Ντανιέλ Μπατίστα. Ενα όνομα τόσες αναμνήσεις. Τόσα γκολ!
Πίσω από τα γκολ, όμως, κρύβονται τόσος κόπος, τόσες απογοητεύσεις αλλά και τόση υπομονή. Τόση σιγουριά ότι θα πετύχει.
Η ζωή δεν του χάρισε τίποτα. Τον έμαθε από μικρό να έχει ένα τεράστιο “εγώ” και να τον οδηγεί. Πάντα ήξερε ποιος είναι. Ακόμα κι όταν τον απέρριψε ο Πανιώνιος, ο ΠΑΣ Γιάννινα.
Πριν έρθει στην Ελλάδα έλεγε στον προπονητή στη Φέγενοορντ ότι δεν μπορεί να πάει στο φιλικό με τον Άγιαξ του Κρόιφ γιατί έχει σχολείο.
Στη χώρα μας έπρεπε να κάνει πολλή υπομονή μέχρι που ο Δημήτρης Κωνσταντάρας τού άνοιξε την πόρτα του Εθνικού. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Και τα πάντα απ’ όσα έχει ζήσει μέχρι σήμερα ξεδιπλώνονται μέσω του Gazzetta.
Σε μια σπάνια εξομολόγηση από καρδιάς, ο Ντανιέλ Μπατίστα, δεν διστάζει να πει ότι μετάνιωσε που πήγε στον Ολυμπιακό, εξηγώντας γιατί πήρε αυτήν την απόφαση. “Ο Τσουκαλάς έλεγε να μην με πειράξει κανείς”. Και στο Λιμάνι εκτιμήθηκε.
Τί λέει για τον Δημήτρη Μελισσανίδη, που του είχε πει να βγάλει δίπλωμα για παπάκι και θα του το έκανε αυτοκινήτου. Ο ισχυρός άντρας της Ενωσης, του είχε ζητήσει να τσακωθεί και με τον Αλέφαντο για να τον διώξει και να τον πάρει στην ΑΕΚ.
Μέσα στην αναδρομή που κάνει θυμάται το χαμένο ματς με τον Παναθηναϊκό και τον τίτλο που γλίστρησε μέσα από τα χέρια της Ενωσης. Τότε που «πήγα να πλακώσω τον Τσιάρτα», όπως θα πει ο ίδιος.
Θα πάει στην Αγιά Σοφιά να δει την ΑΕΚ; Τί λέει για τη δουλειά του στην Ακαδημία και τον Μανωλά που δεν ήθελε να του μιλάει όταν είχε πρωτοπάει στο «δικέφαλο».Μία κουβέντα που κράτησε περίπου τρεις ώρες κι αν δεν υπήρχαν επαγγελματικές υποχρεώσεις θα μπορούσε να συνεχιστεί για άλλες τόσες…
«Ο Μελισσανίδης μου είπε “πήγαινε να βγάλεις ένα δίπλωμα για παπάκι και θα στο κάνω εγώ για αυτοκίνητο!”»Τι έκανες με τα πρώτα λεφτά που έβγαλες από το ποδόσφαιρο;
Βοηθούσα τα αδέρφια μου στην Ολλανδία, τη μάνα μου όσο μπορούσα. Δεν ήθελα το χαϊλίκι πολύ. Όταν πήγα στην ΑΕΚ μου έδωσε ο Γιδόπουλος αυτοκίνητο. Οδηγούσα για ένα χρόνο χωρίς δίπλωμα. Το δίπλωμα το έφτιαξα με τον Μελισσανίδη. Μου είπε «πήγαινε να βγάλεις ένα δίπλωμα για παπάκι και θα στο κάνω εγώ για αυτοκίνητο!».
«Πριν την ΑΕΚ, είχα υπογράψει στον Ολυμπιακό του Κοσκωτά»Είσαι στον Εθνικό λοιπόν και μετά το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό έρχεται εκεί η ΑΕΚ;
Δεν ήρθε η ΑΕΚ μετά το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Μετά το 6-3 πήγα στο γραφείο του Βαρδινογιάννη αλλά δεν μου έκανε κάποια πρόταση. Μου είπε ότι ήμουν καλός παίκτης, ότι τους ενδιέφερα αλλά μόνο αν έμενα ελεύθερος. Τον Ιανουάριο του 1987 αυτό. Είμαι το πρώτο βιολί στον Εθνικό, αλλά δεν μου ερχόταν κάποια πρόταση. Είχα μιλήσει με τη Λάρισα, αλλά οι μεγάλες ομάδες άρχισαν να ενδιαφέρονται από το 1988 και μετά. Υπέγραψα όμως με τον Κοσκωτά στον Ολυμπιακό. Ο Ολυμπιακός είχε δώσει δύο τρεις παίκτες στον Εθνικό και έπρεπε να πάω στον Ολυμπιακό.
Αυτοί όμως έκαναν κάποια λάθη και δεν πήγα. Και έτσι πήγα στην ΑΕΚ μετά. Ο Κοσκωτάς μου είχε δώσει μια επιταγή και 10 εκατομμύρια δραχμές. Τα επέστρεψα όμως όλα γιατί τα ζητούσε η τράπεζα. Αυτό με βοήθησε να πάω ως ελεύθερος στην ΑΕΚ μετά. Η ΑΕΚ και ο Γιδόπουλος ενδιαφέρθηκαν πολύ για μένα. Ο Γιδόπουλος μου είχε πει «μόνο εσένα θέλω. Σε πιστεύω, είσαι ο καλύτερος παίκτης». Εγώ κολακεύτηκα από αυτό που μου είπε αλλά έλεγα μέσα μου ότι «θα πας εκεί που σε θέλουν πραγματικά». Η ΑΕΚ με ήθελε πραγματικά. Μίλησα με τον Μπάγεβιτς μετά, μου είπε πόσο με ήθελε στην ομάδα και πως να μην πάω μετά; Το θέμα είναι όμως ότι εγώ έπρεπε να πάω στον Ολυμπιακό με το συμβόλαιο που είχα υπογράψει. Τη μέρα που πήγα να υπογράψω λοιπόν τον Δεκέμβριο του 1988 περνάω από γιατρούς. Έλεγαν ότι έπρεπε να με δουν στη μέση, στα πόδια, ότι είμαι κουτσό άλογο. Είπα τότε στον Ρούσσο τον γιατρό: «Γιατρέ εγώ παίζω στο Καραϊσκάκη. Και ο Ολυμπιακός παίζει στο Καραϊσκάκη, πως γίνεται να λένε ότι έχω πρόβλημα. Κάθε Κυριακή παίζω εδώ και τους περνάω όλους. Πως γίνεται να είμαι κουτσό άλογο; Δίπλα είμαι για να έρθουν να με δουν. Τι μ@@@κίες μου λέτε;».
