Για τις ημέρες παραμονής στο Καραμανδάνειο στην Πάτρα και τις στιγμές της ανακοπής της Τζωρτζίνας, μίλησε η Ρούλα Πισπιρίγκου, στην απολογία της, στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο.
Μεταξύ άλλων, άφησε να εννοηθεί ότι δεν είχε εικόνα από τους γιατρούς για το τί συμβαίνει στην κόρη της.
«Σε αυτό το σημείο θέλω να σας πω ότι άκουσα από γιατρούς ότι το παιδί ήταν τρομαγμένο και δεν απαντούσε. Θεωρώ ότι το παιδί απαντούσε και μάλιστα και στο αν πονάει ή όχι απλά δεν μπορούσε να απαντήσει εκείνη την ώρα που της έβγαινε όλος ο λαιμός έξω από τον βήχα. Αφού ηρέμησε και την κοίμισα το απόγευμα λίγο πριν την επίσκεψη των γιατρών το παιδί ήταν ξύπνιο και πάλι άρχισε τον βήχα . Εμένα μου είχαν πει να βλέπω την οθόνη. Εγώ έβλεπα ότι ανέβαιναν οι σφιξεις και μου έλεγαν είναι φυσιολογικό . Και λέω τι γίνεται; Το παιδί φαίνεται να μην μπορεί να αναπνεύσει. Θα κάνουμε λέει έναν υπέρηχο στην κοιλιά και θα σας πούμε. Τον κάνουν και λένε έχει λεμφαδενες στην κοιλιά διογκωμένους. Εκεί έπαθα σοκ γιατί με λεμφαδενες είχε πρόβλημα και η Μαλενα. Λέω μη μου πείτε ότι το παιδί έχει καρκίνο ή λευχαιμία. Θα πεθάνω τώρα! Με καθησυχάζουν και μου λένε γαστρεντερίτιδα έχει. Λέω συγγνώμη αλλά το παιδί όταν έκανε γαστρεντερίτιδα φτάναμε στο νοσοκομείο. Εγώ δε θα είχα κολλήσει; Παίρνω τον Μανο του λέω γαστρεντερίτιδα. Μου λένε οι γιατροί μπορεί να την κόλλησε εδώ στο νοσοκομείο. Μάλιστα μου την χαρακτήρισαν ιογενή.
Περνάει το απόγευμα κοιμόμαστε, ξαφνικά άρχισα να βλέπω ότι το παιδί δεν πολύ μιλούσε. Μετά το συζήτησα με τον Μάνο και τον προβλημάτισε κι εκείνον. Ότι δεν είχε όρεξη κλπ. Είπαμε να ξεκινήσει σιγά σιγά να πίνει γουλιές νερό. Ρώτησα τότε κατά πόσο μπορεί να φάει το παιδί κάτι απ έξω. Πχ στήθος κοτόπουλο. Μου είπαν ότι και μπιφτεκι μπορεί να φάει αρκεί να είναι στεγνά. Έφαγε μπιφτέκι. Το βράδυ ενώ κοιμόμασταν πάλι με ξύπνησε ξανά 9 προς 10 με τον ίδιο βήχα. Δεν μπορούσε να πάρει ανασα. Τρέχοντας πάλι γιατροί νοσηλευτές μέσα στο δωμάτιο. Πάλι γιατροί , νοσηλευτές. Έκανε στις 10 τον υπέρηχο και τίποτα άλλο μέσα στην ημέρα. Φωνάζω τους γιατρούς η νοσοκομα που μπήκε της μιλούσε και δεν αντιδρούσε. Παίρνω τον Μανο τηλέφωνο και του λέω το παιδί Μανο δεν αντιδρά είναι σαν να κοιμάται. Μπήκε μέσα η γιατρός και της φώναξε το όνομα της και το παιδί δεν άνοιξε τα μάτια του. Της είχαν βάλει και οξυγόνο και μας είπαν ότι λόγω του επεισοδίου αυτού θα της κάνουν μια ακτινογραφία. Ο Μάνος την είχε αγκαλιά και εγώ κρατούσα δίπλα τον ορό. Θα πάρουμε λένε πάλι αέρια . Η Τζωρτζινα δεν ήθελε γιατί είχε πονέσει την προηγούμενη φορά. Εντωμεταξύ εγώ προσπαθούσα να την ξεγελάσω να μην το καταλάβει γιατί δεν έπρεπε να κουνηθεί. Πέρασε κι αυτό ήταν ήσυχη μετά .
