Μπορεί η προσοχή – και δικαίως – να είναι τώρα στραμμένη στον πόλεμο της Μέσης Ανατολής και κυρίως στο πώς θα διαμορφωθεί τελικά η επόμενη μέρα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να παραβλεφθεί ένας άλλος τεράστιος κίνδυνος, με ευρύτερες μάλιστα διεθνείς επιπτώσεις, που τώρα διαγράφεται.
Και τούτο διότι ένας πολύ πιο επιθετικός και ακραίος Ντόναλντ Τραμπ φέρεται να προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις για τις επερχόμενες νέες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, φλερτάροντας κυριολεκτικά με τον φασισμό και έχοντας μεταδώσει το «πνεύμα» του τόσο στη Λατινική Αμερική όσο και στην Ευρώπη. Αυτό τουλάχιστον έδειξαν τα αποτελέσματα των εκλογών στην Αργεντινή και στην Ολλανδία, ενώ τώρα υπάρχει η πιθανότητα στις προσεχείς ευρωπαϊκές εκλογές οι φιλοευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις να χάσουν την πλειοψηφία. Καθώς μάλιστα η γνωστή ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία προηγείται στις σχετικές δημοσκοπήσεις.
Μέσα στο κλίμα αυτό ανησυχία προκαλούν σχόλια των σοβαρότερων αμερικανικών εφημερίδων, όπως των «Τάιμς της Νέας Υόρκης», που έγραψαν ότι η φρασεολογία που χρησιμοποιεί ο Τραμπ θυμίζει Μουσολίνι και Χίτλερ τη δεκαετία του 1930, αποκαλώντας τους αντιπάλους του «τρωκτικά» που «πρέπει να εξαλειφθούν από τη ρίζα τους» και υποσχόμενος ότι θα βάλει δικούς του ανθρώπους στο υπουργείο Δικαιοσύνης για να ελέγχει τα πράγματα και να πάρει εκδίκηση από τους αντιπάλους του (τον Μπάιντεν δηλαδή), όταν είναι γνωστό ότι αντιμετωπίζει τέσσερις μεγάλες δικαστικές περιπέτειες.
Και όλα αυτά ενώ ο Μπάιντεν αγωνίζεται να πείσει ότι είναι καλά στην υγεία του, αντιμετωπίζοντας το γνωστό πρόβλημα της ηλικίας του. Οτι δηλαδή θα είναι 82 ετών την ημέρα των εκλογών και 86 όταν θα τελειώνει τη θητεία του. Οχι βέβαια ότι ο Τραμπ είναι και πολύ νεότερος στα 77 χρόνια του σήμερα.
Και ενώ αυτά τα ωραία συμβαίνουν στην ισχυρότερη χώρα του Κόσμου, σε μια στιγμή ιδιαίτερα επικίνδυνης διεθνούς αναταραχής, όπου έχουν ανατραπεί οι ισορροπίες του παρελθόντος, χωρίς να γνωρίζουμε ποιες θα είναι οι νέες που θα προκύψουν, οι μιμητές του Τραμπ στον υπόλοιπο κόσμο θριαμβεύουν. Καθώς ένας ημιπαράφρων πρώην τηλεοπτικός αστέρας εξελέγη πρόεδρος της Αργεντινής, εμφανιζόμενος συχνά με ένα αλυσοπρίονο στα χέρια, υποσχόμενος ότι έτσι θα κόψει τις περιττές δαπάνες, που έχουν οδηγήσει τη χώρα του σε έναν πληθωρισμό 142% (!), μαζί με πολλά άλλα ανάλογα τρελά.
Και δεν είναι τυχαίο ότι ο πρώτος που έσπευσε να τον συγχαρεί ήταν ο ίδιος ο Τραμπ. Ενώ λίγες ημέρες αργότερα έσκασε η βόμβα στην Ολλανδία, με την πρωτιά του ακροδεξιού εθνικιστή και δηλωμένου αντιευρωπαίου Χερτ Βίλντερς, που διπλασίασε τα ποσοστά του κόμματός του, με τα κηρύγματα κατά των μεταναστών και την πρόταση για δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι της Ολλανδίας στην ΕΕ, με το σύνθημα «Πρώτα η Ολλανδία». Ενα ακόμα, δηλαδή, πλήγμα για τη σημερινή Ευρώπη που κλυδωνίζεται.
