Στα τέλη Μαρτίου, σε τηλεοπτική του συνέντευξη – άρα ίσως όχι με τον πιο πρόσφορο θεσμικά τρόπο -, ο Πρωθυπουργός ανήγγειλε ότι, «αν και εφόσον επανεκλεγεί η Νέα Δημοκρατία», θα προτείνει αναθεώρηση του Συντάγματος στην επόμενη Βουλή – στην πραγματικότητα, μετά την 25η Νοεμβρίου 2024, οπότε και συμπληρώνεται η απαραίτητη πενταετία από την προηγούμενη αναθεώρηση. Η αναγγελία έγινε αμέσως μετά το τρομερό δυστύχημα στα Τέμπη κι ενώ η χώρα είχε μπει σε άτυπη – από σήμερα πλέον είναι επίσημη – προεκλογική περίοδο, κάτι που δείχνει ότι η αναθεώρηση μάλλον αντιμετωπίζεται, όχι για πρώτη φορά, ως «θεσμικός αντιπερισπασμός». Ο Πρωθυπουργός, επιπλέον, δημοσιοποίησε δύο τομείς στους οποίους κρίνει απαραίτητη την αναθεώρηση: «αλλαγή του άρθρου 16 για τα πανεπιστήμιά μας» (με προσθήκη του αινιγματικού «αλλά όχι μόνο») και «επιτελικό κράτος», νοούμενο ως «μηχανισμός προγραμματισμού, λογοδοσίας και αξιολόγησης».
Να το πω όπως το νιώθω ως συνταγματολόγος και ως πολίτης: η κίνηση αναθεωρητικής διαδικασίας, το συντομότερο δυνατό μετά την προηγούμενη, δεν είναι ούτε αναγκαία ούτε ενισχυτική των θεσμών.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
