Η Ferrari έχει καταθέσει μια πατέντα (PDF) για ένα σύστημα που στοχεύει να αυξήσει την απόδοση ενός αυτοκινήτου, με αντίστοιχο τρόπο με τους προωθητήρες αέρα που θα έχει το Tesla Roadster, με το σύστημα της ιταλικής εταιρίας να είναι πολύ πιο εξελιγμένο από τη πρόταση της Tesla.
Η Ferrari αποκαλεί το σύστημα της “pulse jet” και υπόσχεται πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί για καλύτερη επιτάχυνση, καλύτερο φρενάρισμα, ακόμη και για καλύτερους ελιγμούς στις στροφές, με τους προωθητήρες να είναι τοποθετημένοι στο μπροστά, στο πίσω αλλά και στα πλαϊνά μέρη του αυτοκινήτου.
Το όλο σύστημα, το οποίο η Ferrari εκτιμά ότι θα προσθέσει 40-45 κιλά σε βάρος, μπορούν να δημιουργήσουν επίσης αεροδυναμική κάθετη δύναμη, στέλνοντας μεγάλους όγκους αέρα μεταξύ του δαπέδου του οχήματος και του δρόμου, που όχι μόνο επιταχύνει το αυτοκίνητο αλλά παράγει κάθετη δύναμη μέσω του φαινομένου Venturi. Έτσι το αυτοκίνητο θα λειτουργεί κάπως σαν ένα αυτοκίνητο με ανεμιστήρα αλλά χωρίς τον ανεμιστήρα.
Οι προωθητήρες θα χρησιμοποιούν πεπιεσμένο αέρα που θα είναι αποθηκευμένος με πίεση 700-900 bar σε μια δεξαμενή. Η Ferrari σχεδιάζει ακόμη και να ανακτήσει την ενέργεια από το φρενάρισμα για να κρατήσει τη δεξαμενή γεμάτη, χρησιμοποιώντας συμπιεστές που συνδέονται στους άξονες του οχήματος. Συγκεκριμένα, το σύστημα χρησιμοποιεί έναν συμπιεστή που συνδυάζεται μηχανικά με τον μπροστινό ή τον πίσω άξονα που λειτουργεί σε συνδυασμό με έναν εναλλάκτη θερμότητας για να διατηρεί την πυκνότητα του αέρα όσο το δυνατόν υψηλότερη.
Αυτό το σύστημα επιτρέπει στον συμπιεστή να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά ως σύστημα ανάκτησης κινητικής ενέργειας. Η ενέργεια από το φρενάρισμα θα χρησιμοποιηθεί για τη συμπίεση του αέρα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ξανά για να επιταχύνει το αυτοκίνητο, να αυξήσει τις ταχύτητες στις στροφές κ.λπ
Κάθε προωθητήρας διαθέτει πέντε ακροφύσια, το καθένα με προοδευτικά μεγαλύτερο στόμιο. Η ιδέα είναι ότι όταν η δεξαμενή είναι γεμάτη και η πίεση είναι υψηλή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα μικρό στόμιο για να ληφθεί η απαιτούμενη δύναμη, την οποία η Ferrari εκτιμά ότι είναι περίπου 5.000 Newton.
Όταν η δεξαμενή είναι πιο άδεια και η πίεση είναι χαμηλότερη, το σύστημα μεταβαίνει σε ένα ακροφύσιο μεγαλύτερης διαμέτρου για να παρέχει την ίδια δύναμη, αν και με μικρότερη ώθηση, περίπου 4.000 Nm. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να επιτευχθεί μια σταθερή ώθηση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αξίζει να αναφερθεί ότι όλη αυτή η ροή θα είναι υπερηχητική και εξαιρετικά δυνατή.
