Η Ελλάδα αντιμετωπίζει την Ιορδανία στην πρεμιέρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου και ο Βαγγέλης Αλεξανδρής που πριν από δέκα χρόνια κάθισε στον πάγκο των αντιπάλων μας ανακαλύπτοντας τον Αχμέντ Ντουβερίογλου, είναι σίγουρος για τη νίκη της Εθνικής, αλλά και για τη μαχητικότητα που θα δείξουν τα “σκυλιά της ερήμου”.
Μετρώντας αντίστροφα, πλέον, για το τζάμπολ του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο μπάσκετ, καιρός είναι να επικεντρωθούμε στον πρώτο αντίπαλο της ομάδας μας στη Μανίλα. Αν υπάρχει ένας Έλληνας που γνωρίζει περισσότερο από τον καθένα τους Ιορδανούς, αυτός είναι σίγουρα ο Βαγγέλης Αλεξανδρής.
Ο πολύπειρος κόουτς πριν από δέκα χρόνια χρημάτισε προπονητής της Εθνικής Ιορδανίας, με την οποία κατέκτησε την 7η θέση στο πανασιατικό πρωτάθλημα, διατήρησε στενούς δεσμούς με τη χώρα και πρόσφατα ξαναβρέθηκε στο Αμάν, προσκεκλημένος των παλιών του φίλων, αλλά και για να μεταφέρει τις γνώσεις του σε ένα μπασκετικό καμπ, που διοργάνωσε ο κόουτς του “Orthodox Club”, Φαντί Σαμπάτ.
‘Εχοντας και μια εικόνα από τη δυναμικότητα της τωρινής ομάδας των Ιορδανών, ο “τίγρης” μας συστήνει τους “Νασχάμα” όπως είναι το παρατσούκλι (ένα από τα δύο, το άλλο είναι “γεράκια”) των αντιπάλων της Εθνικής, που σημαίνει τα σκυλιά της ερήμου. Κι όπως λέει ο Βαγγέλης “αντικατοπτρίζει στο έπακρο τη νοοτροπία και τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζονται μέσα στο γήπεδο. Μπορεί να μην είναι τίποτε το σπουδαίο, θεωρητικά και πρακτικά το ελληνικό συγκρότημα δεν θα κινδυνεύσει στην πρεμιέρα, αυτό όμως που πρέπει να περιμένει σίγουρα είναι η μαχητικότητα και το πείσμα των Ιορδανών. Σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να το βάλουν κάτω…”.
Η Εθνική Ιορδανίας με τον κόουτς Αλεξανδρή και τους συνεργάτες του σε πλήρη παράταξη
Ο Αλεξανδρής προσγειώθηκε(το 2013) στην Ιορδανία σχεδόν από σπόντα. Τον βρήκε στο Facebook, ένας Σύριος ατζέντης που τον ρώτησε αν τον ενδιέφερε η δουλειά στην Εθνική Ιορδανίας, που αναζητούσε το διάδοχο του Νεοζηλανδού Ταπ Μπάλντγουϊν, για ένα φεγγάρι κόουτς του ΠΑΟΚ: “Καμιά φορά αυτό που λέμε το σύμπαν συνομωτεί κλπ, κλπ, ισχύει απόλυτα. Με το που ολοκληρώθηκε η επαφή με τον μάνατζερ, χτύπησε το τηλέφωνο μου. Ήταν ο Γιάννης Λίβανος, που μόλις δυο-τρεις μέρες με είχε πλησιάσει ζητώντας δουλειά. Του λέω, Γιάννη μόλις έγινε αυτό κι αυτό. Μου ζήτησε το βιογραφικό μου. Στείλε το, συνεννοήσου κι αν όλα πάνε καλά θα’ σαι άμεσος συνεργάτης μου” θυμάται ο Έλληνας κόουτς.
Ο Ντουβερίογλου που δεν τον ήθελαν στον Άρη!
Πράγματι οι δυο προπονητές (που στην πορεία προστέθηκε στο επιτελείο και ο νεαρός Τάσος Στογιαννούδης) βρέθηκαν από τη Θεσσαλονίκη στο Αμάν για να προετοιμάσουν την Εθνική Ιορδανίας εν όψει του ασιατικού πρωταθλήματος, το οποίο θα φιλοξενούταν -καλή ώρα- στη Μανίλα και θα έπαιρνε μέρος -εκτός των άλλων- και η Κίνα του Παναγιώτη Γιαννάκη.
