Οι τελευταίες μέρες είναι δύσκολες για όλους όσοι ασχολούμαστε με το ρεπορτάζ της ΑΕΚ. Δε θυμάμαι εδώ και χρόνια, σε φάση που είμαστε σε αναμονή για κάποιες αποφάσεις από πλευράς Δ. Μελισσανίδη να είναι τόσο δύσκολο να βρεις μια κατεύθυνση. Οπότε αυτό που καταλαβαίνεις είναι πως αυτή η διαδικασία, της λήψης κάποιων αποφάσεων γι’ αλλαγές – παρεμβάσεις είναι πιο «κλειστή» από ποτέ τα τελευταία χρόνια.
Η αλήθεια είναι πως σε τέτοιες περιπτώσεις έχουμε συνηθίσει το αποτέλεσμα να μην είναι τόσο εντυπωσιακό όσο ίσως θα περιμέναμε. Αλλά τι συνιστά εντυπωσιακό; Το θέμα είναι η ουσία. Αυτό που κατάλαβα μέσα από τη προσπάθεια να πάω το ρεπορτάζ μου όσο πιο μακριά γίνεται, είναι πως η ουσία βρίσκεται στο επίκεντρο του σκεπτικού του Μελισσανίδη όσο ποτέ άλλοτε.
Παρά τη μεγάλη πίεση λόγω της απόλυτης αγωνιστικής αποτυχίας, εκτιμώ πως ποτέ δε «φλέρταρε» με τη ιδέα των αλλαγών για τις αλλαγές και την επικοινωνία. Και γι΄αυτό έχει τραβήξει και τόσο πολύ. Και γι’ αυτό ίσως ακόμη και τώρα που φαίνεται να είμαστε κοντά στο να μάθουμε πράγματα, η αίσθηση που έχω είναι πως οι λέξεις «προσθήκη» και «ανακατατάξεις», θα παίξουν περισσότερο από τη λέξη «αποχωρήσεις». Ενδεχομένως να υπάρξουν και τέτοιες. Όμως για κάθε μια από τις κινήσεις που θα καταλήξει ο Μελισσανίδης αυτό που έχω σιγουρευτεί πως έπαιξε τον απόλυτο ρόλο ως κριτήριο, είναι το τι θα επιφέρει ως πρακτικό αποτέλεσμα στη λειτουργία της ομάδας.
Δε μπήκε δηλαδή στη λογική «θα φύγει αυτός, θα έρθει αυτός, για να ησυχάσει ο κόσμος». Πιθανές κινήσεις με τις οποίες θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί αυτός ο σκοπός βραχυπρόθεσμα ενδεχομένως να υπήρχαν πολλές. Και να χρειαζόταν απλά να επιλέξει. Αλλά αυτή η διαδικασία για παρεμβάσεις έχω πειστεί απόλυτα πως δε μπήκε μπροστά για να «ησυχάσει ο κόσμος». Αλλά για να έχουμε αποτέλεσμα. Και μακάρι να έχουμε.
Άλλωστε ο κόσμος θα… ησυχάσει όταν αρχίσουν να βλέπουν μια ομάδα που θα τους εμπνέει. Αυτό θα σημαίνει πως οποιοσδήποτε έχει σχέση με αυτή, θα δουλεύει σωστά και σωστά θα βρίσκεται εκεί που βρίσκεται.
Πολλές απόψεις υπάρχουν γύρω από την ΑΕΚ, η δική μου είναι πως το βασικό που χρειάζεται είναι να αλλάξει τη ψυχολογία της εσωτερικά. Σε όλα τα επίπεδα, με επίκεντρο φυσικά την ομάδα. Αλλά όλα τα επίπεδα παίζουν ρόλο για να έχει κι αντίκτυπο στην ομάδα.
Με όσο καθαρό μυαλό μπορείς να έχεις και με όσα περάσαμε φέτος και με όσες διαφωνίες ξέρω πως θα υπάρχουν, θεωρώ πως η αρνητική ψυχολογία, ο φόβος, το «μπόλιασμα» με τη σκέψη πως με κάποιο τρόπο θα τη πατήσουμε, είναι αυτά που έπαιξαν τον καθοριστικό ρόλο. Κι αυτό είναι που βασικά πρέπει να αλλάξει.
Αν δεις με καθαρά αγωνιστικά κριτήρια τα φετινά ματς, ειδικά τα πιο ανταγωνιστικά, με όποιες συνθήκες και να κατέβηκε στο καθένα από αυτά η ΑΕΚ, ποτέ τη τελευταία τετραετία δεν ήταν τόσο στα ίσια. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, για τις οποίες υπάρχουν εξηγήσεις κυρίως σε επίπεδο τακτικής προσέγγισης.
