Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες υποκλίνεται στη νοοτροπία του Ολυμπιακού, σχολιάζει τη νίκη του Παναθηναϊκού και περιμένει να δεις τις δύο ομάδες πλήρεις στα επόμενα ντέρμπι.
Μπορεί ο Εργκίν Αταμάν να δήλωσε πως η ομάδα του είναι πολύ καλύτερη από τον Ολυμπιακό και καλώς έπραξε αν έτσι αισθάνεται, αλλά η καρδούλα του ξέρει πόσο πολύ λαχτάρησε στο lay up του Γουίλιαμς Γκος. Ο Παναθηναϊκός σίγουρα στο χθεσινό ντέρμπι έπαιξε καλύτερα από τους Πειραιώτες στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης. Μα ο Ολυμπιακός είναι φτιαγμένος από άριστο υλικό όπως αναφέρει κι η Ελένη Βιτάλη στην «Κιβωτό». Ακόμη και τρία καλά τετράλεπτα ήταν αρκετά για να τον κάνουν να διεκδικήσει τη νίκη.
Εκεί που άλλες ομάδες θα εγκατέλειπαν τη μάχη, εκεί που άλλες ομάδες θα έκλαιγαν το ριζικό τους για την απουσία σέντερ και θα περίμεναν απλά να ακουστεί η κόρνα της λήξης, στον Ολυμπιακό αντέδρασαν ως μεγάλη και καλή ομάδα που είναι. Οχι μόνο δεν τα παράτησαν, αλλά υποχρέωσαν τον αντίπαλό τους να αισθανθεί άβολα. Εκαναν περήφανους τους οπαδούς τους για αυτή την αντίδραση και τους γέμισαν με αισιοδοξία για τα επόμενα ματς στα οποία θα συναντήσουν πλήρεις τον Παναθηναϊκό.
Γιατί ο Ολυμπιακός έχει στέρεες βάσεις που δεν μπορούν εύκολα να κλονιστούν. Ο τραυματισμός του Μιλουτίνοφ ήταν η πρώτη καλή δικαιολογία που τους έλαχε. Το πέμπτο φάουλ του Πετρούσεφ, η δεύτερη. Ποιος θα τους έλεγε και τι αν γνώριζαν την ήττα με 10-12 πόντους; Κανείς και τίποτα. Αλλά οι δικαιολογίες δεν είναι για αυτούς. Θα αναθεματίσουν, αλλά αφού έχουν εξαντλήσει κάθε πιθανότητα και κυρίως κάθε ικμάδα των δυνάμεών τους. Και αφού έχουν… αδειάσει έχοντας προσπαθήσει, θα αναφερθούν στις ατυχίες και τα απρόοπτα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος σε γενικές γραμμές, ο Ολυμπιακός παρά λίγο να «έκλεβε» ένα χαμένο ματς, ωστόσο για μία ακόμη φορά οι παίκτες του Μπαρτζώκα έμειναν ήρεμοι όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά για αυτούς στο παρκέ. Δεν πανικοβλήθηκαν και τρεις φορές γύρισαν από διαφορά που έμοιαζε ασφαλείας. Δύο φορές από το -14 και μία από το -15.
Τόσο στον Μπαρτζώκα όσο και στους παίκτες του αξίζουν συγχαρητήρια για τη νοοτροπία τους και για την προσπάθεια τους. Δεν ήταν όσο προσεκτικοί έπρεπε, δεν είχαν την απαραίτητη συγκέντρωση, δεν έπιασαν υψηλά στάνταρ απόδοσης και όμως κατάφεραν να διεκδικήσουν τη νίκη σε ένα παιχνίδι γεμάτο δυσκολίες.