Το πρωί έφυγα εγώ να καθίσει λίγο με τον μπαμπά της. Για να φτιάξουν οι σχέσεις τους πάλι. Για το οξυγόνο να σας πω ότι το προηγούμενο βράδυ της ακτινογραφίας ήρθε η γιατρός έκανε μια πρόβα με τη μάσκα και το οξυγόνο του παιδιού έπεφτε. Και της ξανά έβαζε τη μάσκα. Μας είπαν ότι τώρα πλέον θα μπει αντιβίωση. Έκαναν μια υπόθεση ότι μπορεί να έχει καταπιεί σάλιο ανάποδα και να έχει πάει στους πνεύμονες. Τη μια μέρα κοινώς είχε γαστρεντερίτιδα , την άλλη βρόχο πνευμονία και κάναμε τον σταυρό μας Τί θα μας ξημερώσει και τι θα έχει την επόμενη.
Σκέφτηκα ότι στο Ριο λόγω πανεπιστημιακού μήπως μας δώσουν μεγαλύτερη προσοχή. Το Καραμανδάνειο εντάξει ήταν ένα ετοιμόρροπο κτήριο στις περισσότερες βάρδιες οι γιατροί είναι ειδικευόμενοι. Έπρεπε να καταλήξουμε επιτέλους τι συμβαίνει. Δηλαδή μπήκαμε για άλλο πράγμα και μετά μας έλεγαν άλλα».
Η μέρα της ανακοπής
Στη συνέχεια, η Ρούλα Πισπιρίγκου αναφέρθηκε στη στιγμή που η Τζωρτζίνα έπαθε την ανακοπή.
«Εκείνη τη στιγμή της έπεφτε το οξυγόνο ενώ είχε στη μύτη της αυτά τα «γυαλάκια» που το παρέχουν. Πάω να χτυπήσω το κουδούνι. Σηκώνεται το παιδί πάνω, και κάνει προς τα πίσω! Αρχίζω να φωνάζω από την πόρτα τζωρτζινα τζωρτζινα! Εκείνη την στιγμή ανοίγει η πόρτα της άλλης μαμάς που ήταν στο δωμάτιο. Λέω στο νοσοκόμα τρέξτε. Είχα πολλή ταραχή εκείνη τη στιγμή. Μπαίνει μέσα και μου λέει φωνάζω τους γιατρούς. Ταράχτηκε κι αυτή. Εγώ φεύγω προς το διάδρομο και πάω προς τους γιατρούς. Στα ενδιάμεσα συναντηθήκαμε και θυμάμαι να με ρωτάει η γιατρός . Της λέω το παιδί είναι μπλε τίναξε τα χέρια της δεν ανασαίνει δε θυμάμαι ούτε τι έλεγα. Την ρωτούσα τι συμβαίνει;
Βλέπω την κ. Δημητροπούλου να κατεβάζει το κρεβάτι γρήγορα και να κάνει πάνω στο παιδί συμπιέσεις. Λέω όχι αποκλείεται, ήθελα να με πάρει ο Θεός. Γιατί το είχα δει στη Μαλένα. Παίρνω τον Μανο και του λέω τρέχα. Απέναντι ήταν ένα σκαλοπάτι. Μου κόπηκαν τα πόδια. Έκατσα στο σκαλοπάτι. Μου είπαν να βγω έξω. Έβλεπα κλειστή την πόρτα και κάποια στιγμή βγαίνει μια νοσοκόμα και μου δίνει αυτά τα 3 κομποσχοινια. (Τα δείχνει) και βλέπω ξαφνικά μια γιατρό που ανέβηκε τρέχοντας από τα επείγοντα. Ήταν η γιατρός που είχε αναλάβει την Ίριδα τότε. Και ανοίγει η πόρτα και βλέπω το παιδί σε μια σανίδα πάνω μόνο τα μαλλιά της έβλεπα από πίσω! Η γιατρός είχε καβαλήσει το παιδί και την βλέπω να κάνει μια ένεση εδώ στην καρδιά. Μετά όταν την συνάντησα μου είπε ότι είχε χορηγήσει ανδρεναλινη. Δε θυμάμαι μετά από πόση ώρα . Λέγαμε φωνάξτε το γιατρό.