Όλα τα ματς(εκτός του πρώτου γύρου της κανονικής περιόδου στη Τούμπα) όμως που χάθηκαν ή δε κερδήθηκαν φέτος με ΟΣΦΠ και ΠΑΟΚ για παράδειγμα, ήταν στο όριο. Στο ένα γκολ. Στο ένα τραγικό λάθος, στη μία ή στις δύο μεγάλες χαμένες ευκαιρίες. Κάποια σε μια κακή διαιτητική απόφαση.
Ακόμη κι αν πας στο ματς στο «Βικελίδης» το τελευταίο… Μια ομάδα που είχε μείνει με ενεργούς 12-13 παίκτες κι αυτούς σκασμένους, με υπηρεσιακό προπονητή και με τη νίκη να είναι μονόδρομος, όσο είχε φυσιολογική ποδοσφαιρική συμπεριφορά, είχε τον απόλυτο έλεγχο και το μετέφρασε σε καθαρό προβάδισμα.
Κι εκεί έγινε ξεκάθαρο, πως ένα δυναμικό που με καθαρό μυαλό και συγκεντρωμένο μπορεί να ελέγξει τα ματς με οποιονδήποτε αντίπαλο στη Super League και να έχει το πάνω χέρι, έχει το τεράστιο πρόβλημα του να θεωρεί πως θα χάσει όποτε η κατάσταση είναι στο όριο κι αυτό να φέρνει κατάρρευση όσο η πίεση εντείνεται.
Παίκτες που θα έρθουν με άλλη ψυχολογία και θα πάνε κι άλλο στο περιθώριο όσους είναι ποτισμένοι με αυτή που υπάρχει τώρα, φυσικά θα παίξουν σημαντικό ρόλο. Αλλά η ψυχολογία πρέπει να αλλάξει σε όλα τα επίπεδα. Κι αυτό είναι ένα κομμάτι που έχω πειστεί πως απασχολεί πολύ σε αυτή τη διαδικασία τον Δ. Μελισσανίδη. Και γι΄αυτό δεν είδε πουθενά εύκολα και προφανείς λύσεις, παρά τη δικαιολογημένη πίεση λόγω της απογοήτευσης ως και οργής του κόσμου.
Το ζήτημα φυσικά παραμένει σε όσες έχει καταλήξει, είτε αφορούν αποχωρήσεις, είτε προσθήκες, είτε ανακατατάξεις, να πέσει όσο το δυνατό περισσότερο μέσα. Επιπλέον, έχουμε λόγους να αισιοδοξούμε πως στο πάγκο πλέον θα υπάρχει ένας προπονητής κι ένα τιμ, που σε επίπεδο ψυχολογικής προσέγγισης θα αφήσουν έντονο αποτύπωμα.
Ο Αλμέιδα έρχεται για μόνιμη εγκατάσταση 40 μέρες πριν ξεκινήσει η προετοιμασία. Σε μια ομάδα που οι προπονητές της τα τελευταία χρόνια έκαναν την εμφάνιση τους στο αεροδρόμιο συνήθως παραμονές της «πρώτης».
Ο Αργεντινός τεχνικός δείχνει με το «καλημέρα» πως έχει μια προσέγγιση που ανταποκρίνεται στις τεράστιες απαιτήσεις μια τεράστιας προσπάθειας ανατροπής που καλείται να καταφέρει σα προπονητής της ΑΕΚ. Κι έχει και πλήρη συνείδηση του τι συμβαίνει εδώ. Το δείχνουν και οι τελευταίες του δηλώσεις στην Αργεντινή. Βλέπει στην ΑΕΚ αυτό που βιώνει τώρα ο σύλλογος και καλείται να το αλλάξει.
Και για να το συνδέσω με αυτά που αναφέρθηκαν πριν για τα ζητούμενα των αλλαγών, στο μυαλό του Μελισσανίδη, θεωρώ πως στο τετ α τετ με τον Αλμέιδα, αυτό έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο. Πως κατάλαβε ότι έχει απέναντι του έναν άνθρωπο με πλήρη εικόνα, συνειδητοποιημένο, αποφασισμένο να παλέψει με ένταση και ικανό να βάλει πολλά περισσότερα από ένα λιθαράκι, στο οικοδόμημα της αλλαγής της ψυχολογίας όλου του οργανισμού.
ΥΓ: Περιττό να αναλύσω τη διαφορά που θα κάνει στη ψυχολογία όλου του οργανισμού το γήπεδο. Νιώθω άσχημα να πρέπει να το κάνω δηλαδή. Δε το έβαλα καν στη κουβέντα σε αυτό το άρθρο, αλλά είναι το πιο κομβικό. Πρέπει να συμπληρωθεί ανάλογα όμως.
Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα – 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