Η δημιουργία του Ολυμπιακού από το low post για ένα δεκάλεπτο
Ο Ολυμπιακός εμφάνισε ένα καινούριο στοιχείο στην επιθετική του λειτουργία κατά κύριο λόγο στα πρώτα 12-14 λεπτά του παιχνιδιού. Ο Μπαρτζώκας μέσα από συγκεκριμένη κίνηση κατέβαζε είτε τον Γουόκαπ είτε τον Γκος και ταυτόχρονα έτρεχε μία δράση μακριά από τη μπάλα η οποία περιελάμβανε πολλά κοψίματα και σκριν. Συνήθως πόσταραν τον Σλούκα και τον Ναν.
Με αυτόν τον τρόπο βρήκε πολλά lay up ανενόχλητα σε set επίθεση, αλλά και σουτ από την κορυφή από τον Πετρούσεφ ο οποίος αγωνιζόμενος ως «πεντάρι» είχε το πλεονέκτημα της μακρινής απειλής.
Στο δεύτερο ημίχρονο δεν το έτρεξαν γιατί προφανώς είχαν διαφοροποιηθεί οι συνθήκες στο παρκέ και δεν υπήρχε τόσο μεγάλο πλεονέκτημα.
Κακή ομαδική άμυνα ο Παναθηναϊκός, κακή προσωπική άμυνα ο Ολυμπιακός
Ο Ολυμπιακός έχει έναν προπονητή που βασίζεται στο μπάσκετ των πολλών μέσα από κυκλοφορία της μπάλας. Ο Παναθηναϊκός έχει έναν προπονητή ο οποίος βασίζεται αρκετά στο ένστικτο και την ικανότητα των παικτών του. Δεν υπάρχει λάθος και σωστό, ούτε καλό ή κακό.
Αμφότερες οι ομάδες βγήκαν κερδισμένες από τη φιλοσοφία τους. Ο Ναν με τον Γκραντ μονοπώλησαν τις επιθέσεις στο μεγαλύτερο ποσοστό των «πράσινων» κατοχών εμφανίζοντας πρόβλημα στην προσωπική άμυνα των «ερυθρόλευκων».
Από την άλλη πλευρά οι παίκτες του Μπαρτζώκα «πλήγωσαν» την κακή ομαδική άμυνα των γηπεδούχων. Μετά τη δεύτερη μόλις περιστροφή χάνονταν και έτσι οι φιλοξενούμενοι έβρισκαν σουτ με καλές προϋποθέσεις.
Το small ball του Ολυμπιακού μπέρδεψε τον Παναθηναϊκό
Στο 33:30 ο Φιλίπ Πετρούσεφ υπέπεσε στο πέμπτο του φάουλ. Ο Μιλουτίνοφ είχε αποχωρήσει πολύ νωρίτερα και ο Μουσταφά Φαλ μέρες πριν. Σε εκείνο το σημείο το σκορ ήταν 76-61 και ο Μπαρτζώκας υποχρεώθηκε να παίξει με τον Παπανικολάου και τον Πίτερς στις θέσεις «4» και «5».
Ακολούθησε ένα επιμέρους σκορ 5-19! Γιατί συνέβη αυτό;
Ο Παναθηναϊκός με το +15 αισθάνθηκε αφενός κυρίαρχος και αφετέρου την ανάγκη να ακουμπήσει τη μπάλα στον Λεσόρ. Αυτή ακριβώς η υποχρέωση να ακουμπήσει τη μπάλα κοντά στο καλάθι, τον έβγαλε από τις συνήθειες του στην επίθεση.
Βέβαια έβαλε κι η άμυνα των κοντών του Ολυμπιακού το χεράκι της για να αλλάξει το μομέντουμ. Ο Μπαρτζώκας έδωσε εντολή για άμυνα με αλλαγές και στις πέντε θέσεις κάτι το οποίο είναι και η βασική του φιλοσοφία. Ο γκαρντ που βρισκόταν με τον Λεσόρ μετά το σκριν έπαιζε full front, δηλαδή 100% από μπροστά από τον Γάλλο ψηλό. Με αυτόν τον τρόπο επέτρεπε μόνο τη λόμπα πάσα η οποία δεν είναι και τόσο εύκολη. Γενικά ο Ολυμπιακός έπαιξε καταπληκτική άμυνα στο τελευταίο δεκάλεπτο.
Ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύτηκε τον ενθουσιασμό του
Ανέφερα και πιο πάνω πως οι «πράσινοι» έπαιξαν καλύτερα στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού. Το βασικό που έκανε η ομάδα του Αταμάν ήταν πως εκμεταλλεύτηκε τον ρυθμό που έχει βρει. Η βελτιωμένη έκδοση του Παναθηναϊκού έχει φέρει νίκες στην Euroleague, το Final 4 είναι βασικό κεφάλαιο στις συζητήσεις των φίλων του, ο ενθουσιασμός όλων είναι μεγάλος και όλα αυτά μαζί έχουν δημιουργήσει και μεγάλο απόθεμα αυτοπεποίθησης. Βέβαια η αυτοπεποίθηση από την αλαζονεία απέχει λίγο οπότε οφείλουν οι πιο έμπειροι να είναι alert.
Αυτό έκανε και στο παρκέ ο Παναθηναϊκός. Επαιξε με αυτοπεποίθηση, έτρεξε, βρήκε early offense στα πρώτα 7-8 δευτερόλεπτα και με ορισμένα ατομικά καλάθια των Ναν, Γκραντ, hustle plays του Μήτογλου και μεγάλα σουτ του Γκριγκόνις δημιούργησε ένα καλό… κομπόδεμα.
Ο Ολυμπιακός έκανε λάθη και φυσικά αντί να αποτρέψει ή να περιορίσει έστω αυτά τα διαστήματα του «πράσινου» μπάσκετ, τα ενεργοποίησε θα έλεγα ορισμένες φορές. Οι γηπεδούχοι μοίρασαν λίγες ασίστ (11), αλλά έτσι κι αλλιώς το μπάσκετ που πρεσβεύει ο προπονητής και το ρόστερ βασίζεται αρκετά στην ατομική ευθύνη και ικανότητα.
Η απουσία του Σλούκα εννοείται αφαίρεσε ένα «όπλο» από τον Αταμάν, αλλά το πρόβλημα δεν ήταν μεγάλο γιατί είχε άλλα γκαρντ να την… κρύψει. Ο Ολυμπιακός χωρίς Φαλ, Μιλουτίνοφ και στο τέλος Πετρούσεφ ξέμεινε εντελώς.
Με δύο παίκτες σε καλή βραδιά, πάλι καλά που διεκδίκησε
Αρκετοί παίκτες του Ολυμπιακού βρέθηκαν σε άσχημη βραδιά. Πολλές φορές η έλλειψη συγκέντρωσης ήταν εμφανέστατη και οδηγούσε σε λάθη. Ναι μεν έδωσαν 17 ασίστ, αλλά ακριβώς ο ίδιος αριθμός μπήκε και στη στατιστική των λαθών. Οφείλω να αναγνωρίσω και την ποιότητα του Παναθηναϊκού και το γεγονός πως δεν είναι εύκολο να παίξεις με 18000 οπαδούς πάνω από το κεφάλι σου. Οση εμπειρία κι αν διαθέτεις.
Μέχρι ενός σημείου τα λάθη είναι δικαιολογημένα. Μέχρι ενός σημείου όμως. Ο Τόμας Γουόκαπ δεν ανταποκρίθηκε στο ύψος των περιστάσεων ως προς την επίθεση. Δε βοήθησε, έκανε λάθη και απλά έμεινε στα πρώτα δύο δίποντα που του πρόσφερε απλόχερα ο Ναν.
Τα 6 λάθη είναι πολλά από τα χέρια ενός τόσο ικανού παίκτη. Ειδικά το τελευταίο στην επαναφορά δεν ανήκει στο επίπεδό του. Πολύ κακή πάσα στον Παπανικολάου κι εύκολο «μήλο» για τον Καλαϊτζάκη.
