Σε σειρά μυστικών συνομιλιών για τα Γλυπτά του Παρθενώνα που έχουν αρχίσει από τον Νοέμβριο του 2021 μεταξύ του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του προέδρου του Βρετανικού Μουσείου και πρώην υπουργού Τζορτζ Όσμπορν αναφέρουν οι New York Times.
Η αμερικανική εφημερίδα τονίζει καταρχάς ότι απέχουμε ακόμη από μια συμφωνία ανάμεσα στις δύο πλευρές
Έπειτα από δύο αιώνες, υπάρχουν «ελπιδοφόρα σημάδια» ότι μπορεί να είμαστε μπροστά στην επίλυση του ζητήματος μεταξύ του Βρετανικού Μουσείου και της Ελλάδας, καθώς αξιωματούχοι και από τις δύο πλευρές παραδέχονται πλέον ότι γίνονται μυστικές συνομιλίες. Παρά την αισιοδοξία που ίσως μεταφέρουν αυτές οι παραδοχές και οι δύο πλευρές τονίζουν ότι δεν επίκειται συμφωνία.
Η θέση της Ελλάδας, όπως την εξέφρασε ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης που τον εκπροσωπεί, είναι η επιστροφή όλων των κομματιών της ζωφόρου τα οποία θα μείνουν στην Ελλάδα για τουλάχιστον 20 χρόνια και θα εκτεθούν πλάι σε όσα είναι σήμερα στο Μουσείο της Ακρόπολης. Μετά από αυτό το διάστημα η συμφωνία θα μπορούσε να επεκταθεί για την παραμονή των έργων τέχνης στην Ελλάδα.
Για τα υπόλοιπα Γλυπτά η ελληνική πλευρά ελπίζει ότι θα γίνει διαπραγμάτευση σε δεύτερο χρόνο.
Σε αντάλλαγμα η Ελλάδα θα δανείσει πολύτιμα έργα, πολλά από τα οποία δεν έχουν βγει ποτέ από την Ελλάδα.
Η θέση του Βρετανικού Μουσείου, πάντα κατά το δημοσίευμα, είναι διαφορετική. Το Μουσείο θα επιστρέψει περίπου το ένα τρίτο της ζωφόρου (όπως τα τμήματα με τους θεούς και τους Κενταύρους) για βραχυχρόνιο δανεισμό. Όταν η Ελλάδα τα επιστρέψει στο Μουσείο, αυτό θα στείλει ακόμη περισσότερα. Έτσι με κάθε επιστροφή -και το Μουσείο βέβαιο ότι η Ελλάδα θα επιστρέφει τα Γλυπτά- τα έργα που θα δανείζει το Λονδίνο στην Αθήνα θα αυξάνονται.
Η βρετανική πλευρά δια του Μουσείου εκτιμά ότι δεν μπορεί να προσφέρει περισσότερα ακόμη και αν το ήθελε. Το Μουσείο δεν μπορεί να αφαιρέσει έργα από τη συλλογή, σύμφωνα με τον βρετανικό νόμο, αλλά μπορεί να τα δανείσει. Επιμένει πάντα ότι ο Έλγιν απέκτησε τα Γλυπτά νόμιμα από τις οθωμανικές αρχές και το ότι εκτίθενται μαζί με άλλα σπουδαία έργα ώστε να είναι μέρος του ευρύτερου ανθρώπινου πολιτισμού.
