Για την συνύπαξη Γιάννη Αντετοκούνμπο και Ντέμιαν Λίλαρντ στους Μιλγουόκι Μπακς μίλησε -μεταξύ άλλων- ο Ρέι Άλεν στην εκπομπή Pick n Roll της Cosmote TV.
Στην εκπομπή Pick n Roll της Cosmote TV μίλησε ο Ρέι Άλεν. Ο παλαίμαχος NBAερ εξήγησε γιατί ο Μάικλ Τζόρνταν είναι κατά την άποψή του ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών, ενώ αναφέρθηκε και στη συνύπαρξη των Γιάννη Αντετοκούνμπο – Ντέιμιαν Λίλαρντ στους Μιλγουόκι Μπακς.
“Ο καλός μου φίλος, Τσάρλι Σπάσοφ, ο οποίος πήγαινε στο UConn και στη συνέχεια έγινε μάνατζερ, ήταν καλό παιδί, μελετηρό, αγαπούσε το μπάσκετ. Όταν αποφοίτησε πήγε στην Ελλάδα και δούλεψε για την ΑΕΚ. Νομίζω ότι κάποια στιγμή ήταν General Manager. Διατηρήσαμε επαφή στο πέρασμα των ετών και πάντα ήξερα ότι αν πήγαινα στην Ελλάδα, θα είχε ως επαφή τον Τσάρλι.
Η πρώτη μου εμπειρία στο NBA απέναντι στον Τζόρνταν ήταν τρομακτική. Δεν έχω φοβηθεί ξανά στην καριέρα μου. Εκείνη τη στιγμή είχαν κλονιστεί τα νεύρα μου, γιατί απέναντί μου είχα τον -κατά την άποψή μου μέχρι και σήμερα- καλύτερο παίκτη όλων των εποχών. Έβλεπα τα πράγματα που έκανε και ξαφνικά ήμουν κι εγώ στην τηλεόραση και παίζω εναντίον του, ξέροντας ότι όλος ο κόσμος είναι εναντίον μου. Απλά πας και παίζεις μπάσκετ όμως.
Είχε τον έλεγχο του παιχνιδιού και των χώρων του. Οι ικανότητές του, η πνευματική του επάρκεια, ο τρόπος που κινούταν πάνω κάτω στο παρκέ. Όσα χρόνια έπαιζε δεν υπήρχε κανείς άλλος που να φτάνει κοντά σε όλο αυτό το πακέτο του Τζόρνταν. Δεν υπάρχει καν σύγκριση με τους παίκτες που παίζουν τώρα. Σκόραρε κατά βούληση.
Η αθλητικότητά του ήταν σε άλλο επίπεδο. Αν τον έχεις δει να παίζει ή έχεις παίξει αντίπαλός του ξέρεις ότι αυτός είναι ο ένας. Δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα για αυτό. Ήταν ο αρχηγός της αγέλης και του έδινες τα εύσημα, ακόμα και αν είχες μια προσωπική κόντρα μαζί του.
Η τάξη του Draft του 1996 ήταν πολύ καλή. Υπήρχαν σπουδαία ταλέντα σε αυτή. Η τάξη του 1984 ήταν ξεχωριστή. Και η τάξη του 2003 ήταν πολύ καλή. Δεν ξέρω που μπορεί να μας οδηγήσει αυτό το debate, αλλά θα έλεγα ότι η καλύτερη ήταν εκείνη του ’84. Για αυτό που δεν υπάρχει αμφισβήτηση είναι ότι είμαι “παράγωγο” του Μάικλ Τζόρνταν. Μεγαλώνοντας έβλεπα το παιχνίδι και προσπαθούσα να μιμηθώ τις κινήσεις του στο ανοιχτό γήπεδο. Το ίδιο ισχύει και με τον Ρέτζι Μίλερ και όλους αυτούς τους σπουδαίους παίκτες που παρακολούθησα. Έχω πολλά στοιχεία από αυτούς μέσα μου. Δεν είπα ποτέ ότι είμαι καλύτερος, οπότε η τάξη του 1984 είναι αυτή που ανέθρεψε τους παίκτες της δικής μου γενιάς.