Ήθελαν να το κάνουν αυτό για να μην σου δώσουν το συμβόλαιο;
Δεν ξέρω. Τσαντίστηκα εγώ. Περίμεναν σε ένα γραφείο δικηγόροι, παράγοντες του Εθνικού. Δεν πήγα ποτέ. Με πήρε ο Γιδόπουλος, μου λέει «μην πας». Δεν πήγα.
Έτσι δεν πήγες στον Ολυμπιακό και κατέληξες στην ΑΕΚ;
Έτσι δεν πήγα, αλλά είχα έξι μήνες ακόμα. Μου είπε ο Γιδόπουλος ότι «σε θέλω στην ΑΕΚ, θα σε πάρω στην ΑΕΚ και θα σε πληρώσω από τώρα αν θες». Και έτσι υπέγραψα στην ΑΕΚ για το καλοκαίρι και έπαιζα στον Εθνικό για ένα εξάμηνο. Μου είπε «μην αγχώνεσαι εγώ είμαι εδώ». Και του λέω «προχωράμε». Ήρθε το καλοκαίρι, παίζει ο Εθνικός στο Καραϊσκάκη, χάνει και πέφτει κατηγορία. Τελευταίο παιχνίδι ήταν με τον ΟΦΗ. Ο Εθνικός κέρδιζε 2-1 και έχασε 3-4! Εγώ ήμουν τραυματίας. Και ένας φυσιοθεραπευτής του Εθνικού είπε σε οπαδούς ότι του είπα πως για να παίξω θα πρέπει να μου… γλύψουν τα αρ@@@ια. Και πέφτουν να με φάνε αυτοί. «Τι λέτε ρε», τους λέω, «πως να παίξω τραυματίας; Στο κάτω – κάτω κερδίζαμε 3-0». Τέλος πάντων, ο Εθνικός έπεσε κατηγορία. Άλλαξε ο νόμος όμως, και πήγανε στα μπαράζ. Μου λένε να υπογράψω καινούργιο συμβόλαιο. Τους είπα ότι τελείωσε ο Εθνικός για μένα ακόμα και να μου έδιναν 1 δισεκατομμύριο. Μου λένε διάφορα, με απειλούν και όταν φτάνει η ώρα του μπαράζ έρχεται ένας από τον Εθνικό και μου λέει: «Σε παρακαλώ, βοήθησέ μας και θα σε αφήσουμε να φύγεις». Εγώ του λέω «εντάξει». Άμα τους έλεγα «δώστε μου 5 εκατομμύρια», θα μου τα δίνανε. Παίζω, βάζω οκτώ γκολ σε έξι παιχνίδια, ο Εθνικός έμεινε στην κατηγορία και στο τέλος μου είπαν: «Δεν θα πας πουθενά, θα σε γαμ@@@με! Θα σε καταστρέψουμε!». Ο Ζουμπουλίδης ήταν πρόεδρος τότε. Τελικά έμεινα ελεύθερος και πήγα στην ΑΕΚ το 1989. Το θέμα ήταν να μην εμφανιστεί το δελτίο του Ολυμπιακού γιατί θα μπορούσα να τιμωρηθώ για ένα χρόνο. Μου λέει ο Γιδόπουλος: «Μόνο αυτό το πρόβλημα έχουμε. Αν εμφανιστεί το δελτίο του Ολυμπιακού, την κάτσαμε. Αλλά εγώ σου εγγυώμαι ότι θα σε πληρώνω για ένα χρόνο ακόμα και να μην παίζεις». Δεν εμφανίστηκε ποτέ όμως το δελτίο. Ο Γιδόπουλος τότε τα πήγαινε καλά με τον Παπανδρέου. Δεν ήταν λάθος που είχα υπογράψει σε δύο ομάδες. Εγώ ήταν να πάω στον Ολυμπιακό και είχα υπογράψει ένα συμβόλαιο που θα παρουσιαζόταν όμως μετά. Ο Κοσκωτάς όμως πήγε φυλακή και ανέλαβε τότε ο Σαλιαρέλης. Ο Σαλιαρέλης με ήθελε σαν τρελός στον Ολυμπιακό. Κι αυτός όμως πήγε φυλακή. Έστειλε λεφτά σε έναν άλλο πρόεδρο για να μου δώσει αυτός τα λεφτά και να πάω στον Ολυμπιακό. Αυτός μου έλεγε «θα στα δώσω μετά και τέτοια». Έτσι πήγα στην ΑΕΚ. Ήταν πολύ καλύτερα για μένα, γιατί ο Ολυμπιακός είχε προβλήματα τότε. Δεν υπήρχε όραμα, ήταν μια τραγική κατάσταση και δεν θα μπορούσες να αποδώσεις. Δεν υπήρχε πρόεδρος στην ουσία.
«Με τον Μπάγεβιτς ξεκινούσαμε κουρασμένοι στα ντέρμπι και έλεγαν ότι δεν κάνουμε καλή ζωή»Πας λοιπόν στην ΑΕΚ με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Για πες μας για Μπάγεβιτς…
Εκείνη την εποχή ήταν από τους καλύτερους προπονητές στην Ελλάδα. Ήταν λογικός σαν άνθρωπος, κάναμε καλή προπόνηση. Είχε πολύ τρέξιμο και είχαμε καλή ομάδα.
Ο Μπάγεβιτς είχε γνώσεις να φτιάξει την ομάδα. Πολλές φορές του έλεγα ότι δεν ήθελα να παίζω μπροστά και μου έλεγε «όχι, εγώ κάνω κουμάντο. Ο προπονητής θα λέει που θα παίζεις, όχι αυτό που λες εσύ». Και είχε δίκιο. Με είχε βάλει και πιο πίσω, αλλά είχε δει ότι δεν είχα καλές επιστροφές. Εγώ ήθελα να πηγαίνω για γκολ και να σπριντάρω μπροστά. Ήταν καλός στη δουλειά του ο Μπάγεβιτς. Αυστηρός μεν αλλά εντάξει. Αν έκανες λάθος σου εξηγούσε. Τα πήγαινα καλά με τον Μπάγεβιτς.
Ενώ έκανε δυνατή προπόνηση, ήταν υπερβολική. Ειδικά τις Παρασκευές που παίζαμε διπλό με τους αναπληρωματικούς κουραζόμασταν πάρα πολύ. Με συνέπεια να ξεκινάμε το ματς κουρασμένοι. Πολλή προπόνηση την Παρασκευή. Σε αυτό το κομμάτι τον βοήθησε πολύ ο Μπουρουτζίκας. Ειδικά στα ντέρμπι μας πέθαινε και δεν είχαμε δυνάμεις. Αν ήσουν κουρασμένος τότε, έλεγαν ότι ξενυχτάς και δεν κάνεις καλή ζωή.