“Η Ιορδανία ήταν δεύτερη στο προηγούμενο πανασιατικό, πίστευα ότι θα αναλάβω μια σπουδαία ομάδα, αλλά γρήγορα διαπίστωσα τα ακριβώς αντίθετα, καθώς η βάση της Εθνικής που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο το 2011, είχε αποχωρήσει ενώ υπήρχαν και διαφωνίες των καλύτερων παικτών, όπως του Ζαΐντ Αμπάς, με την ομοσπονδία της χώρας” λέει ο Αλεξανδρής.
Δεν πιάστηκε, όμως, στον ύπνο καθώς είχε πληροφορηθεί το τι συνέβαινε στην Ιορδανία, από ένα… άλλο Έλληνα, τον Δημήτρη Κυριακού, τον οποίο πήρε μαζί του στο Αμάν ο Μπάλντγουϊν φεύγοντας από τον ΠΑΟΚ: “Εντάξει αυτό που συνάντησα δεν περιγράφεται. Ήταν μια ομάδα πολύ χαμηλής δυναμικότητας. Στην πρώτη προπόνηση … ζαλίστηκα, δεν πίστευα στγα μάτια μου. Θυμάμαι ότι μαζί με τον Γιάννη φύγαμε από το γήπεδο και για κάμποση ώρα ήμασταν αμίλητοι. Σε μια στιγμή μου λέει “τι κάνουμε”.
Ο 20ετής Αχμέντ Ντουβερίογλου ανάμεσα στον Βαγγέλη Αλεξανδρή και τον Γιάννη Λίβανο
Του απαντάω “υπάρχουν δυο ενδεχόμενα, ή καθόμαστε παίρνουμε τα λεφτά κάνοντας τους τουρίστες, ή δουλεύουμε σκληρά, όσο γίνεται περισσότερο. Διαλέγω το δεύτερο”. Συμφώνησε μαζί μου και πέσαμε με τα μούτρα. Δεν ήταν εύκολο να φτιάξουμε μια αξιόμαχη ομάδα, το παλέψαμε πολύ όμως. Στις πρώτες προπονήσεις είδα ένα πολύ ψηλό κορμί, με ωραίες κινήσεις και πιθανή εξέλιξη. Ήταν ο Ντουβερίογλου, 20 χρονών μόλις τότε, τον οποίο καθιέρωσα αμέσως.
Μάλιστα, όταν έφυγα από το Αμάν, μου είπε ότι έχει και τουρκικό διαβατήριο, λόγω της μητέρας του (σ.σ στην Ιορδανία παίζει ως Αχμάτα Αλ Ντουαουρί) και τον πρότεινα στον Άρη, αλλά εκεί άκουσα το απίθανο “μα καλά, παίκτη με τουρκικό διαβατήριο θα πάρουμε”; Πήγε τελικά σε μια μικρή ομάδα της Τουρκίας και μετά έκανε καριέρα σε Εφές και Φενέρ, ενώ τώρα παίζει στην Προύσα και εξακολουθεί να είναι σημείο αναφοράς για την Εθνική Ιορδανίας”.
Πρόστιμο και μια ψήφος διαφορά
Ο Αλεξανδρής πολέμησε μαζί με τους συνεργάτες του, θέλοντας να φτιάξει μια ετοιμοπόλεμη ομάδα: “Τους έβγαλα το λάδι. Τρεις μήνες λιώσαμε στην προπόνηση. Δεν άκουσα ποτέ ένα “δεν μπορώ”, ή να “πάρουμε ένα ρεπό παραπάνω”, απ’ αυτά που συνηθίζουν οι παίκτες. Γι αυτό λέω “σκυλιά της ερήμου” στην κυριολεξία. Στο ασιατικό πρωτάθλημα παίξαμε στις Φιλιππίνες, μπροστά σε 20.000 κόσμο.
