Την ώρα που μαίνεται ο πόλεμος στη Γάζα και «βράζει» η Μέση Ανατολή και ενώ δεν διαφαίνεται κοντά ο τερματισμός του πολέμου στην Ουκρανία, πολλοί φοβούνται μία νέα εστία εντάσεων στην Ασία. Αξιωματούχοι και ειδικοί σε ζητήματα γεωπολιτικής και ασφάλειας στρέφουν το βλέμμα στην Ταϊβάν και προσπαθούν να ζυγίσουν τις πιθανότητες μίας μετωπικής σύγκρουσης με την Κίνα.
Η περιοχή αποτελεί κινεζικό έδαφος, αλλά απολαμβάνει μία μορφή αυτονομίας και έχει το δικό της πολιτικό σύστημα, εκλέγοντας δημοκρατικά ηγέτες. Οι εντάσεις τα τελευταία χρόνια έχουν οξυνθεί, με την Κίνα να πραγματοποιεί συχνά – πυκνά στρατιωτικές ασκήσεις γύρω από το νησί, αξιωματούχοι του οποίου μιλούν για το «όραμα της ανεξαρτησίας». Η κατάσταση είχε φτάσει στο κόκκινο μετά και την «πρωτοβουλία» της Νάνσι Πελόζι να επισκεφτεί το νησί – χωρίς να έχει λάβει καν το πράσινο φως από τον Λευκό Οίκο.
REUTERS/Tingshu WangΤο «παράθυρο Ντέιβιντσον»…
Το μεγάλο ερώτημα που πλανάται έκτοτε είναι: Θα εισβάλλει η Κίνα στην Ταϊβάν; Και εάν ναι, πού θα οδηγούσε μία τέτοια κίνηση; Καταθέτοντας ενώπιον της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της Γερουσίας το 2021, ο ναύαρχος Φίλιπ Ντέιβιντσον, απόστρατος διοικητής των κοινών στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στην περιοχή Ινδίας – Ειρηνικού εξέφρασε την ανησυχία ότι η Κίνα έχει επιταχύνει το χρονοδιάγραμμά της για να ενωθεί με την Ταϊβάν μέσω εισβολής. «Νομίζω ότι η απειλή είναι εμφανής κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, στην πραγματικότητα τα επόμενα έξι χρόνια», προειδοποίησε.
Αυτή η εκτίμηση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται μπροστά σε μια επείγουσα προθεσμία (συγκεκριμένα το 2027) για να αποτρέψουν μια κινεζική επίθεση στην Ταϊβάν ονομάστηκε «Παράθυρο του Ντέιβιντσον» και έχει γίνει κινητήρια δύναμη στην αμυντική στρατηγική και πολιτική των ΗΠΑ στην Ασία, σύμφωνα με ανάλυση του Foreign Affairs.
…Που η Κίνα δεν έχει λόγο να ανοίξει
Η Ταϊπέι δεν φαίνεται ακριβώς να συμμερίζεται αυτή την εκτίμηση, αλλά πάντως έχει αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες της και την εκπαίδευση του στρατού. Αναλυτές ωστόσο σημειώνουν στο Foreign Affairs πως να εστιάζει κανείς στην απειλή της εισβολής είναι λάθος. Η Κίνα, εξηγούν, δεν έχει ανάγκη να εισβάλει στο νησί. Μπορεί να πιέσει με άλλους τρόπους – από την οικονομική πίεση έως τις εκστρατείας ενίσχυσης της επιρροής της – χωρίς να καταφύγει στη βία. Ξέρει ότι δεν έχει να κερδίσει πολλά από κάτι τέτοιο. Η ενοποίηση που οραματίζεται ο Σι δεν θα επιδιωχθεί με στρατιωτικά μέσα.
Η δύναμη της Ταϊβάν είναι … οι ημιαγωγοί
Εάν ποτέ επέλεγε την εισβολή πάντως, οι τριγμοί θα γίνονταν αισθητοί συνολικά στην παγκόσμια οικονομία. Όχι μόνο γιατί οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να «συρθούν» στη σύρραξη, αλλά γιατί η Ταϊβάν είναι άκρως σημαντική για το πιο πολύτιμο ίσως εμπόρευμα σήμερα: τα μικροτσίπ. Τα τσιπ βρίσκονται παντού: από τις οικιακές συσκευές, τα κινητά τηλέφωνα και τα αυτοκίνητα έως τα οπλικά συστήματα. Μάλιστα και η Κίνα στηρίζεται στους ημιαγωγούς της ταϊβανέζικης TSMC.
Ο ρόλος αυτός ως παραγωγού ημιαγωγών προστατεύει έως έναν βαθμό την Ταϊβάν.
REUTERS/Ann Wang/File Photo
Επιπλέον σε σημερινό του δημοσίευμα το Bloomberg αναφέρει πως τόσο η TSMC όσο και η ASML έχουν τρόπους να απενεργοποιήσουν και τις πιο προηγμένες μηχανές παραγωγής τσιπ σε περίπτωση κινεζικής εισβολής στην Ταϊβάν.
Αμερικανοί έχουν εκφράσει ιδιωτικά τις ανησυχίες τους τόσο στους Ολλανδούς όσο και στους Ταϊβανέζους ομολόγους τους για το τι θα συμβεί εάν η κινεζική επιθετικότητα κλιμακωθεί και καταλήξει σε επίθεση στο νησί που είναι υπεύθυνο για την παραγωγή της συντριπτικής πλειονότητας των προηγμένων ημιαγωγών του κόσμου, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Bloomberg.
Η ASML καθησύχασε τους αξιωματούχους για την ικανότητά της να απενεργοποιεί εξ αποστάσεως τα μηχανήματα. Μάλιστα η Ολλανδία διεξήγαγε προσομοιώσεις για μια πιθανή εισβολή προκειμένου να αξιολογήσει καλύτερα τους κινδύνους, πρόσθεσαν.
Η απομακρυσμένη απενεργοποίηση ισχύει για τη σειρά μηχανημάτων ακραίας υπεριώδους ακτινοβολίας της ASML, γνωστά στον κλάδο ως EUV, για τα οποία η TSMC είναι ο μεγαλύτερος πελάτης. Τα EUV αξιοποιούν κύματα φωτός υψηλής συχνότητας για τσιπ που έχουν χρήσεις τεχνητής νοημοσύνης καθώς και για πιο ευαίσθητες στρατιωτικές εφαρμογές.
Περίπου στο μέγεθος ενός αστικού λεωφορείου, ένα EUV στοιχίζει περί τα 200 εκατ. ευρώ και απαιτεί τακτικές επισκευές και ενημερώσεις. Η εταιρεία μπορεί να δώσει εξ αποστάσεως εντολή για «κλείσιμο του διακόπτη».