Βλέπουμε τον κο Χασαπόπουλο από τον διάδρομο και τον κοιτάζω αργά να περπατάει προς τα μέσα. Λέω στον Μανο αυτόν περιμέναμε τόση ώρα ; Δεν ξανά άνοιξε η πόρτα. Ο Μάνος δίπλα είχε πιάσει το κεφάλι του. Έλεγε η Τζωρτζινα είσαι δυνατή. Βγαίνει η κα Δημητρόπουλου, πιάνεται από τα κάγκελα και λέει επανήλθε, ζει. Πέφτω στην αγκαλιά της και πάω να της φιλήσω τα χέρια. Αυτά όμως έβγαιναν με δυσκολία. Ήμουν σε σοκ σε πανικό. Δεν μιλούσα πολύ. Ήμουν σα χαμένη. Βγαίνει και λέει θα πάει στην εντατική του Ριο. Δεν μας είπε κανείς εκείνη την ώρα ότι το παιδί είχε επανέλθει με πρόβλημα . Βγαίνει ο Χασαποπουλος έξω κλαμένος και το μόνο που μας είπε ήταν, έπαθε ανακοπή. Ρώτησε ο Μάνος από τι; Επανήλθε μας απάντησε. Πάμε εντατική. Εγώ κατέβηκα κάτω με αυτή τη γιατρό που σας λέω. Δεν θυμάμαι το επίθετο της. Ενημέρωσα όλους κάτω (τους συγγενείς) ότι το παιδί έπαθε ανακοπή αλλά επανήλθε».
Η επικοινωνία με Ηλιάδη
«Όταν την έβαλαν στο ασθενοφόρο έβγαλε ο γιατρός το κοκαλάκι από τα μαλλιά της και μου το δώσε. Δεν το έχω πάνω μου γιατί μου το πήραν στη ΓΑΔΑ. Φτάσαμε στο Ριο στην πόρτα μας περίμενε ο κος Ηλιαδης και ο κος Κοτσώνης. Έκλεισαν οι πόρτες δε θυμάμαι μετά από πόση ώρα βγήκε για να μας ενημερώσει. Κατεβαίνω κάτω να κάνω ένα τσιγάρο παρότι ήμουν έγκυος και δεν κάπνιζα γενικά. Καθόμουν δίπλα με τον Μανο και μας είπε ο κος Ηλιαδης ότι είναι κρίσιμη η κατάσταση της. Του λέμε τι συνέβη; Δεν ξέρω λέει δεν μπορώ να σας πω. Του λέμε θα ζήσει; – το πρώτο 24ωρο είναι κρίσιμο.
Μας λέει ότι υπάρχει μια καινούργια μέθοδος που θα βοηθήσει. Μας είπε ότι δεν χρειάζεται να είμαστε εκεί. Και ότι τα επισκεπτήρια είναι πολύ συγκεκριμένα. Μας είπε ότι εκείνο το βράδυ δε θα έφευγε θα έμενε δίπλα στο παιδί. Εδώ όμως όταν ήρθε στο δικαστήριο άκουσα ότι ήταν έτοιμος να κάνει αιμοκάθαρση ότι πήρε μπουκάλες με αίμα.! Εμάς δεν μας τα είπε ποτέ αυτά. Εγώ με τον κο Ηλιαδη μέχρι και την ημέρα που το παιδί μου πέθανε ήμουν σε καθημερινή επικοινωνία μαζί του. Ο κος Ηλιαδης της πήρε υγρό από τους πνεύμονες. Ο Μάνος μου είπε ότι το είδε κιόλας πόσο υγρό βγήκε γιατί το είχε βγάλει φωτογραφία ο Ηλιαδης στο κινητό του. Θα το έστελναν λέει για ανάλυση. Ποτέ κανείς δεν μας είπε τι ήταν αυτό το υγρό. Μου έλεγε ο Μάνος: μίλα στη Μαλενα που σε ακούει: να μην την πάρει την Τζωρτζινα. Δεν επιτρεπόταν να την δούμε την Τζωρτζινα. Μας έβαλε μετά από 2-3 μέρες άκρη άκρη να την δούμε από μακριά. Και τι να δεις;;; Ένα παιδί από το κεφαλάκι της εδώ, μέχρι κάτω τα πόδια της καλώδια μηχανήματα όροι. Διασωληνωμένη. Δεν μπορούσες να το αντικρίσεις και να το αντέξεις.