«Αν με έπαιρνε πιο νωρίς ο Μελισσανίδης δεν θα πήγαινα στον Ολυμπιακό. Με έθιξαν μ’ αυτά που μου είπαν στην ΑΕΚ»Ναι. Πως να μην δεθείς; Ήταν η ομάδα που έπαιξα τα πιο πολλά χρόνια. Και όταν έφυγα από την ΑΕΚ δεν ήθελα να φύγω. Έφυγα γιατί δεν τήρησαν αυτά που είπαμε. Τη συμφωνία που είχαμε κάνει. Ήταν ο κύριος Γενεράκης. Το 1992. Είχαμε κατακτήσει το πρωτάθλημα τότε και θα μπορούσα να είχα κατακτήσει περισσότερα. Αισθανόμασταν την αδικία στο πετσί μας διαιτητικά. Η ΑΕΚ είχε την καλύτερη ομάδα και δεν μπορούσε να πάρει το πρωτάθλημα. Τα έπαιρνε ο Παναθηναϊκός μετά το 96′ ο Ολυμπιακός. Είχαμε συμφωνήσει σε ένα ποσό και τη μέρα που πήγα να υπογράψω μου λέει: «Ντανιέλ θα σε στενοχωρήσω, κάποιος δεν θέλει να σου δώσω αυτά τα λεφτά». Και του λέω: «Κύριε Γενεράκη ποιος είναι αυτός»; Τότε η ΑΕΚ ήταν μόνο ο Μπάγεβιτς. Και αυτός μου είπε μόνος του ότι θα έβαζε 10 εκατομμύρια ως μπόνους. Του είπα «Συγγνώμη, κύριε Γενεράκη, αλλά υπάρχουν ομάδες που μπορούν να μου δώσουν αυτά τα λεφτά». Ο Μελισσανίδης ακόμα δεν ήταν στην ΑΕΚ, αλλά μετά που ανέλαβε την ομάδα, εγώ είχα υπογράψει ήδη στον Ολυμπιακό. Αν με έπαιρνε τηλέφωνο πιο νωρίς δεν θα πήγαινα.
Έχοντας αυτή τη σχέση με την ΑΕΚ, δεν ήταν δύσκολο για σένα να υπογράψεις στον Ολυμπιακό;
Είναι θέμα εγωισμού σαν άνθρωπος. Με έθιξαν αυτά που μου είπαν. Δεν άξιζα δηλαδή αυτά τα λεφτά;
«Δεν θα υπέγραφα στον Ολυμπιακό, αν γυρνούσα το χρόνο πίσω»Αν γύρναγες τον χρόνο πίσω θα άλλαζες την απόφαση να υπογράψεις στον Ολυμπιακό;
Ναι δεν θα υπέγραφα. Γιατί τα λεφτά δεν είχαν μόνο σημασία στη ζωή. Εκεί που περνάς καλά, παίζεις καλύτερα. Και στην ΑΕΚ είχα βρει χημεία. Πήγα στον Ολυμπιακό πιστεύοντας ότι η ΑΕΚ θα πέρναγε δύσκολα χρόνια οικονομικά για να κοντράρει τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Έλεγα πως αφού δεν μου έδιναν χρήματα που ήμουν από τα πρώτα ονόματα στην ΑΕΚ, δεν θα μπορούσαν να αγοράσουν και παίκτες. Αλλά σκεφτόμουν πως «ενώ εγώ ζητάω κάτι και μπορείς να μου το δώσεις, γιατί δεν μου το δίνεις»; Το άξιζα. Από εμένα περίμεναν πολλά, γιατί δεν μου έδιναν αυτά τα λεφτά; Είχα ζητήσει τότε 100 εκατομμύρια για τρία χρόνια. Και τελικά μου έδιναν 70. Πίστευα ότι έπρεπε να αμειβόμουν όσο άξιζα. Αν πήγαινε ένας μάνατζερ να μιλήσει για μένα θα ζητούσε 200. Εγώ πήγαινα μόνος μου με έναν δικηγόρο τον Μπαταγιάννη.
«Ο Μανωλάς δεν με ήθελε καθόλου»Πες μας καμιά ιστορία με τον Μανωλά. Ισχύει ότι είχε πολύ άγχος πριν τα ματς;
Είχε άγχος ναι. Ο Μανωλάς όταν πήγα στην ΑΕΚ δεν μου μίλαγε καθόλου. Στην προετοιμασία έτρωγα κλωτσιές, σαν να με μισούσε. Κάναμε προετοιμασία, τους είχα τρελάνει όλους. Με έβαζε ο Μπάγεβιτς πίσω από τον σέντερ φορ τον Δημητριάδη. Είχα βάλει ένα σορό γκολ με μπαλάρα. Ο Μανωλάς όμως δεν μου μίλαγε καθόλου. Όταν γυρίσαμε Ελλάδα άρχισε να μου μιλάει και περνάει ένα εξάμηνο και μου λέει «πάμε να φάμε με τις γυναίκες μας». Του λέω: «Ρε Στέλιο, τότε με κοίταζες στραβά, μου έριχνες κλωτσιές. Είχες κάτι μαζί μου»;
Μου λέει: «Δεν σε ήθελα καθόλου. Φαινόταν λες και το έπαιζες φίρμα. Έλεγαν ότι ξενύχταγες και νόμιζα ότι ήσουν χαβαλές. Αλλά σε είδα ότι ήσουν δυνατός και γρήγορος στην προπόνηση». Του είπα: «Καλά ρε μ@@@κα, εσύ διάβαζες τις μα@@@ίες που γράφουν οι εφημερίδες; Που ξενυχτάω; Πάω να πιω κανένα ποτό καμιά φορά, μιλάω με κανά κορίτσι και πάω σπίτι. Ξυπνάω 7 το πρωί και πάω για προπόνηση. Άσε να γράφουν οι εφημερίδες, εγώ θέλω να είμαι την Κυριακή δυνατός και να τους νικάω όλους»!
Στη Νέα Φιλαδέλφεια με τη Σκεπαστή, άλλη φάση έτσι;
Απαπαπαπα! Έδινε μεγάλη δύναμη ο κόσμος.
Ποιο ντέρμπι σου έμεινε στο μυαλό σου ως παίκτης της ΑΕΚ;
Όταν κερδίζαμε τον Ολυμπιακό. Ειδικά το 1-3 στο ΟΑΚΑ για τα ημιτελικά του Κυπέλλου.
