Ένα από τα πλέον αμφίρροπα ζευγάρια της προημιτελικής φάσης της EuroLeague αποτελεί αυτό ανάμεσα στην Μπαρτσελόνα και τον Ολυμπιακό, αφού εκτός των άλλων, παραδοσιακά οι ομάδες που τερμάτιζαν στην 4η και 5η θέση της βαθμολογικής κατάταξης της Regural Season, έδιναν μάχες που δε χωρούσαν προγνωστικά ενώ η δυναμική τους δεν απείχε και πολύ.
Το ίδιο μπορεί να εικάσει κανείς και για το ζευγάρι Καταλανών – Πειραιωτών αφού κανείς δεν ξέρει πώς μπορεί να εξελιχθεί και κατά πόσο η μια ομάδα θα επιτρέψει το μάξιμουμ των δυνατοτήτων της άλλης. Όπως είθισται, η Μπαρτσελόνα είναι αυτή που έχει σαφώς ένα πολύ πιο πλούσιο οικονομικό προϋπολογισμό, όμως από την άλλη ο Ολυμπιακός έχει να επιδείξει την τεχνογνωσία που τον χαρακτηρίζει και η οποία τον έχει καθιερώσει στην ευρωπαϊκή ελίτ τα τελευταία χρόνια.
Αμφότερες οι ομάδες δείχνουν να μοιάζουν ως προς τα κυβικά, τα μεγέθη και τα ύψη των παικτών, όμως έχουν έναν τελείως διαφορετικό τρόπο προσέγγισης του παιχνιδιού. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Η πορεία τους μέχρι τα EuroLeague Playoffs ήταν ζενίθ και ναδίρ
Ξεκινώντας από τον κάτοχο του πλεονεκτήματος της έδρας, η Μπαρτσελόνα ξεκίνησε τις με υψηλές πτήσεις την φετινή Regural Season της Euroleague δείχνοντας πως θα αποτελέσει ένα από τα φαβορί της διοργάνωσης καταρχήν για τον τερματισμό εντός τετράδας αλλά και ακόμα πιο ψηλά. Παρά, λοιπόν, το δυναμικό της ξεκίνημα, εν τέλει αναλώθηκε σε μια σχετική μετριότητα αναλογικά με τις προοπτικές και τις απαιτήσεις που προσδίδει το ρόστερ της, πλην όμως υπερασπίστηκε την έδρα της σε μεγάλο βαθμό, όπερ και της εξασφάλισε μια σταθερή πορεία όχι κάτω από την 4η θέση. Όπως και έγινε, για να τερματίσει στην τελευταία θέση της τετράδας η οποία δίνει και πλεονέκτημα έδρας στην postseason.
Σε αντίθεση με το δυναμικό ξεκίνημα και το ρελαντί που «έτρεξε» η Μπάρτσα στην πορεία της, ο Ολυμπιακός έκανε σχεδόν το αντίθετο δρομολόγιο. Λόγω των γνωστών και πάμπολλων προβλημάτων με απουσίες και τραυματισμούς, είχε κακή εκκίνηση, έφτασε στο σημείο να αμφισβητηθεί ακόμα και για το ζήτημα πρόκρισης στην δεκάδα της κανονικής περιόδου. Τελικά όμως, σφυρηλατήθηκε από τα συνεχόμενα προβλήματα, έμεινε ενωμένος και με ένα δυνατό φωτό φίνις στον δεύτερο γύρο του μαραθωνίου της Regural Season, τερμάτισε στην 5η θέση, χάνοντας για λεπτομέρειες την είσοδο στην τετράδα που θα του έδινε πλεονέκτημα.
Το ελπιδοφόρο για τους Πειραιώτες είναι το γεγονός πως έφτασαν εδώ που έφτασαν, μη ξέροντας ποιο είναι το πραγματικό τους ταβάνι, ευελπιστώντας να παραταχθούν στη διάρκεια της σειρά αλλά και μέχρι το τέλος της σεζόν, έχοντας πλήρες ρόστερ για να αναδείξουν όσο το δυνατόν γίνεται τις πραγματικές τους δυνατότητές τώρα που κρίνεται η χρονιά.
Το εμφανισιακό των ομάδων δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα των αριθμών
Κοιτώντας εκ πρώτης όψεως τα ρόστερ της Μπαρτσελόνα και του Ολυμπιακού, παρατηρούμε το εξής: αμφότερες οι ομάδες κυμαίνονται σε παρόμοια κυβικά και ύψη όσον αφορά το μέγεθος των παικτών τους. Σχετικά κοντά κορμιά στην περιφέρεια, ημίψηλα παιδιά στα φόργουορντ και πολύ μεγάλα κυβικά στην φροντλάιν. Αυτό ισχύει κοιτώντας απλά τα ύψη και το μέγεθος των αθλητών, πλην όμως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα όσον αφορά τον τρόπο προσέγγισης που έχει στο παιχνίδι της η κάθε ομάδα, όπως και στην αναλογία πλεονεκτημάτων – μειονεκτημάτων που τους διακρίνει και η οποία διαφέρει κατά πολύ μεταξύ των δύο αντιπάλων.
Στη νέα εποχή του Ρότζερ Γκριμάου, δηλαδή την εποχή μετά – Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, η Μπαρτσελόνα έχει παρατήσει πλέον το αργό τέμπο και αρέσκεται σε έναν πιο γρήγορο ρυθμό παιχνιδιού, χωρίς βέβαια να το κάνει με απόλυτη επιτυχία. Αυτό αποδεικνύεται από τα λάθη στα οποία υποπίπτει (12.7, 14η στη διοργάνωση) σε σύγκριση με τον Ολυμπιακό που ένεκα του ιδιαίτερου και συλλογικού τρόπου παιχνιδιού του, ξέρει να προστατεύει τη μπάλα και υπερτερεί ξεκάθαρα σε αυτόν τον τομέα (11.4, 3ος στη διοργάνωση).
