Σαν σήμερα πέθανε ο Σπύρος Καλογήρου, ο οποίος έμεινε γνωστός ως «ο κακός του ελληνικού σινεμά».
Ο Σπύρος Καλογήρου είναι ο ηθοποιός που ταυτίστηκε τόσο με τους ρόλους του «κακού» που ενσάρκωνε στις κινηματογραφικές ταινίες, ώστε όπως έλεγε ο ίδιος, τα παιδιά της γειτονιάς του τον φοβόντουσαν. Πέθανε σαν σήμερα στις 27 Ιουνίου 2009 σε ηλικία 87 ετών.
Βέρος Αθηναίος, ο Σπύρος Καλογήρου γεννήθηκε στην Κυψέλη στις 3 Νοεμβρίου του 1922. Στα εφηβικά του χρόνια άρχισε να εργάζεται ως φωτογράφος. Η ενασχόληση με την υποκριτική του προέκυψε μετά από προτροπή ενός σκηνοθέτη του ραδιοφωνικού σταθμού των Ενόπλων Δυνάμεων, ο οποίος τον άκουσε να διαβάζει κάποιους στίχους που είχε γράψει.
Όταν του είπε να πάει να γραφτεί σε μια σχολή υποκριτικής, ο Καλογήρου του απάντησε «άσε με ήσυχο. Έχω τη δουλειά μου, βγάζω το μεροκάματό μου». Ο ηθοποιός εννοούσε τη δουλειά στο φωτογραφείο που διατηρούσε με τον αδελφό του, το οποίο τους εξασφάλιζε ικανοποιητικά κέρδη. Ο σκηνοθέτης επέμεινε και όπως είχε αναφέρει ο ίδιος ο Καλογήρου σε συνέντευξή του, τον πήρε από το χέρι και τον πήγε στη σχολή του Ελληνικού Ωδείου.
Το κοινό, με το που ακούει το όνομά του, σκέφτεται τη θρυλική ατάκα, «είναι πολλά τα λεφτά Άρη», από την ταινία «Λόλα» με τη Τζένη Καρέζη και φέρνει στο νου του το δυνατό και άγαρμπο «μπου χα χα» γέλιο του, στην ταινία «Φουρτουνάκηδες και Βροντάκηδες» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ο Καλογήρου εμφανίστηκε σε περισσότερες από 80 ταινίες και αμέτρητες θεατρικές παραστάσεις, όπου ερμήνευσε μεγάλους κλασικούς ρόλους.
Η δράση του στην Κατοχή
Έχει παίξει σε ταινίες που έχουν γράψει ιστορία, με τους κορυφαίους ηθοποιούς που έχουν περάσει ποτέ από την Ελλάδα. Γούσταρε όμως και την διήγηση… Όπως αυτή στην Αντίπαρο το 1960, στο διάλειμμα των γυρισμάτων της ταινίας «Μανταλένα» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Ο Θανάσης Βέγγος μίλησε για την εξορία στην Μακρόνησο, ο Σπύρος Καλογήρου για την Κατοχή και ο σκηνοθέτης Ντίνος Δημόπουλος τον κατέγραφε. «Στην κατοχή έπρεπε να τα πουλάς και να τα αγοράζεις όλα. Να τον ξεγελάσεις, να τον κλέψεις, να τον φέρεις βόλτα τον Γερμανό» έλεγε ο Καλογήρου στους συνδαιτυμόνες του, που υποστήριζε ότι στην κατοχή υπήρξε σαλταδόρος, μαυραγορίτης, έμπορος λαθραίων τσιγάρων, ένα τσογλανάκι στα 13, 14 του χρόνια.
«Αυτό πέρναγε ρε, εκείνη την εποχή. Μπορούσες, το ’λεγε η καρδιά σου να τον δουλέψεις, να τον ξεγελάσεις, να τον κλέψεις, να τον φέρεις βόλτα τον Γερμανό; Ε, αυτό ήταν. Ήσουν αντιστασιακός» έλεγε.
Ο Βέγγος τον ρώτησε με έκπληξη: «Και δε σε πιάσανε ρε ποτέ;» και ο Καλογήρου του απάντησε: «Και τι ήμουνα εγώ ρε, να κάτσω να με πιάσουνε; Κότα; Εγώ ήμουνα αητός, μωρέ, γεράκι ήμουνα».