Ο Κώστας Παπανικολάου ήταν επίσης σε κακό βράδυ. Για τα δικά του δεδομένα έκανε υπερβολικές ντρίμπλες και υπέπεσε επίσης σε λάθη. Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης πάτησε τη… λακκούβα και έχασε το μυαλό του σε ένα σημείο που τον είχε ανάγκη η ομάδα του. Ο Ίγκνας Μπραζντέικις παρά το θετικό του ξεκίνημα φρόντισε να τα κάνει μαντάρα στη συνέχεια.
Ο Ολυμπιακός έμεινε στο ματς χάρη στον Φίλιπ Πετρούσεφ και στον Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος ο οποίος μετά το 15ο λεπτό έκανε μυθική εμφάνιση. Στο τέλος όμως, έπρεπε να σκοράρει στην προτελευταία φάση. Το καλάθι και φάουλ ήταν ένα πανεύκολο τελείωμα και έπρεπε να έχει σκοράρει. Να είχε ισοφαρίσει, αν είχε ευστοχήσει στην επιπλέον βολή να είχε δώσει και ένα προσπέρασμα στο σκορ το οποίος κανείς δεν φανταζόταν 2-3 λεπτά νωρίτερα. Πιθανότατα ούτε τα 25 μέλη της αποστολής του Ολυμπιακού.
Δεν ξέρω αν θα νικούσε ο Ολυμπιακός με το γκολ φάουλ. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να απαντούσε με ένα εξίσου μεγάλο καλάθι, διαθέτει παίκτες που θα μπορούσαν κάλλιστα να το κάνουν. Αυτό όμως που ξέρω με σιγουριά είναι πως ο Γκος θα είχε βάλει μία τρομακτική πίεση στον Αταμάν, τους παίκτες τους και σε 18.000 οπαδούς των γηπεδούχων.
Αυτά τα χαμένα lay up εξελίσσονται σε τεράστιο ελάττωμα για τους Πειραιώτες.
ΥΓ: Το μεγαλύτερο κέρδος του χθεσινού ντέρμπι ήταν το διπλό χειροκρότημα του κόσμου στον Μιλουτίνοφ. Η πρώτη φορά όταν πήγε από το παρκέ υποβασταζόμενος στον πάγκο και η δεύτερη όταν πήγε από τον πάγκο υποβασταζόμενος στα αποδυτήρια.
Αν έλειπε και ο «οχετός» ορισμένων στα court seats που έβριζαν σε απόσταση μισού μέτρου…
ΥΓ 2: Ο Αταμάν ανέφερε για τους περισσότερους ξένους του Ολυμπιακού λες και άλλος ήταν ο προπονητής της Αναντολού Εφές τα προηγούμενα χρόνια με τον βέρο Κωνσταντινουπολίτη Σέιν Λάρκιν.
ΥΓ 3: Η διαιτησία ήταν καλή. Με λίγα λάθη και για τις δύο πλευρές, αλλά καλή. Η διαφορά στις βολές (31-14) είναι όντως μεγάλη, αλλά ήταν εν μέρει δικαιολογημένη.
Ο Ολυμπιακός για μία ακόμη φορά δε χρησιμοποίησε καλά τα τέσσερα ομαδικά σε κάθε περίοδο. Από τα 16 που έκανε στο σύνολο των τεσσάρων δεκάλεπτων, στα 9 έστειλε τον αντίπαλο στη γραμμή (ο Παναθηναϊκός αντίστοιχα είχε 6/16). Επίσης στο τέλος έδωσε 6 βολές για να σταματήσει το χρόνο (2 στον Γκραντ στο 80-79, δύο στον Γκριγκόνις στο 81-80 και 2 στον Καλαϊτζάκη).
ΥΓ 4: Το ματς στη Μαδρίτη ήταν εκ προοιμίου δύσκολο. Η επόμενη εβδομάδα έχει δύο αγώνες με Αλμπα εντός και Μπάγερν εκτός. Χωρίς σέντερ θα είναι δύσκολα τα πράγματα και ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη και τις δύο νίκες.