Παρά το πολύ ταλέντο και τη διάθεση γρήγορου μπάσκετ και εκτέλεσης, τα επιθετικά νούμερα της Μπάρτσα δεν ενθουσιάζουν αφού έχει μόλις την 7η καλύτερη επίθεση (82.7), ενώ τα ποσοστά της δεν είναι και τα καλύτερα με 36.6% στο τρίποντο (9η) και 73% στις βολές (18η και χειρότερη). Έχει βέβαια συνολικό σύστημα αξιολόγησης (ο συνδυασμός/σύνολο κάθε θετικής στατιστικής κατηγορίας) ανά ματς που κυμαίνεται στο 94.5, το 4ο καλύτερο της λίγκας, ενώ έχει και το 4ο καλύτερο ποσοστό στα δίποντα με 56.1%.
Άμυνα και επίθεση… το άσπρο και το μαύρο
Άκρως αντίθετη εικόνα από τον Ολυμπιακό ο οποίος δεν έχει πιάσει τα στάνταρ που θα ήθελε και αυτό αποδεικνύεται από το 91.9 στο σύστημα αξιολόγησης (8ος) και το 79.0 στον μέσο όρο πόντων του (13ος), ενώ είναι ελαφρώς λιγότερο καλός στο δίποντο με 55.6% (6ος). Παρόλα αυτά, σουτάρει καλύτερα στους υπόλοιπους τομείς με 37.3% στον τρίποντο (5ος στη λίγκα) και 74.3% στις βολές (16ος και… λιγότερο καλός από τη Μπάρτσα).
Μια βασική διαφορά που επιβεβαιώνει τη διαφορά στην εικόνα των δύο ομάδων παρά τις εμφανισιακές τους ομοιότητες, είναι τα ριμπάουντ (επιθετικά, αμυντικά και συνολικά) όπου η Μπαρτσελόνα όχι απλά υπερτερεί αισθητά αλλά αποτελεί από τις κορυφαίες της λίγκας, τη στιγμή που ο Ολυμπιακός είναι από τους χειρότερους, πράγμα παράδοξο λόγω του μεγέθους της φροντλάιν του, αλλά εν μέρει δικαιολογημένο από το γεγονός πως συνήθως έπαιζε με… τους μισούς από τους συνολικούς παίκτες που απαρτίζουν την γραμμή ψηλών του.
Από την άλλη, η ανωτερότητα που έχει να αντιπαραβάλει η ομάδα του Πειραιά, είναι τα… hustle νούμερά του (εκεί όπου δηλαδή παρουσιάζεται ιδιαίτερα κινητικός και δραστήριος) και συγκεκριμένα στα κλεψίματα και στα μπλοκ (4ος και στις δύο κατηγορίες) έναντι της ομάδας της Βαρκελώνης (14η και 9η αντίστοιχα). Αυτή η διαφορά είναι και η… κορυφή του αμυντικού παγόβουνου του Ολυμπιακού ο οποίος έχει ξεκάθαρες στατιστικές. Επιτρέπει μόλις 81.1 σύστημα αξιολόγησης στους αντιπάλους του, το 3ο καλύτερο έναντι του 85.0 των Καταλανών (5οι), έχει την καλύτερη άμυνα με 75.0 πόντους, έναντι 79.2 των Καταλανών (6οι).
Μοιάζουν αλλά δεν… είναι και η μάχη των πάγκων
Τέλος, αν υπάρχει κάτι στο οποίο όντως μοιάζουν οι δύο ομάδες στο αγωνιστικό τους προφίλ τότε αυτό είναι η δημιουργία (19.4 ασίστ για την ισπανική ομάδα έναντι 19.3 της ελληνικής για την 3η και 4η καλύτερη επίδοση αντίστοιχα στη λίγκα) κι ας έχουν μια διαφορετική φιλοσοφία όσον αφορά την επιθετική τους προσέγγιση και την ταχύτητα του ρυθμού τους.
Κοινώς, αντιλαμβάνεται κανείς πως πρόκειται για ένα ιδιαίτερο ζευγάρι το οποίο όσο και να μοιάζει εκ πρώτης όψεως, έχει τεράστιες διαφορές στον τρόπο που οι δύο ομάδες επιλέγουν να παίζουν στο παρκέ, όμως το γεγονός ότι παρουσιάζονται σαν… ισοϋψείς σε συγκεκριμένες θέσεις στο παρκέ, καθιστά ακόμα πιο ενδιαφέρον το συγκεκριμένο matchup.
Η τελευταία αναφορά σχετίζεται στη μάχη των πάγκων, όπου από τη μία υπάρχει ο άγουρος ακόμα Ρότζερ Γκριμάου που κάνει τα πρώτα του δειλά βήματα στην προπονητική αλλά σε μια θέση με τεράστιες ευθύνες και απαιτήσεις καλούμενος να δείξει και να αποδείξει πράγματα με το καλησπέρα, ενώ από την άλλη υπάρχει ο Γιώργος Μπαρτζώκας σε ένα τελείως διαφορετικό επίπεδο εμπειρίας και ικανοτήτων και μένει να δούμε αν θα μπορέσει ο Ολυμπιακός να εκμεταλλευτεί αυτή την εμπειρία που έχει με τον προπονητή του στη μάχη των πάγκων.
