ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΒΟΥΤΙΑ στον κόσμο του Χατζιδάκι, όπου πραγματικά χάνεσαι… Τόσα χρόνια και πάντα, κάθε φορά που ψάχνω τη μουσική του, αισθάνομαι το ίδιο δέος, την ίδια λαχτάρα. Τι να πρωτοδιαλέξω;
Είναι τόσα σημαντικά και πολλά, που δεν ξέρω σε τι να καταλήξω. Προσπάθησα να φτιάξω την playlist π.χ. μιας εκπομπής και σας τη στέλνω. Ακούστε τα με αυτήν τη σειρά.
Κι έτσι για να σας ανοίξω την καρδιά μου, θέλω να σας πω ότι έχω την αίσθηση ότι αυτές οι μέρες μάς βάζουν απέναντι σε έναν πιο «αληθινό» χρόνο της ζωής, ο οποίος δεν είναι ίδιος καθόλου με αυτόν που ορίζει το λεγόμενο κυρίαρχο ρεύμα, που ζούσαμε μέχρι τώρα στην καθημερινότητά μας. Είναι πολύ πιο αργός αυτός ο χρόνος. Και δυστυχώς μόνο στα ζόρια ερχόμαστε σε επαφή με αυτόν. Είναι κρίμα, γιατί είναι πολύτιμος και εξαιρετικά δημιουργικός.
H Δήμητρα Γαλάνη στον Σείριο, ο Μάνος διευθύνει…
Αισθάνομαι λοιπόν ότι αυτό τον χρόνο πρέπει να τον ξαναδούμε, να τον ξανακούσουμε και αυτό να μας επιτρέψει να σκεφτούμε. Ήσυχα, ήρεμα και όσο γίνεται πιο απλά. Τι θέλουμε. Τι αγαπάμε. Τι περιμένουμε από εμάς και από τους άλλους. Και γιατί.
Και την ίδια στιγμή να μετρηθούμε. Να ξαναδούμε ποια είναι τα όριά μας. Καιρός δεν είναι να γίνει κι αυτό; Νομίζω ότι θα μας βγει σε καλό όλη αυτή η δυσκολία που βιώνουμε.
Και δεν μιλάω σαν κάποιος που όλα τα ξέρει. Δεν ξέρω τίποτα, αλλά θέλω συνέχεια να μαθαίνω. Έχω μια διψασμένη περιέργεια να μάθω, να γνωρίσω και να αναγνωρίσω, μέσα από όλα αυτά που μου συμβαίνουν, εμένα. Ξανά και ξανά.
Καλή ακρόαση και καλή δύναμη σε όλους μας. Αφιερωμένο εξαιρετικά…
