτωση που την Τρίτη γυρίσει και ο Γουίλιαμς Γκος ο κόουτς του Ολυμπιακού θα έχει ένα λόγο παραπάνω να αισθάνεται χαρούμενος, γιατί θέλει να πιέσει στην περιφέρεια και ο Αμερικανός λείπει πολύ. Αν πάντως δεν προλάβει την Τρίτη, ο Γκος θα δώσει το παρών στο επίσης σημαντικό παιχνίδι που ακολουθεί την Πέμπτη, με την Παρτιζάν του Ομπράντοβιτς, στο Ειρήνης και Φιλίας.
Το πρόγραμμα μοιάζει ανελέητο. Είναι βαρύ, κουράζει, αλλά δεν γίνεται κι αλλιώς. Αυτή είναι η EuroLeague και όλοι γνωρίζουν πόσο καταπονεί τους μονομάχους…
Δεν υπάρχει εύκολο ματς
Το μότο της κορυφαίας διοργάνωσης δεν αλλάζει: Κάθε αγώνας μετράει κι αυτή ενδεχομένως να είναι η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με το ΝΒΑ του οποίου η κανονική περίοδος έχει και αρκετά αδιάφορα παιχνίδια. Ο Ολυμπιακός, ωστόσο, όπως και ο Παναθηναϊκός που το Σάββατο είδε και έπαθε να γυρίσει το ματς στο Περιστέρι παίρνοντας μια δραματική νίκη στο φινάλε, θα πρέπει να ξεχάσουν και τις ευκολίες που είχαν στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Η διαφορά με τις υπόλοιπες ομάδες παραμένει τεράστια. Δεν τίθεται, σχεδόν, κανένα θέμα ότι θα παίξουν στους τελικούς των πλέι-οφ. Θα πρέπει όμως να προσαρμοστούν στα όποια νέα δεδομένα της Basket League. Κανένα παιχνίδι δεν θα’ ναι περίπατος, ή εν πάση περιπτώσει σχεδόν κανένα.
Ο Ολυμπιακός ίδρωσε να νικήσει τον Άρη στο Αλεξάνδρειο, πιέστηκε από την ΑΕΚ στο ΣΕΦ, ο Παναθηναϊκός πέρασε στο τσακ από το Περιστέρι, ακόμα και το Μαρούσι σε κάποια διαστήματα της πρεμιέρας του δημιούργησε ένα προβληματισμό. Προφανώς δεν γίναμε ακόμα ACB όπου Ρεάλ και Μπαρτσελόνα κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή, πρέπει όμως να ξεχάσουν τις εύκολες και μεγάλες σε εύρος νίκες τους.
Η ΑΕΚ του Πλάθα είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση. Ίσως η καλύτερη βερσιόν που παρουσιάζει η ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια. Έχει προοπτικές και καλό υλικό, ο Ισπανός κόουτς της δίνει σιγουριά και αν σταθεροποιηθεί σε όλα, θα δει και τη βελτίωση της στο αγωνιστικό κομμάτι. Η ήττα από το Λαύριο την πληγώνει, είναι σίγουρο όμως ότι μπορεί να καλύψει το χαμένο έδαφος στη συνέχεια, αν βέβαια όλοι αυτοί που βλέπουμε τώρα, μείνουν μέχρι το τέλος της σεζόν.
Το ευρωπαϊκό ξεκίνημα (την Τρίτη, εναντίον της Λούντβιχσμπουργκ) έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον για μια ομάδα που συνδυάζει καλά τις βοήθειες σπουδαίων ξένων παικτών (ο ΜακΡέι ξεχωρίζει, ο Κανμπεγκέλε έχει όγκο και δύναμη, ενώ ο Κουζμίνσκας στη βραδιά του μπορεί να εκτελέσει τους πάντες) και του ελληνικού στοιχείου. Οι νίκες φυσικά είναι απαραίτητες και θα λειτουργήσουν σαν λίπασμα για τη συνέχεια…
