Πολλές μεγάλες εταιρείες, όπως η Microsoft, εξετάζουν διαρκώς νέες μεθόδους για την τροφοδοσία (και την ψύξη) των κέντρων δεδομένων τους. Αυτά τα κέντρα δεδομένων πρέπει να βρίσκονται σε γεωλογικά σταθερές περιοχές, με άφθονες παροχές ρεύματος και νερού για να διατηρούνται δροσερά και να μπορούν να λειτουργούν ασταμάτητα, καθώς και να μεγεθύνονται ανάλογα με τις απαιτήσεις του μέλλοντος. Αυτό έχει γίνει ζήτημα τον τελευταίο καιρό, με τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας να καταρρέουν σε ορισμένες περιοχές λόγω της υπερβολικής χρήσης που προκαλείται συνήθως από τους καύσωνες. Η Microsoft επιδιώκει να αποφύγει αυτό το πιθανό πρόβλημα, βγάζοντας τα κέντρα δεδομένων της εντελώς από το ενεργειακό ηλεκτρικό δίκτυο. Αντ’ αυτού, θα δημιουργήσει το δικό της δίκτυο που θα τροφοδοτείται από έναν μικρό πυρηνικό αντιδραστήρα.
Τα νέα για τα σχέδια της Microsoft προέρχονται από μια αγγελία για την πρόσληψη ενός “Principal Program Manager Nuclear Technology”. Η αγγελία αναφέρει ότι η εταιρεία αναζητά κάποιον που θα εξετάσει τον τρόπο ενσωμάτωσης ενός μικρού αρθρωτού αντιδραστήρα (SMR) στα σχέδια ισχύος των κέντρων δεδομένων της, οπότε δεν υπάρχει μεγάλη ασάφεια εδώ. Συγκεκριμένα, αναζητείται αυτό το άτομο για να εκτελέσει μια “τεχνική αξιολόγηση για την ενσωμάτωση του SMR και των μικροαντιδραστήρων για την τροφοδοσία των κέντρων δεδομένων στα οποία στεγάζονται το Microsoft Cloud και η τεχνητή νοημοσύνη”.
Όπως σημειώνει η ιστοσελίδα TechPowerUp, αυτοί οι λεγόμενοι μικροί αρθρωτοί αντιδραστήρες είναι πολύ μικρότεροι από τους υφιστάμενους πυρηνικούς σταθμούς, γεγονός που τους επιτρέπει να τοποθετούνται ακριβώς δίπλα στο κέντρο δεδομένων. Αυτή η γειτνίαση μετριάζει τυχόν προβλήματα που σχετίζονται με τη μεταφορά ενέργειας σε μεγάλες αποστάσεις. Εταιρείες όπως η Microsoft αναζητούν επίσης τρόπους για να στραφούν σε καθαρή ενέργεια για τα κέντρα δεδομένων τους. Ένας μικρός αντιδραστήρας όπως αυτός της NuScale, για παράδειγμα, μπορεί να παρέχει 154 MWe για 12 χρόνια χωρίς να χρειάζεται ανεφοδιασμός. Ο μεγαλύτερος μικροαντιδραστήρας της, ο Voygr-12, απαιτεί μόλις 8 τετραγωνικά χιλιόμετρα χώρου σε σύγκριση με 94 τετραγωνικά χιλιόμετρα που απαιτούνται για την αιολική ενέργεια και τα 17 τετραγωνικά χιλιόμετρα για την ηλιακή ενέργεια, σύμφωνα με την εταιρεία.
Η κίνηση αυτή ακολουθεί τις προηγούμενες προσπάθειες της Microsoft να τοποθετήσει κέντρα δεδομένων κάτω από το νερό για να μετριάσει τις ανησυχίες για την ψύξη. Αν και οι πρώτες δοκιμές αυτών των υποβρύχιων μονάδων ήταν επιτυχείς, η Microsoft περιορίζεται από το πόσο μεγάλες μπορεί να τις φτιάξει, και οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της άντλησης τόσο μεγάλης ποσότητας θερμότητας στο τοπικό θαλάσσιο οικοσύστημα χρήζουν επίσης διερεύνησης. Η Google έχει επίσης συνδεθεί με προηγούμενες προσπάθειες για την κατασκευή “υδάτινων” κέντρων δεδομένων.
Ο Διευθυντής Μηχανικών Πυρηνικών Τεχνολογιών της Microsoft έγραψε για το νέο ρόλο στο LinkedIn, χαρακτηρίζοντας τον όχι απλώς ως μια δουλειά αλλά ως μια πρόκληση. Ένα τέτοιο έργο θα χρειαστεί πιθανότατα πολλά χρόνια για να ολοκληρωθεί. Για παράδειγμα, ο μικρός αρθρωτός αντιδραστήρας της NuScale έχει εγκριθεί από την Επιτροπή Πυρηνικής Ρύθμισης για χρήση στις ΗΠΑ, αλλά δεν αναμένεται να λειτουργήσει πλήρως κάποια λειτουργική μονάδα πριν από το 2029.
[via]
*Ακολουθήστε το Techgear.gr στο Google News για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα!