Το 1996 που είχαμε την ομαδάρα μόλις είχα γυρίσει στην ΑΕΚ. Είναι και θέμα εγωισμού πάλι. Είχαν πάει να με βγάλουν άχρηστο στον Ολυμπιακό και τσαντίστηκα. Είχαν πάρει τον Ίβιτς, τον Γιουσκόβιακ, τον Γεκινί, τον Αλεξανδρή. Έλεγα «εγώ είμαι ο τελευταίος του χωριού; Θα δείτε». Δεν ήμουν ένας παίκτης της πλάκας. Ήμουν βασικός στον Ολυμπιακό. Ήθελα να αποδείξω γιατί ο Λίμπρεχτς που ήταν προπονητής, παρότι είχα πρόβλημα, έπαιξα πολύ μαζί του και έμαθα πολλά. Ήταν ο τρόπος του και πως λειτουργούσε. Σαν προπονητής όμως ήταν από τους καλύτερους, ακόμα καλύτερη προπόνηση και από τον Μπάγεβιτς με ένταση. Έμαθα πολλά πράγματα. Του είχα πει: «Δεν με θες, αλλά εγώ θα παίξω, δεν θα με αφήσεις στον πάγκο». Θα μπορούσα και να μη φύγω από τον Ολυμπιακό, αλλά μου είχε πει: «Την πρώτη δεν έπαιξες καλά, τη δεύτερη κάπως καλύτερα, την τρίτη καλά, θα πάρεις αυτά τα λεφτά». Του λέω «τι λες ρε, εσύ είσαι μάνατζερ και μου λες τι λεφτά θα πάρω;». Μου λέει ο Λούβαρης: «Πόσα λεφτά θέλεις;». Του λέω τόσα. Μου λέει: «Ντανιέλ δεν μπορώ τόσα, αυτή είναι η προσφορά. Αν θέλεις μένεις, αλλιώς…». Περίπου το ίδιο τότε με τον Γενεράκη. Ο Κόκκαλης ήταν στον Ολυμπιακό αλλά είχε βάλει αυτόν μπροστά. Του λέω: «Κύριε Λούβαρη δεν πειράζει, δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε». Και έφυγα ελεύθερος.
«Ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε στον Ολυμπιακό, οι οπαδοί μου είχαν πει: “Εσύ τη γλιτώνεις για φέτος”»Πως πέρασες στον Ολυμπιακό;
Σε μια ομάδα δεν είναι μόνο θέμα παικτών. Το μεγαλύτερο θέμα για να παίζεις καλό ποδόσφαιρο και να έχει καλό κλίμα στα αποδυτήρια είναι ο προπονητής. Αυτός είναι ο αρχηγός που δίνει κατευθύνσεις. Αν δεν μπορεί δεν κάνει. Γιατί με τον Μπάγεβιτς είχαμε καλό κλίμα; Γιατί έκανε κουμάντο. Εγώ ήμουν τίμιος και πειθαρχημένος, αλλά δεν ήταν όλοι έτσι. Κάποιους έπρεπε να τους διώξεις ή να τους έχεις σούζα. Ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε στον Ολυμπιακό, υπήρχε διχόνοια στην ομάδα, υπήρχε ζήλια, κακία, αν έχανες ήθελες να ανοίξει η γη να σε καταπιεί. Και αν κέρδιζες ήταν μια ανακούφιση και την επόμενη Κυριακή ξανά στο άγχος. Δεν ήσουν ήρεμος για να παίξεις μπάλα. Και με τον Μπλαχίν μετά δεν διαχειριζόταν το σύστημα. Αισθανόμασταν πίεση, ήμασταν καλοί παίκτες, μαζευόμασταν όλοι και λέγαμε ότι έπρεπε να παίξουμε γιατί θα μας γαμ@@@@ οι φίλαθλοι. Μεταξύ μας αποκτούσαμε δύναμη στα ντέρμπι, αλλά μετά παίζαμε με την Προοδευτική, φέρναμε ισοπαλία, πάλι γκρίνια. Ο προπονητής άλλαζε παίκτες, μια ο ένας μέσα, μια έξω και υπήρχε γκρίνια. Όλα τα χρόνια στον Ολυμπιακό έτσι ήταν. Έφυγε ο Μπλαχίν, ήρθε ο Πέτροβιτς. Καλός προπονητής αλλά χαμηλό προφίλ σαν άνθρωπος. Ήρθε ο Γεωργιάδης, ο καλύτερος Έλληνας προπονητής που είχα ποτέ. Τον είχα και στον Εθνικό και ήταν καλός άνθρωπος. Με θεωρούσε ανώτερο από όλους, μου έλεγε ότι δεν έβλεπα κανέναν. Έλεγε «σαν τον Μπατίστα δεν υπάρχει κανείς». Μετά ήρθε νομίζω ο Πολυχρονίου. Καλός άνθρωπος, αλλά όχι τόσο καλός ως προπονητής. Έμενα εκτός 18άδας. Έλεγα «τι κάνεις σε αυτή την ομάδα». Είχα χαλαστεί πολύ όταν πήγαινα στην προπόνηση. Με χάλαγε το κλίμα. Μετά έμπλεξα με τον Λίμπρεχτς, δεν με ήθελε και πολύ. Είχαμε τσακωθεί. Είχε γίνει χοντρό σκηνικό. Με άφηνε εκτός και μου έλεγε ότι έπαιρνα πολλά λεφτά και δεν δούλευα. Του είπα να μου δώσει άδεια να δω την οικογένειά μου στην Ολλανδία και να επιστρέψω με ήρεμο κεφάλι. Δεν με άφησε. Και του είπα κατάμουτρα: «Αϊ γ@@@@»! Παίρνω μια μέρα την μπάλα στην προπόνηση και δεν την έδινα σε κανένα. Έκανα ντρίμπλες συνέχεια.
