Μένουμε σπίτι – Τρώμε τον περίδρομο: Τί ακριβώς μας συμβαίνει και τρώμε πολύ; Συμπεριφορά, εξηγήσεις και συμβουλές.
Μένουμε σπίτι – Τρώμε τον περίδρομο: Τις φορές που η Ευρώπη και ο δυτικός κόσμος βρέθηκε σε δεινή θέση, το μόνο θέμα που δεν απασχολούσε την κοινωνία ήταν… η βουλιμία. Μάλλον το αντίθετο συνέβαινε και αν έχετε συγγενείς ή φίλους που έζησαν λόγου χάρη την εποχή της Κατοχής μπορούν να σας μιλήσουν για το κατοχικό σύνδρομο. Τι ακριβώς ήταν αυτό; Μια τραυματική εμπειρία πείνας που πέρασε ως τραύμα και στην επόμενη γενιά. Η φράση «δεν πετάμε το ψωμί» που αρκετοί ακούγαμε τους γονείς μας να το λένε, από τα βάθη της Κατοχής έρχεται.
Τώρα που όλος ο πλανήτης πάσχει και όλοι πρέπει να βοηθήσουμε, ο «ιερός αγώνας» σημαίνει για την πλειοψηφία, καναπές, τηλεόραση, εργασία από το σπίτι, και φαγητό. Ούτε χαρακώματα, ούτε πλέκουμε τη φανέλα του στρατιώτη, ούτε κυνηγάμε στα βουνά τον εχθρό, απλά «Μένουμε σπίτι». Βεβαίως «επιθέσεις» έγιναν, αλλά στα super market. Όπου κι εκεί από την αγωνία μήπως ξεμείνουμε από φαγώσιμα και θέλοντας να καταλαγιάσουμε εντός μας διάφορους φόβους, πήραμε «τα πάντα όλα» και κάναμε κυριολεκτικά στο σπίτι μας ένα mini market.
H νέα συνθήκη «Μένουμε σπίτι» είναι μία πρωτόγνωρη κατάσταση για την πλειοψηφία, ελάχιστοι άνθρωποι είναι συμφιλιωμένοι με την μοναχικότητα αλλά ακόμα κι αυτοί μπορεί να είναι μοναχικοί αλλά όχι σε αυτο-περιορισμό. Με αυτή την έννοια τα νέα δεδομένα ανατρέπουν τις συνήθειες και επιδρούν με ποικίλους τρόπους στην ψυχολογία μας, κατ΄ επέκταση και στις διατροφικές μας συνήθειες.
«Κυριαρχεί το συναίσθημα της μοναξιάς, που μπορεί να κρατήσει και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτή την περίοδο το βιώνουμε όλοι, είτε μένουμε μόνοι είτε όχι. Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κοινωνικό ον και το συναίσθημα αυτό κρύβει κινδύνους, υπό προϋποθέσεις. Έτσι υπάρχει η δυσκολία για όλους, ειδικά τις πρώτες μέρες που είναι περίοδος προσαρμογής. Οι σύζυγοι έχουν την αίσθηση ότι ανακαλύπτουν ο ένας τον άλλο, όπως και οι γονείς με τα παιδιά. Υπάρχει μία αντίδραση που ξεκινά από τον εγκλεισμό και προχωράει στο περιβάλλον το οποίο ζούμε.
Έχουμε όλοι την εσωτερική ανάγκη να είμαστε καλά με τον εαυτό μας και να νιώθουμε την αυτοπεποίθηση που υπάρχει συνήθως και σε αυτές τις συνθήκες βρισκόμαστε μπροστά σε νέα τάξη πραγμάτων. Οι άνθρωποι αποζητούν την επιβίωση μέσω της επαφής με τον υπόλοιπο κόσμο και ξαφνικά ο τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς άλλαξε. Τον πρώτο καιρό όλοι έτρεχαν στα πάρκα και τις παραλίες προσπαθώντας να μην σκέφτονται το τι σημαίνει ουσιαστικός εγκλεισμός και να αντιμετωπίσουν την κατάσταση όσο πιο ανάλαφρα γίνεται» (πηγή: Documento).
Βρεθήκαμε λοιπόν στο σπίτι με τα ίδια πρόσωπα, στους ίδιους τοίχους, χωρίς δυνατότητα να πάμε μέχρι το γειτονικό καφέ να αλλάξουμε παραστάσεις και να δούμε κάναν άνθρωπο, χωρίς καν να επιτρέπεται να πλησιάζουμε, αν βγούμε έξω για κάποια ανάγκη, άλλους ανθρώπους. Οπότε αρχίσαμε να συμπεριφερόμαστε όπως τότε που ήμασταν μαθητές και έπρεπε να διαβάσουμε για τα γραπτά διαγωνίσματα. Σε κάθε παράγραφο σηκωνόμασταν και πηγαίναμε να ανοίξουμε το ψυγείο…
Δεν είναι τυχαία η φράση που λέγεται, ότι “η μακαρονάδα δεν είναι φαΐ, είναι συναίσθημα”
Τρώμε λοιπόν επειδή πεινάμε και τις υπόλοιπες ώρες τρώμε επειδή… μένουμε σπίτι. Γιατί; Είναι μία απόλαυση το φαγητό; Όχι πάντα… Χωρίς να το έχουμε συναίσθηση, απλά προσπαθούμε να γεμίσουμε το ανικανοποίητο κενό που νιώθουμε να υπάρχει εντός μας. Το οποίο όμως δεν γεμίζει όση τροφή και να του δώσουμε. Γιατί δεν είναι κενό του στομαχιού, αλλά κενό της ψυχής μας. Νιώθουμε κάτι σημαντικό να λείπει, κάποια τρύπα που δεν σκεπάζεται όσα και να της ρίξεις. Εν ολίγοις ζούμε μια έλλειψη. Γι΄αυτό κυρίως τα γλυκά έχουν αυτή την περίοδο την τιμητική τους αλλά και το άμυλο. Προσφέρουν περισσότερη ψυχική ικανοποίηση γιατί βοηθούν τους νευροδιαβιβαστές να απελευθερώνονται , έτσι το άτομο νιώθει ψυχική ευφορία και ικανοποίηση.
Επειδή δεν γνωρίζουμε όμως πόσο καιρό θα Μένουμε Σπίτι, πρέπει να επέμβουμε και να κοντρολάρουμε τις βουλιμικές μας κρίσεις. Διότι θα μας βρει το καλοκαίρι με πολλά παραπανίσια κιλά. Γι΄αυτό συνειδητά ας περιορίσουμε την υπερκατανάλωση του φαγητού και ας αρχίσουμε να υπολογίζουμε τις θερμίδες που καταναλώνουμε. Τώρα κυκλοφορούμε κυρίως με φαρδιές φόρμες αλλά μόλις κατεβάσουμε τα καλοκαιρινά ίσως εκπλαγούμε δυσάρεστα αν φορέσουμε το καλοκαιρινό μας παντελόνι.
