Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς θα λέγατε την ώρα εάν βρισκόσασταν στη Σελήνη; Λοιπόν, αυτό δεν το λες και μια επείγουσα ανησυχία για τους περισσότερους ανθρώπους. Ωστόσο, φαίνεται ότι πρόκειται για ένα πρόβλημα που πρόκειται να διορθωθεί σύντομα, επειδή το Γραφείο Πολιτικής Επιστήμης και Τεχνολογίας των ΗΠΑ ζήτησε από τη NASA να καταλήξει σε ένα σύστημα μέτρησης του χρόνου στο Φεγγάρι έως το 2026.
Ειδικότερα, όπως αναφέρει η Guardian, ο Λευκός Οίκος ανέθεσε στη NASA την καθιέρωση ενός «σημείου αναφοράς χρόνου» για τη Σελήνη και άλλα ουράνια σώματα, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν να θέσουν διεθνείς κανόνες στο Διάστημα εν μέσω της «κούρσας» για το φεγγάρι μεταξύ εθνών και ιδιωτικών εταιρειών.
Η NASA δεν θα εργαστεί μόνη της σε αυτό, φυσικά, καθώς δεν έχει κανένα πλήρες δικαίωμα πάνω στην ίδια τη Σελήνη, αλλά θα συνεργαστεί με άλλους διεθνείς οργανισμούς για να καταλάβει πώς θα λειτουργήσει το όλο σύστημα.
Και το όνομα αυτής… LTC
Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, φαίνεται ότι γνωρίζουμε πώς θα ονομάζεται η ζώνη ώρας: Συντονισμένη Σεληνιακή Ώρα (LTC).
Ο λόγος που αυτό το ζήτημα είναι κάπως περίπλοκο είναι ότι υπάρχει διαφορά στο πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος στη Σελήνη σε σύγκριση με τη Γη, παρόλο που είναι αρκετά μικροσκοπικός, κατά 58,7 μικροδευτερόλεπτα γρηγορότερα κάθε μέρα.
Ο Κέβιν Κόγκινς, ο κορυφαίος αξιωματούχος επικοινωνίας και πλοήγησης της NASA, αναφέρθηκε ευρέως στο ζήτημα μιλώντας σε διάφορα ειδησεογραφικά πρακτορεία: «Ένα ατομικό ρολόι στο φεγγάρι θα χτυπά με διαφορετικό ρυθμό από ένα ρολόι στη Γη. Είναι λογικό όταν πηγαίνετε σε άλλο ουράνιο σώμα, όπως το Φεγγάρι ή τον Άρη, που το καθένα έχει το δικό του… καρδιοχτύπι».
Έτσι, για όργανα, δορυφόρους και άλλες συσκευές σε σεληνιακή τροχιά ή στην ίδια τη Σελήνη, θα ήταν πραγματικά χρήσιμο να έχουμε ένα πολύ ακριβές σύστημα χρονομέτρησης που να είναι συνδεδεμένο με το Φεγγάρι και όχι με τη Γη.
Ο απώτερος σκοπός: Η Artemis και ο… Άρης
Γιατί όμως το προχωρά τώρα η NASA το εν λόγω project; Η απάντηση φαντάζει προφανής καθώς το 2026 είναι η χρονιά που η NASA στοχεύει να ξαναρχίσει επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη ως μέρος του προγράμματος Artemis.
Απώτερος σκοπός του προγράμματος είναι η δημιουργία μίας κανονικής σεληνιακής βάσης, κάτι που αναμένεται να παίξει σημαντικό ρόλο, στη συνέχεια, για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της εκτόξευσης επανδρωμένων αποστολών στον πλανήτη Άρη, εκπληρώνοντας έτσι τα όνειρα τόσων πολλών θαυμαστών των έργων που (μέχρι τώρα) χαρακτηρίζονται ως επιστημονική φαντασία.
Με αυτόν τον τρόπο, η NASA σχεδιάζει να δημιουργήσει έναν οδικό χάρτη που μπορεί να μην εξαρτάται εξ ολοκλήρου από το σχηματισμό μιας νέας ζώνης ώρας για τη Σελήνη, αλλά που δείχνει πόσο προσεκτικά πρέπει να «ταιριάξουν» μεταξύ τους τα διαφορετικά κομμάτια του παζλ στις διαστημικές μεταφορές και πώς το καθένα μπορεί να συνεισφέρει στη διαπλανητική μας επέκταση.
Δεδομένου ότι η διατήρηση των ζωνών ώρας στη Γη απαιτεί ένα περίπλοκο διεθνές δίκτυο ατομικών ρολογιών για τη διατήρηση της απόλυτης ακρίβειας, είναι πολύ πιθανό η ανάπτυξη του LTC να απαιτήσει τελικά ένα παρόμοιο (αλλά αναμφίβολα μικρότερο) δίκτυο στη Σελήνη.