Τρελάθηκε. Με έδιωξε σπίτι. Του είπα «με γεια και χαρά». Έφυγα για το σπίτι. Παίζαμε με τον Παναθηναϊκό για το Κύπελλο. Είχαμε κερδίσει 1-2 στο ΟΑΚΑ. Έπρεπε να χάσουμε 3-2 για να αποκλειστούμε. Ήμουν με τον Γκώνια και παίζαμε τένις στη Γλυφάδα και του έλεγα ότι ευχόμουν να χάσουμε. Χάνει ο Αλεξανδρής πέναλτι στο 2-2 και το τρώει ο Ολυμπιακός στο 92′ γίνεται 2-3 και χάνει την πρόκριση. Είμαι στη Γλυφάδα με παίρνει ένας τηλέφωνο μου λέει το σκορ και λέω στον Τάκη. «Τάκη την Κυριακή είμαι βασικός»! Την Κυριακή ο Αλεξανδρής δηλώνει τραυματίας, ο Ίβιτς το ίδιο και παίζαμε με τον ΟΦΗ. Λέω τώρα θα γα@@@@@ τον Λίμπρεχτς. Έχω κάνει προπόνηση, είμαι προετοιμασμένος. Μου λέει ο Καραταΐδης: «Ντανιέλ, αν δεν κερδίσουμε θα μας γαμ@@@@ οι οπαδοί». Του λέω «τι άγχος έχεις να παίξεις με τον ΟΦΗ ρε μ@@@@». Πάμε στο Καραϊσκάκη βάζω δύο γκολ. Παίζουμε στη Νέα Σμύρνη με τον Πανιώνιο, βάζω γκολ, ξανά με την Καβάλα το ίδιο. Του έλεγα «έλα ρε Κούλη, μην έχεις άγχος. Θα σε βγάλω στο ΟΥΕΦΑ και θα φύγω μετά να παίζετε εσείς»!
Για πες μας για τα σκηνικά στο Ρέντη με τους οπαδούς εκείνη την εποχή…
Παίζουμε με Εδεσσαϊκό και φέρνουμε ισοπαλία. Πάμε στην προπόνηση και είναι οι φίλαθλοι στα κάγκελα. 5000 κόσμος. «Να πάτε να γαμ@@@@, δεν αξίζετε να παίζετε στον Ολυμπιακό». Μπαίνουν μέσα στο γήπεδο, έβριζαν μας κυνηγούσαν. Λέω σε έναν: «Ρε παιδιά, ένα παιχνίδι ήταν, τι να κάνουμε». Μου είπαν: «Μπατίστα εσύ το γλιτώνεις για φέτος, αλλά του χρόνου αν είσαι εδώ θα την πληρώσεις και εσύ». Μια χρονιά πριν έρθω εγώ είχε μπουκάρει ένας με πατερίτσες και κυνήγαγε. Άλλη φορά πέταγαν κάτι αυγά.
«Ο Αλέφαντος μού είχε πει ότι θα με διώξει από τον Ολυμπιακό και του είπα: “ε, διώξε με”»Πες μας για Αλέφαντο καμιά ιστορία…
Εμένα με πήγαινε. Είχε τρέλα και με τον Χατζίδη. Ήμασταν στη Λάρισα, παίζουμε εκεί. Στο προηγούμενο παιχνίδι είχαμε φέρει 0-0 με τον Απόλλωνα, είχα ευκαιρίες και δοκάρι. Μου λέει «την Κυριακή ήσουν ο χειρότερος παίκτης, δεν μπορούσες να βάλεις ένα γκολ, έκανες όλο μαλ@@@ίες». «Εγώ ρε κυρ Νίκο; Τι λες; Εγώ και ο Καραπιάλης παίζαμε, οι καλύτεροι ήμασταν. Είχα δοκάρι, ατυχία, είχα ευκαιρίες». «Μη μου μιλάς εμένα έτσι. Θα σε διώξω από τον Ολυμπιακό», μου λέει. «Ε, διώξε με», του λέω. Φεύγω, πάω στο δωμάτιο. Ξαφνικά μετά από μισή ώρα παίζαμε με τον Μηνά. Χτυπάει την πόρτα, ο Αλέφαντος. «Ελάτε μέσα», λέει. «Μηνά όλα καλά; Μπατίστα θες να παίξεις»; «Ότι θες μίστερ, αν θες με βάζεις, αν θες όχι». Επειδή του πήγα κόντρα, λέω δεν θα με βάλει. Παίζω τελικά με τον Κρίστενσεν, βάζω ένα γκολ και είμαστε 0-2, και ερχόμαστε στο τέλος 2-2. «Παικταρά μου» μου λέει μετά το ματς «είδες, η κόντρα μας βγήκε σε καλό»! Ο Αλέφαντος είχε θέμα με τον Γκώνια. Δεν τον έβαζε με τίποτα. Ήμασταν καλά φιλαράκια με τον Τάκη. Όταν ήρθε στον Ολυμπιακό ο Τάκης, εμένα μου άρεσε να βοηθάω τα παιδιά να εγκλιματιστούν και να έχουν αυτοπεποίθηση. Άλλοι δεν ήταν έτσι γιατί πίστευαν ότι θα τους φάνε τη θέση. Εγώ δεν είχα πρόβλημα με κανένα. Στην ΑΕΚ μια φορά μου είχε πει ο συγχωρεμένος ο Τροχανάς τι παίκτες να πάρει στην ΑΕΚ. Του είχα πει να πάρει ένα σέντερ φορ της Λάρισας, πολύ καλό. Του είχα πει να τον πάρει γιατί έβαζε γκολ, ήταν πολύ γρήγορος. Του είχα πει να πάρει τον Ζήκο από την Ξάνθη.
Ο καλύτερος συμπαίκτης που είχες στον Ολυμπιακό;
Κοίτα, για μένα ο Γκώνιας ήταν πολύ μεγάλο ταλέντο. Για μεγάλο παικταρά μιλάμε. Όταν πήγε ο Γκώνιας στον Ολυμπιακό, όλοι οι παίκτες συζήτησαν τι παικτάρα είναι αυτός ο πιτσιρικάς. Τον ριμάξανε στις κλωτσιές, τραυματίστηκε στην προετοιμασία όταν θα έπαιζε βασικός. Με τον Πέτροβιτς τότε στα Τρία Πέντε Πηγάδια. Τον καταστρέψανε στην Ελλάδα τον Γκώνια, θα μπορούσε να παίξει μεγάλη μπάλα. Στην Ελλάδα ο παίκτης δεν εξελίσσεται. Ήταν και λίγο χαβαλές ο Τάκης. Του έλεγα να κάνει καμιά έξτρα προπόνηση και αυτός μου έλεγε: «Ντάνιελ η ζωή δεν είναι μόνο μπάλα». Όταν έφτασε 30 ήταν πλέον αργά και το έλεγε και μόνος του. Είχε έξυπνες μεταβιβάσεις, κάθετες πάσες, ήταν δυνατός, έτρεχε. Δεν έβλεπε και αυτός πολύ επαγγελματικά το ζήτημα. Έπρεπε να είσαι και πειθαρχημένος και γι’ αυτό έδωσε λίγα στο ποδόσφαιρο.