Η Τζωρτζινα έκανε οίδημα στον εγκέφαλο. Μας εξηγούσε ότι δεν έπρεπε να ανέβει αυτή η τιμή. Πάνω από το μέτωπο την είχε ξυρίσει. Μας είπε ότι ανέβασε μια πίεση εγκεφαλική το οποίο κάτι μπορεί να σημαίνει αλλά μπορεί και τίποτα. Ωστόσο μια μέρα στις ενημερώσεις αυτές , μας κάλεσε μέσα στο γραφείο του ο Ηλιαδης. Μπαίνω μέσα με τον Μανο. Κάθεται στο γραφείο του ο Ηλιαδης και βλέπω παντού φωτογραφίες παιδιών. Μου λέει ξέρεις ποια παιδάκια είναι αυτά; Είναι αυτά που έχουν ηρωίδες μαμάδες και έχουν δωρίσει τα όργανα. Θα σας πω του λέω κάτι. Εγώ δε θέλω να γίνω ηρωίδα μάνα γιατί δώρισα τα όργανα του παιδιού μου!
Ήθελα να γίνω μια μάνα που ενδιαφέρεται για το παιδί μου που είχε πάθει ανακοπή αδιευκρίνιστη, είχε επανέλθει , είχε εγκεφαλοπάθεια. Εμένα δεν με ένοιαζαν τα υπόλοιπα παιδιά. Όταν μας είπε για τα παιδιά που έχουν δωρίσει τα όργανα, μας ρώτησε πως βλέπουμε τον θεσμό της δωρεάς. Ο Μάνος από την Μαλενα, είχε γίνει δότης μυελού των οστών. Η απάντηση του ήταν ότι δεν με ενδιαφέρει η δωρεά αυτή τη στιγμή καθόλου. Με ενδιαφέρει η εξέλιξη του παιδιού. Μετά διαπιστώθηκε ότι το παιδί είχε εγκεφαλοπάθεια. Μας είπαν ότι είναι τετραπληγικη, δε θα μπορούσε να μιλήσει να φάει να καταπιεί να κουνηθεί. Ακόμα καλά καλά δεν ήξερε αν βλέπει. Του είπαμε τι μπορούμε να κάνουμε και μας είπε τίποτα. Ότι θα δούμε σιγά σιγά.
«Ο Ηλιάδης μας μαγνητοσκόπησε»
«Είχε γίνει ωστόσο μια κουβέντα μεταξύ μας για τον γονιδιακό έλεγχο. Τις επόμενες μέρες αποσωληνωθηκε η τζωρτζινα. Νομίζω 2-3 μέρες μετά την μαγνητική. Πήγαμε στο ωνασειο και κάναμε κάποιον έλεγχο. Αυθημερόν αυτά . Στα επισκεπτήρια τώρα: ήταν 12-1 το πρωί και 6-8 το απόγευμα. Δεν υπήρχε μέρα που να μην έχω πάει πρωί απόγευμα . Στην αρχή πηγαίναμε μαζί και οι 2 γονείς Και μετά ο ΜΑΝΟΣ έπιασε πάλι δουλειά και πηγαινα μόνη μου. Μόνο μια φορά δεν πήγα όταν είχα αμυγδαλιτιδα και μου είπε ο κος Ηλιαδης να μην πάω. Σε αυτό το σημείο θέλω να σας διαβάσω κάποιους διαλόγους με έναν γενετιστή. Του οποίου το όνομα δεν το μάθαμε ποτέ. Αυτή η συνομιλία έγινε στο γραφείο του κου Ηλιαδη :
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι αυτά που είδα στην τηλεόραση και τα άκουσα είναι ατόφιοι οι διάλογοι. Είναι απίστευτο αυτό το πράγμα.
Γιατρός : ήταν σε εγκεφαλικό θάνατο και έδωσαν τα όργανα τους σε αλλά παιδάκια.
ΡΟΥΛΑ. Κοίτα φωτό παιδιών με τον γιατρό να της διευκρινίζει
ΗΛΙΑΔΗΣ. Αυτά είναι τα παιδάκια που έφυγαν απ τη ζωή.
