Στο θαυμαστό κόσμο της θάλασσας είναι ίσως το πιο όμορφο κομμάτι. Τα χρώματά τους είναι εκπληκτικά και οι σχηματισμοί τους ακόμη πιο εντυπωσιακοί. Τα κοράλλια αποτελούν τους πιο παλιούς οργανισμούς του πλανήτη, σχηματίζοντας ολόκληρες αποικίες.
Έτσι και τώρα στα κρύα και σκοτεινά νερά του Αρκτικού Ωκεανού, επιστήμονες εκτιμούν ότι ανακάλυψαν ένα παράξενο και μοναδικό κοράλλι που κατά πάσα πιθανότητα αποτελεί «ένα νέο είδος», το οποίο ανατρέπει τα μέχρι τώρα δεδομένα.
«Όταν σκεφτόμαστε τα κοράλλια, φανταζόμαστε υφάλους σε τροπικούς, ηλιόλουστους παραδείσους, αλλά αυτά τα ασπόνδυλα είναι εξαιρετικά ευπροσάρμοστα και κατοικούν σε πολλά διαφορετικά οικοσυστήματα σε ολόκληρο τον πλανήτη» γράφει το IFL Science.
Η τελευταία ανακάλυψη έγινε από μια ομάδα ερευνητών από το Nippon Foundation-Nekton Ocean Census που αυτή τη στιγμή καταγράφει τα βάθη του Αρκτικού Ωκεανού. Ξεκίνησαν από το Tromsø στη βόρεια Νορβηγία στις 3 Μαΐου και θα ολοκληρώσουν την αποστολή τους αυτή την εβδομάδα.
Τα δυνητικά νέα είδη κοραλλιών βρέθηκαν να ζουν στο μίσχο ενός κρινοειδούς, γνωστού και ως θαλάσσιου κρίνου. Η Ocean Census δημοσίευσε ένα βίντεο με τους ειδικούς της να συζητούν ενθουσιασμένοι την ανακάλυψη.
«Έχουμε δει πολύ, πολύ λίγα κοράλλια από τότε που ήμασταν εδώ στην Αρκτική. Στη σημερινή κατάδυση, είδαμε πολλά από αυτά τα κρινοειδή να αναπτύσσονται, και αυτό που βρήκαμε σε αυτό το κρινοειδές είναι ένα κοράλλι που ζει στον μίσχο του. Είναι σχεδόν σίγουρα ένα νέο είδος», εξηγεί στο βίντεο ο καθηγητής Άλεξ Ρότζερς, κύριος ερευνητής στο Ocean Census.
«Αποδεικνύει τη συνεξέλιξη στη βαθιά θάλασσα αλλά και πόσο αποτελεσματικό είναι το τηλεκατευθυνόμενο όχημα [ROV]. Φέρνουμε τα δείγματα σε τόσο καλή κατάσταση που τέτοιου είδους σχέσεις διατηρούνται πραγματικά», πρόσθεσε ο Ρότζερς.
Η αποστολή είναι ιδιαίτερα σημαντική επειδή αυτό το περιβάλλον αντιμετωπίζει αρκετές υπαρξιακές απειλές. Μαζί με τον αντίκτυπο από την κλιματική αλλαγή, ορισμένοι από αυτούς τους μοναδικούς βιότοπους εξετάζονται για εξόρυξη βαθέων υδάτων.
Αυτό θα συνεπαγόταν ουσιαστικά τη βυθοκόρηση του πυθμένα της θάλασσας αναζητώντας ψήγματα σπάνιων μετάλλων, όπως το λίθιο και το κοβάλτιο, προκαλώντας δυνητικά αμετάκλητη ζημιά στα εύθραυστα οικοσυστήματα.
