Ο θεσμός του Καρναβαλιού έδωσε την ευκαιρία σε κάθε πατρινή να κάνει δειλά την προσωπική της κοινωνικοπολιτιστική επανάσταση. Τα Μπουρμπούλια βοήθησαν πολύ σε αυτό.
Η λέξη “μπουρμπούλια” είναι ηχομιμητική και προέρχεται ετυμολογικά από τον ήχο του νερού που βράζει. Όπως αναφέρουν οι περισσότερες πηγές, η καρναβαλική εκδήλωση ονομάστηκε έτσι εξαιτίας της έλλειψης ιδιαίτερης φροντίδας για τη διοργάνωσή της. Έτσι, η πραγματοποίησή της ήταν πολύ εύκολη, όσο εύκολη είναι και η προετοιμασία ενός νερόβραστου φαγητού.
Τα Μπουρμπούλια απέκτησαν ιδιαίτερη αξία και κράτησαν έως και σήμερα θα λέγαμε τον πυρήνα της φυσιογνωμίας τους γιατί ανέδειξαν την κάθε συμμετέχουσα Πατρινή ως την απόλυτη πρωταγωνίστρια ενός μυστηριώδους καρναβαλικού φλέρτ. Η χρονολογία που πιθανολογείται ότι πρωτοεμφανίστηκε ο χορός είναι το 1872 δηλαδή λίγο αργότερα από την ολοκλήρωση του έργου του Ερνέστου Τσίλλερ, του Δημοτικού θεάτρου Πατρών. Αν σκεφτεί κανείς του κοινωνικούς περιορισμούς της γυναίκας εκείνη την εποχή που πιθανότατα την έκαναν κάποιες φορές να ασφυκτιά, τα Μπουρμπούλια ήταν για αυτήν η ετήσια “απόδραση”.