ΡΟΥΛΑ.Να ρωτήσω το παιδάκι με την ανακοπή είχε κι αυτή εγκεφαλοπάθεια ή όχι;
Αυτά ή κάποιος τα ηχογραφούσε ή κάποιος τα βιντεοσκοπούσε! Αλλιώς δεν γινόταν να τα ξέρει. Να ξέρει πού κοιτούσα εκείνη τη στιγμή. Εγώ δεν ήμουν προφανώς ούτε και ο Μάνος. Ο γενετιστής από την άλλη άκρη του τηλεφώνου δεν ξέρω καν αν ήταν γενετιστής. Άρα ποιος ;
Γενετιστής : εσείς αυτη τη στιγμή καλείστε να αντιμετωπίσετε ένα παιδί αλλά και μια εγκυμοσύνη. Εσείς βρίσκεται στη φάση της απόφασης. Αν εσείς μου πείτε ότι θέλετε να διακόψετε την εγκυμοσύνη για να αφοσιωθείτε στην τζωρτζινα κλπ και να γίνει γονιδιακός έλεγχος εγώ θα το δεχόμουν. Από την άλλη αν θέλετε να δώσετε ευκαιρία σε αυτη την εγκυμοσύνη πάλι θα το καταλάβω. Μάνος: γιατροί στην Αθήνα έχουν τη γνώμη ότι πρέπει να σταματήσει η εγκυμοσύνη και αφού γίνει γονιδιακός έλεγχος να γίνει αργότερα τεχνητή γονιμοποίηση .
Ήταν άσχημο συναίσθημα για μένα γιατί ήμουν μια γυναίκα και 3 άντρες μιλούσαν για το σώμα μου. Κι εγώ ήμουν έγκυος.
Γενετιστής : να γίνει προ γενετικός έλεγχος
Μάνος. Μπορείτε σε αυτό να μας βοηθήσετε εσείς ;
Γενετιστής. Ναι Μανος. ΡΟΥΛΑ θες να ρωτήσεις κάτι;
ΡΟΥΛΑ. Όχι το ρώτησες εκεί.
Ηλιαδης. Τι μπορεί να γίνει από δω κ πέρα ;
Ρωτούσα για το παιδί στη φωτογραφία στο γραφείο. Γιατί για μένα ήταν η εξέλιξη της τζωρτζινας αυτό το παιδί. Ηλπιζα ότι θα γίνει καλά και θα πιάσει το μικρόφωνο να ξανά τραγουδήσει. Για την κατάστασή της ενημερωνόμουνα κάθε μέρα επι μια ώρα τουλάχιστον. Όταν λοιπόν σε βάζει ένας γιατρός – που σου λένε ότι καλυτερος δεν υπάρχει – και βλέπω αυτά τα πράγματα μετά να μιλάμε με τον μανο και να μας ηχογραφεί και να τα δίνει! Και σε αυτόν τον γιατρό ήταν η ζωή του παιδιού μου στα χέρια του! Και εγώ τον είχα θεό μέχρι τελευταία στιγμή. Και συνεχίζει και λέει:
Ηλιαδης : εσείς τι σκέφτεστε ;
ΜΑΝΟΣ . ΡΟΥΛΑ ;
ΡΟΥΛΑ : δεν ξέρω ( ήταν αυτό που σας έλεγα ότι δεν ήξερα τι μου γινόταν)
Το λογικό θα ήταν να τα μιλήσω αυτά με τον πατέρα του παιδιού τότε. Όπως και έκανα μετά για αυτό και διέκοψα την κύηση. Εμείς επιλέξαμε να στέψουμε όλη την προσοχή στην Τζωρτζινα».
Το σύνδρομο Μινχάουζεν
«Ο κος Ηλιαδης μας είχε πει ότι όταν πηγαίνουμε κοντά στο παιδί θα πρέπει να της μιλάμε και να της δίνουμε δύναμη. Μας είπε επίσης ότι σε κάποια τεστ των γιατρών δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται. Ο γιατρός αυτός ήρθε εδώ και είπε ότι οι συγγενείς και από τις 2 οικογένειες ήταν ανύπαρκτοι. Αυτό δεν ισχύει.
Αφού πέρασαν οι μέρες έγινε ένα περιστατικό. Εγώ δεν ήξερα ότι ο ηλιαδης είχε πιάσει άπαντες και έλεγε για το Μινχαουζεν. Εδώ το άκουσα. Περίπου το Φλεβάρη του 2022. Μετά το θάνατο του παιδιού μου βγήκαν κάποια πρωτοσέλιδα που ελεγαν για αυτό το σύνδρομο. Εμένα δεν μου είχε δειξει ότι με υποψιάζεται για κάτι τέτοιο. Και με στεναχώρησε πάρα πολύ».