Με Καραπιάλη, Προτάσοφ, Κρίστενσεν;
Ο Κρίστενσεν ήταν πολύ μεγάλος παίκτης και καλό παιδί. Τον φάγανε άδικα. Γρήγορος παίκτης, καλό σέντερ φορ. Μαλώσανε με τον Αλέφαντο σε ένα ματς στη Δράμα και τον έφαγε. Ο Προτάσοφ ήταν σοβαρό παιδί και καλός παίκτης. Ο Καραπιάλης ξέρουμε ποιος ήταν. Δεν πρόλαβα τον Τζόρτζεβιτς και τον Γιαννακόπουλο, ο Τζόρτζεβιτς ήταν μεγάλος παικταράς.
«Δεν περίμενα να γυρίσω στην ΑΕΚ, ο Μελισσανίδης μού είχε πει να μαλώσω με τον Αλέφαντο για να με διώξει»Εσύ όταν πλέον ήταν σίγουρο ότι θα έφευγες από τον Ολυμπιακό είχες ήδη αποφασίσει να γυρίσεις στην ΑΕΚ;
Όχι. Πίστευα ότι δεν θα με θέλουν ποτέ ξανά στην ΑΕΚ επειδή είχα πάει στον Ολυμπιακό. Ο Τροχανάς είχε αναλάβει από τον Μελισσανίδη τότε.
Ο Μελισσανίδης όταν ήσουν στον Ολυμπιακό είχε κάνει κάποια κίνηση να σε πάρει στην ΑΕΚ;
Ναι με είχε πάρει τηλέφωνο. Αλλά είχα συμβόλαιο. Ήθελε να γυρίσω στην ΑΕΚ τότε που έπαιζε στο Champions League και εγώ ήθελα αλλά δεν μπορούσα να φύγω. Θα έπρεπε να γίνει μεταγραφή. Μου είχε πει: «Μάλωσε με τον Αλέφαντο θα σε διώξει αυτός». Και τότε έγινε εκείνο το σκηνικό στη Λάρισα!
Δεν είχα μαλώσει επίτηδες όμως. Δεν με έδιωχνε με τίποτα. Πιο πολύ με ήθελε μετά. Άλλους τους έδιωχνε. Οπότε δεν γινόταν να γίνει η μεταγραφή από τον Ολυμπιακό στην ΑΕΚ. Με είχε πάρει δυο τρεις φορές τηλέφωνο ο Μελισσανίδης, αλλά δεν μπορούσα. Τι να έκανα, να τα έβαζα με τον Κόκκαλη; Ήταν πολύ δύσκολο να γίνει έτσι κι αλλιώς η μεταγραφή στην Ελλάδα. Εγώ πίστευα αν έκανε πρόταση ότι μπορεί και να με έδιναν αν τα έβρισκαν στα χρήματα. Αλλά τέλος πάντων δεν γινόταν.
Πως σε υποδέχθηκαν στην ΑΕΚ;
«Δεν πίστευα ότι θα γύρναγα στην ΑΕΚ. Έπαιζα στην Εθνική Ελλάδας. Ο Ολυμπιακός είχε κάνει κίνηση να πάρω την υπηκοότητα για να μην πιάνω θέση ξένου. Έμαθαν ότι δεν τα είχα βρει με τον Ολυμπιακό και τότε παίζαμε στη Φινλανδία του Λιτμάνεν. Είμαι εκεί και μου λέει ο Αποστολάκης: «Έχω μιλήσει με τον Καπετάνιο για να έρθεις στον Παναθηναϊκό». Του λέω: «Εγώ είμαι ελεύθερος, αν μου γίνει πρόταση θα το συζητήσω». Καλοκαίρι 95′ αυτό. Σκεφτόμουν να πάω στο Βέλγιο, ήταν ένας προπονητής ο Χάουαρντ στην Μπριζ. Αυτός με ήθελε πάντα. Έλεγα όμως λόγω ηλικίας, που να πάω. Ξαφνικά με παίρνει τηλέφωνο ο Τροχανάς. Μου λέει: «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Ο πρόεδρος της ΑΕΚ, Δημήτρης Τροχανάς».
«Έλα ρε πρόεδρε, τι γίνεται», του λέω. «Σε θέλω στην ΑΕΚ», μου λέει. «Εμένα»; του λέω. «Δεν είμαι στην Ελλάδα, είμαι με την Εθνική στη Φινλανδία». «Το ξέρω. Μόλις γυρίσεις έλα να υπογράψεις», μου λέει. «Κάτσε ρε πρόεδρε, κι αν δεν με θέλει ο Μπάγεβιτς»; «Εγώ μιλάω», μου λέει. «Όχι, αν δεν μιλήσω με τον Μπάγεβιτς να μου πει ότι με θέλει στην ΑΕΚ, δεν έρχομαι», του λέω. Γιατί μπορεί να πήγαινα και να μην με ήθελε ο Μπάγεβιτς και να μου έκανε καψόνια γιατί είχα φύγει. Ήρθα στην Ελλάδα και πριν πάω να μιλήσω με τον Τροχανά με πήρε τηλέφωνο ένας κολλητός του Μπάγεβιτς και μου είπε ότι ο μίστερ με θέλει. Πάω στο σπίτι του Μπάγεβιτς και μου λέει: «Κοίτα να δεις, Ντανιέλ εγώ σε θέλω. Είχαμε παρεξηγηθεί, ό,τι έγινε έγινε. Ήθελα να μιλήσουμε να σου πω ότι σε θέλω στην ομάδα». Του λέω: «Κι εγώ μίστερ ήθελα να μιλήσουμε για να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Γιατί αν δεν με ήθελες στην ΑΕΚ δεν θα ερχόμουν, να έχουμε προβλήματα και να με κοιτάς με μισό μάτι». Πάω λοιπόν στον Τροχανά και τα βρίσκουμε. Έμαθα όμως μετά βέβαια εγώ ότι ο Μπάγεβιτς είχε ρωτήσει τον Ραβούση για να με πάρουν. Και του είχε πει: «Με κλειστά τα μάτια, τώρα, μην τον πάρει άλλη ομάδα». Και έτσι ήρθα στην ΑΕΚ. Ταυτόχρονα και ο Μανωλάς είχε πει στον Τροχανά να με πάρει. Βέβαια υπήρχε ενδοιασμός. Στην αρχή με υποδέχθηκαν ούτε ζέστη ούτε κρύο. Δεν με έβριζαν ποτέ όμως. Θυμάμαι ήμασταν στην προετοιμασία και ήμουν πύραυλος. Ο Μπάγεβιτς είχε αρχίσει να μοντάρει την ομάδα. Είχαμε παίξει με Λεβερκούζεν, την είχαμε νικήσει. Τους κερδίζαμε όλους, χανόταν η μπάλα. Εγώ έβαζα γκολ συνέχεια. Μετά παίζαμε πρώτο παιχνίδι σε ένα φιλικό με την Παρτιζάν στη Φιλαδέλφεια. Μου λέει: «Ό,τι και να γίνει αύριο εγώ θα σε στηρίξω». Του λέω: «Μίστερ, να σου πω κάτι. Δεν φοβάμαι κανέναν. Ακόμα και αν με βρίζουν, μετά θα βαράνε παλαμάκια. Όλα εξαρτώνται από μένα. Αν είμαι μαλ@@@ας και δεν παίζω καλά θα με βρίζουν. Αν παίζω καλά δεν θα με βρίζουν». Εγώ ήμουν σίγουρος με τον εαυτό μου ότι θα τους έπαιρνα τα σώβρακα! Πολλοί ήταν λίγο διστακτικοί. Ακόμα και ο Γενεράκης είχε δηλώσει «ο Μπατίστα να μην έρθει στην ΑΕΚ, δεν τον θέλουμε». Και στο πρώτο παιχνίδι τότε, ήρθε και με φίλησε. «Εγώ θα είμαι ο καλύτερος παίκτης σε κάθε παιχνίδι, μην αγχώνεσαι», του είπα. Και στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό γύρισε όλος ο κόσμος μετά. Εκεί τους πήρα τα σώβρακα. Εκεί άρχισαν να τραγουδάνε το τραγούδι «έκανες το στάδιο μπουρδ@@@, ρε Νταντιέλο». Στο 3-1 στο ΟΑΚΑ για το Κύπελλο».