Δεν μου αρέσουν οι συγκρίσεις. Εγώ έκανα πάντα αυτό που θεωρούσα ότι πρέπει να κάνω για να επιβιώσω στη Λίγκα. Δεν προσπαθούσα να δουλέψω πιο σκληρά από κάποιον άλλο.
Είναι πολύ ενδιαφέρον το ότι ο ΛεΜπρόν εξακολουθεί να παίζει κι εγώ έχω αποσυρθεί εδώ και 9 χρόνια. Είμαι σίγουρος πως θα έμενα στους Χιτ για 1-2 ακόμα χρόνια (σσ. εάν δεν είχε φύγει ο ΛεΜπρόν). Όταν χάσαμε το πρωτάθλημα το 2014, απλά πήραμε χωριστούς δρόμους.
Σίγουρα ο κόσμος με έμαθε μέσα από την ταινία ‘He got game’. Υπάρχει κόσμος που δεν του αρέσουν τα σπορ, αλλά αγαπά τις ταινίες ή και το αντίθετο. Κάθε φορά που υπάρχει μια αλληλεπίδραση ανάμεσα στον αθλητισμό και τις ταινίες, αυτό κάνει τους ανθρώπους να ενδιαφέρονται περισσότερο. Το αγαπώ αυτό. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που έχουν βάθος. Πάντα μου άρεσαν οι άνθρωποι που δεν φοβούνται να κάνουν παραπάνω πράγματα, όχι για τη διασημότητα ή το κέρδος, αλλά γιατί τους αρέσει να κάνουν υπέροχα πράγματα.
Ο Ντένζελ Ουάσινγκτον ήταν εξαιρετικός. Έχοντας παίξει μπάσκετ για τόσα χρόνια, πάντα με ενδιέφερε η έννοια της ομάδας. Προσπαθούσα να καταλάβω πώς θα γίνει αποδοτική η ομάδα και ποιος είναι η πυξίδα, ποιος ο προπονητής, ποιοι οι παίκτες, ποιος ο πρόεδρος κ.οκ. Σε κάθε στάδιο της ζωής μου προσπαθούσα να το καταλάβω αυτό. Όταν γυρνούσαμε, λοιπόν, την ταινία, ο Ντένζελ ήταν ο αστέρας και έπρεπε να ακολουθήσω το παράδειγμά του συστηματικά. Ο Σπάικ Λι ήταν ο General Manager ή ο προπονητής.
Με βοήθησε να καταλάβω ότι κάποιες φορές πρέπει να πάρεις το σουτ και κάποιες φορές πρέπει να κάνεις το σκριν. Πρέπει να μάθεις τι απαιτείται να κάνεις σε κάθε περίσταση. Δεν μπορείς πάντα να σουτάρεις. Πρέπει να δώσεις την έξτρα πάσα ή να κάνεις διάφορα άλλα πράγματα. Όταν πάρεις αυτές τις αρετές που σου διδάσκει ο αθλητισμός και τις εφαρμόσεις σε όλες τις πτυχές της ζωής, μπορείς να είσαι ένα παραγωγικό μέλος. Όχι μόνο για την οικογένειά σου, αλλά και για την κοινότητα.
Ο Λίλαρντ πρέπει να καταλάβει τι συμβαίνει στο Μιλγουόκι, γιατί μετακόμισε στην ομάδα του Γιάννη. Από την πλευρά του ηγέτη, ο Γιάννης πρέπει να βοηθήσει τον Ντέιμ να νιώσει ευπρόσδεκτος. Συνεχώς πρέπει να δίνεις πράγματα πίσω. Αν και οι δύο είναι αρκετά σοφοί και θέλουν να κερδίσουν, θα δίνουν ο ένας στον άλλο χωρίς να τους νοιάζει ποιανού είναι η ομάδα”.