Τρομερή χώρα, που λατρεύει το μπάσκετ. Είναι απίστευτο πόσο αγαπούν το σπορ. Ζουν και αναπνέουν γι αυτό. Μέχρι κι ένα κανάλι, που μεταδίδει 24 ώρες μπάσκετ έχουν. Φτιάξαμε μια ομάδα καμικάζι, αλλά πέσαμε και σε κομάντο διαιτητές. Ειδικά ένας από το Καζακστάν, στο ματς με τις Φιλιππίνες, σφύριζε ό,τι ήθελε. Τον στόλισα με διάφορα … γαλλικά. Κι αυτόν και τον υπεύθυνο διαιτησίας του Fiba Asia. Έφαγα πρόστιμο, ύψους 1.500 δολαρίων.
Στον πάγκο της Ιορδανίας
Τελικά χάσαμε με τρεις πόντους και πήγαμε στους αγώνες για τις θέσεις 5-8. Παρότι δεν καταφέραμε να μπούμε στην πρώτη τετράδα, μου είπαν ότι θα έκαναν πρόταση ανανέωσης της συνεργασίας. Μεσολάβησαν, ωστόσο, εκλογές της ομοσπονδίας, με αλλαγή στη διοίκηση και εν τέλει ψηφοφορία για το αν θα έπρεπε να συνεχίσω ή όχι στην Εθνική. Την έχασα για μια ψήφο και αποτέλεσμα 6-5!”.
Με προπονητή ένα παίκτη του…
Δέκα χρόνια μετά, ο Αλεξανδρής ξαναβρέθηκε στην Ιορδανία, συναντώντας τους παλιους του φίλους, δισάσκοντας στο καμπ, αλλά και παρακολουθώντας την Εθνική της χώρας στο τουρνουά με Μεξικό, Αγκόλα και Πορτογαλία. Νωρίτερα, οι Ιορδανοί είχαν επισκεφθεί το Καρπενήσι, ξεκινώντας την προετοιμασία τους στο μέρος που τους είχε προτείνει (και είχαν άπαντες λατρέψει το 2013) ο Έλληνας προπονητής.
Κόουτς της ομάδας είναι ένας πρώην παίκτης του, ο Γουεσάμ Αλ Σους, ενώ από το ρόστερ του 2013 έχουν επιβιώσει ο Ντουβερίογλου και ο αρχηγός, πλέον, Αχμέντ Χαμαρσί.
“Χάρηκα πολύ που είδα ξανά αγαπημένους ανθρώπους. Είναι ένας πολύ φιλόξενος λαός οι Ιορδανοί κι εγώ έκανα φίλους ζωής. Φυσικά, η δυναμικότητα της Εθνικής παραμένει σε μέτρια επίπεδα. Δεν μπορώ να φανταστώ άλλο αποτέλεσμα εκτός από τη νίκη. Επαναλαμβάνω, ωστόσο, ότι οι αντίπαλοι μας δεν θα παραδοθούν με κατεβασμένα τα χέρια, θα πολεμήσουν όσο τους επιτρέπουν οι δυνατότητες τους…” είναι το μίνι σκάουτινγκ ριπόρτ του “τίγρη” που επισημαίνει:
Με τον Αχμέντ Χαμάρσι, που τώρα, στα 37 του, είναι αρχηγός της Εθνικής Ιορδανίας
“Προσπαθούν να παίξουν άμυνα, πιέζουν αρκετά, αλλά τους λείπει η ποιότητα ειδικά στην περιφέρεια. Ο Ντουβερίογλου εξακολουθεί να ξεχωρίζει ενώ ο Αμερικανός που θα τους ενισχύσει αγωνίζεται στο “4”. Εύκολα ή δύσκολα η Ελλάδα θα πάρει το ματς και μάλιστα είναι θετικό να ξεκινήσουμε με νίκη γιατί θα βρούμε ρυθμό και θα ανακτήσουμε τη ψυχολογία μας. Εντάξει δεν παίζουν ρόλο οι ήττες στα φιλικά, δημιουργούν όμως μια ανασφάλεια. Κερδίζοντας το πρώτο επίσημο ματς, νιώθουν όλοι καλύτερα. Ακόμα και τα λάθη σου στις νίκες, τα αντιμετωπίζεις με επιείκεια”.