«Ο Μπορμπόκης έλεγε: “Τράπεζα ο Μπατίστα”»Τη σεζόν 95-96 η ΑΕΚ έχει παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο και από τις χρονιές που πήρε το πρωτάθλημα, έτσι;
Ήταν περίπου τρία με τέσσερα χρόνια αυτό το σκηνικό της ΑΕΚ με πολύ καλή μπάλα. Αλλά τη σεζόν 95-96 μιλάμε για πολύ μεγάλη μπάλα. Όπου και να παίζαμε τους βάζαμε μέσα σε τρία λεπτά, τρία γκολ. Κλαίγανε και λέγανε, πως παίζουμε έτσι, να μην τους βάλουμε άλλο γκολ. Και ειδικά μέσα στη Φιλαδέλφεια. Ξέρανε οι ομάδες ότι εκεί θα έχαναν. Μέσα σε 20 λεπτά κάναμε δέκα ευκαιρίες για πλάκα. Μιλάμε για μπαλάρα! Ο Μπάγεβιτς την ομάδα την έχτιζε, αλλά του έλειπε κάτι. Το κάτι το άλλαξαν δύο παίκτες. Ο Μπατίστα και ο Μπορμπόκης. Όταν έλειπα εγώ έπαιζε μπροστά ο Σαραβάκος, ο Δημητριάδης. Τρέχανε πολύ τότε. Όταν ήρθα εγώ κράταγα μπάλα και πάσαρα με ακρίβεια κατευθείαν. Μου έλεγε ο Κασάπης: «Α, ρε Μπάτι, ήρθες και ξεκουραστήκαμε»! Εγώ δεν έχανα την μπάλα με τίποτα. Ο Μπορμπόκης έλεγε: «Τράπεζα ο Μπατίστα, δώστε του την μπάλα». Ήθελε μυαλό να παίξεις έτσι δεν ήταν εύκολο.
«Ήταν σαν τιμωρία για τον Μπάγεβιτς το ότι το ματς με τον Ολυμπιακό αναβλήθηκε»
Για πες και για εκείνο το ματς με τον Ολυμπιακό όταν γύρισες στην ΑΕΚ…
Αυτό το παιχνίδι το περίμενα πως και πως. Δες πως είχα πανηγυρίσει, δεν είχα ξαναπανηγυρίσει ποτέ έτσι. Ήταν ένας φίλος μου σαν μάνατζερ. Μάκης Μίχας. Βρίσκει τον Σαλονίκη και κάτι παράγοντες του Ολυμπιακού στο Κολωνάκι. Ολυμπιακός είναι. Τον ειρωνεύονταν αυτοί. «Τι θα κάνει ο δικός σου σήμερα; Θα φάνε τρία μπαλάκια». Με παίρνει τηλέφωνο, μου τα λέει. «Μέσα στο γήπεδο θα είμαι παρών και θα δούμε ποιος είναι πιο μάγκας», του είπα. Αυτοί νόμιζαν ότι είχα τελειώσει. Ήθελα να τους δείξω τι είχαν και τι έχασαν.
Όταν γύρισες στην ΑΕΚ ήσουν και στο περίφημο παιχνίδι της επιστροφής Μπάγεβιτς ως αντίπαλος πλέον στη Φιλαδέλφεια…
«Ωωωωωω! Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο πράγμα. Έχει αναβληθεί λόγω πολλής βροχής. Αυτό ήταν σαν τιμωρία για τον Μπάγεβιτς. Εμείς γελάγαμε».
Νιώθατε και εσείς οι παίκτες, αυτό που ένιωθαν οι φίλοι της ΑΕΚ, ότι ο Μπάγεβιτς τους πρόδωσε;
Εγώ όχι δεν το έβλεπα έτσι. Εμείς οι παίκτες δεν έχουμε τη σχέση που έχει ο φίλαθλος με τους παίκτες. Ο φίλαθλος αγαπάει την ομάδα και δένεται με πρόσωπα. Γι αυτό σε βρίζουν. Αλλά μέχρι εκεί.
Ο Μπάγεβιτς έφυγε όμως με διαφορετικό τρόπο από ότι είχα φύγει εγώ. Τους είχε πει ότι δεν θα έφευγε αν πάρουμε το Κύπελλο. Έφυγε σαν να τους κορόιδευε. Οι ΑΕΚτζήδες τον είχαν σαν Θεό τον Μπάγεβιτς. Εκεί ο Μπάγεβιτς έχασε τον σεβασμό όλων. Εκείνη τη μέρα λοιπόν εγώ γέλαγα. Έπρεπε να φάνε δέκα γκολ. Χάσαμε πολλές ευκαιρίες. Οι φίλαθλοι, στο λέω και ανατριχιάζω, είχαν έρθει στο ξενοδοχείο και μας έδιναν μια δύναμη που δεν περιγράφεται. Εγώ ήμουν συγκεντρωμένος στο παιχνίδι και το μόνο που έβλεπα ήταν πως θα νικήσουμε. Έπρεπε να είχαν χάσει από τα αποδυτήρια. Παίζαμε διαολισμένα, ταλιμπάν, τάκλιν στην καροτίδα. Ένα μίσος που μετέφερε ο κόσμος. Δεν θα πέρναγαν από εκεί. Δεν υπήρχε αυτό. Είχαμε πολύ καλή ομάδα και παρότι είχαμε κόντρα διαιτησία, δεν μας νικούσαν. Ο Μπάγεβιτς δεν μπορούσε απέναντί μας γιατί είχαμε καλή ομάδα.
«Είχα πει στον Νικολαΐδη να μην ξανακαπνίσει στο δωμάτιο»Για πες μας και για το άλλο περίφημο ματς με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ, με το διπλό με το γκολ του Νικολαΐδη…
Ο Ντουμιτρίου δεν με έβαζε καθόλου, δεν με γούσταρε. Πάει και ρωτάει τον Βαμβακά και τον Πανταζή. Ο Νικολαΐδης ήταν τραυματίας. Δεν ήξερε ποιον να βάλει. Του λένε λοιπόν. «Τον Μπατίστα γιατί δεν τον βάζεις»; Και τους λέει «έλα με τον Μπατίστα»… Στο ξενοδοχείο μας μίλαγε πριν το παιχνίδι και εγώ κοίταζα αλλού. Κάποια στιγμή ακούω «Μπατίστα». Και λέω «τι»; Στο τέλος δεν μπορούσε χωρίς εμένα. Είχα πάθει χιαστό μαζί του και στο τέλος ερχόταν συνέχεια να με βλέπει. Κάποιος παράγοντας θα του είχε πει, κάποιος δεν θα με γούσταρε και δεν με έβαζε. «Στην ΑΕΚ δεν δέχομαι να κάθομαι στον πάγκο», του είχα πει εγώ.
Με Ντέμη όμως είχες καλή σχέση έτσι;
Ναι, καλή σχέση. Στο τέλος χάλασε λίγο γιατί μίλαγε άσχημα στους παίκτες. Δεν μου άρεσε. Του είχα πει «γιατί βρίζεις τους παίκτες»; Τον Γκρέταρσον όταν δεν έδινε την μπάλα ας πούμε. Εκεί πικραθήκαμε λιγάκι. Αλλά είχαμε καλές σχέσεις. Ήμασταν μαζί στο δωμάτιο. Το είχε ζητήσει ο ίδιος και μου έλεγε: «Σε είχα ίνδαλμα».
Του έλεγα: «Μην καπνίζεις στο δωμάτιο, αν θες να καπνίσεις, έξω». Ήμασταν στην προετοιμασία και πήγαινε στην τουαλέτα να καπνίσει. Του έλεγα: «Τι είναι αυτά ρε, καπνίζεις στο δωμάτιο»; Και μου έλεγε: «Ρε Ντανιέλ από τις τουαλέτες σου μυρίζει εδώ»; «Δύο μέτρα είναι ρε», του έλεγα, «μην ξανακαπνίσεις εδώ, αλλιώς πάρε δρόμο».
«Δίναμε στον Μήτσι 200.000 δραχμές για να φιλήσει τον Σέμπουε στο στόμα»Θυμάσαι καμία ωραία πλάκα από τα αποδυτήρια της ΑΕΚ;
Η ΑΕΚ είχε πολύ καλό κλίμα από την πρώτη στιγμή που πήγα. Είχε πολύ καλά παιδιά και παικταράδες. Ο Μανωλάς ήταν “σημαία”, στην προπόνηση ήταν πάντα μπροστά, δεν ήταν τεμπέλης. Δουλεύαμε σοβαρά, στα αποδυτήρια καλό κλίμα. Δεν υπήρχαν ζήλιες. Η πρώτη τριετία μου ήταν πιο ωραία. Ήταν ο Κωνσταντινίδης. Τον βάζαμε να βγάζει λόγο κι όταν ο “κουμπάρος” έλεγε διάφορα για να γελάσουμε, του πετούσαμε τα ρούχα μας και πέφταμε πάνω του. Ήταν για κωμωδία όσα γινόντουσαν εκεί.
Μετά είχε έρθει ο Σέμπουε. Λέγαμε στον Μήτσι (φροντιστής): “Αν φιλήσεις τον Σέμπουε στο στόμα θα σου δώσουμε 200.000 δραχμές”. Ελεγε αυτός: “Πάω πάω”. Ο Σέμπουε του έλεγε να πάει να γΑmHθεί κι ο Μήτσι του έλεγε: “Μην είσαι μαλάκας, θα τα πάρουμε μισά μισά”. Τον κυνηγούσε παντού, μιλάμε για πολύ γέλιο. Ο Μήτσι (Κορομηλάς) είναι Θεός. Πολύ χαβαλέ.
«Μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό, πήγα να πλακώσω τον Τσιάρτα»Η ήττα που σε πείραξε πιο πολύ;
«Τη σεζόν 1995-1996 ήταν να πάρουμε το νταμπλ. Ο Παναθηναϊκός τα είχε πάει πολύ καλά στο Champions League τότε και παίζαμε στο ΟΑΚΑ. Η ΑΕΚ όμως είχε ομαδάρα. Πάμε εκεί να παίξουμε και με ισοπαλία ακόμη θα ήμασταν δύο βαθμούς μπροστά.
Ο Τσιάρτας σ’ αυτό το ματς έκανε μ@λ@κίες. Δεν έδινε τη μπάλα σε κανέναν, ήθελε να βγει πρώτος σκόρερ. Βγαίνει στην επίθεση με τρεις παίκτες του Παναθηναϊκού απέναντί του, εγώ ήμουν μόνος μου, κάνει πλασέ και το πιάνει ο Βάντσικ. Μετά ο Μπορέλι μας έκανε το γκολ. Ήταν ένα δικό μας πρωτάθλημα, είχαμε μακράν καλύτερη ομάδα, αξίζαμε το νταμπλ. Και αν ήμασταν φρέσκοι εκείνη τη μέρα έπρεπε να φάνε 10 γκολ και τελικά χάσαμε 1-0. Τρελάθηκα ρε πούστη μου».
Είπες τίποτα στον Τσιάρτα μετά;
«Πήγα να τον πλακώσω στα αποδυτήρια. Και μετά στο πούλμαν ήμουν μπροστά του, τον άκουγα να μουρμουράει: “Χάσαμε απ’ αυτήν τη ομάδα ρε γαμώτο”. Γύρισα και του είπα: “Ρε άντε γαμήσου, ήμουν μόνος μου, γιατί δεν μου έδωσες τη μπάλα; Μη σε πλακώσω στις κλωτσιές. Με τις δικιές σου τις βλακείες χάσαμε το πρωτάθλημα”».
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη του Ντανιέλ Μπατίστα στο gazzetta.gr πατώντας ΕΔΩ
Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα – 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
