Ως αποσταστιοποιημένη και με περίεργη συμπεριφορά περιέγραψαν στις μαρτυρίες της της μητέρα της Τζωρτζίνας, οι νοσηλεύτριες που κατέθεσαν στη δίκη
«Φωτιά» ήταν οι περιγραφές της νοσηλεύτριας Πηνελόπης Φιφή για τη συμπεριφορά της Ρούλας Πισπιρίγκου όσο το παιδί νοσηλευόταν στο Ρίο.
«Ήμουν σε ολόκληρη σχεδόν τη νοσηλεία της Τζωρτζίνας. Στο στάδιο της αποσωλήνωσης είδα μια περίεργη συμπεριφορά της μητέρας. Σε αυτό το στάδιο βάζουμε τους γονείς μέσα να δουν το παιδί τους. Είναι σημαντικό να νιώσει ασφάλεια το παιδί και θέλουμε να δούμε και αντιδράσεις του παιδιου. Αν αντιλαμβάνεται, αν απαντά στα ερεθίσματα. Είδα αναστατωμένη τη μητέρα. Η μητέρα ήταν εμφανώς αγχωμένη. Δηλαδή σε αυτή τη φάση περιμένουμε να δούμε τη χαρά. Είναι μια νίκη να αναπνέει το παιδί μόνο του. Δεν είδαμε κάτι τέτοιο. Η μητέρα δεν εστίαζε στο παιδί. Κοιτούσε τις αντιδράσεις τις δικές μας. Μετά πλησίασε λίγο και της μίλησε, αλλά όχι αυτό που θα περίμενα» είπε η μάρτυρας.
Προέδρος: Μήπως ήταν αγωνία για την έκβαση της αποσωλήνωσης;
Μάρτυρας: Δεν ήταν αυτή η αγωνία. Δεν εστίαζε στο παιδί. Δεν κοίταζε το παιδί της.
Προέδρος: Μήπως φοβόταν;
Μάρτυρας: Μπορεί να υπάρχει φόβος, αλλά ρωτάνε. Λένε «μπορώ να το ακουμπήσω;». Εδώ της είπαμε εμείς να κάνει πράγματα. Περισσότερο μιλούσε ο πατέρας. Η μητέρα ψέλλισε ένα «Τζωρτζίνα μου». Εμένα μου έκανε φοβερά μεγάλη εντύπωση. Το ανέφερα και στον κ. Ηλιάδη.
«Η μητέρα κοίταζε εμένα, τους νοσηλευτές και τους γιατρούς. Ο γονιός κοιτάζει το παιδί του, του μιλάει. Δεν έχω δει ξανά τέτοια αντίδραση» είπε η μάρτυρας και συνέχισε: «Κάποιες μέρες αργότερα έγινε η εκπαίδευση. Έμαθα στη μητέρα πως να δίνει τα φάρμακα και το πολτοποιημένο φαγητό. Υπήρχαν φορές που ενώ έπρεπε να δώσει τα μεσημεριανά φάρμακα μου έλεγε ότι πρέπει να φύγει και να το κάνω εγώ. Ήταν αρκετές φορές. Στο επισκεπτήριο ήταν τυπική και διεκπεραιωτική. Έλειπε το συναίσθημα».
Η μάρτυρας υπογράμμισε τη διαφορά στη συμπεριφορά μεταξύ των δυο γονιών απέναντι στο παιδί τους. «Όταν ερχόταν ο μπαμπάς της της τραγουδούσε, της μιλούσε, της έκανε μασάζ στα ποδαράκια. Η μητέρα ήταν με ένα κινητό στο χέρι, πιο αποστασιοποιημένη». Η νοσηλεύτρια υποστήριξε ότι το παιδί ανταποκρινόταν σε κάποια ερεθίσματα, εξηγώντας πως «ξεκαρδιζόταν το παιδί στα αστεία, υπήρχε κάποιου είδους αντίληψη».Κούγιας: Γνωρίζετε αν η νοσηλεύτρια Γεωργία Παπανίκου είχε συγγένεια με τον κ. Δασκαλάκη;
Μάρτυρας: Όχι γνωρίζω πως δεν έχει. Την πρώτη ημέρα που είχαν γνωριστεί είχαν πει ότι είναι «ξάδελφη του ξαδέλφου» του. Ξέρω από την κυρία Παπανίκου αυτό. Για περισσότερα ρωτήσετε την ίδια.
Κούγιας: Πόσες νοσηλεύτριες εργάζεστε στη ΜΕΘ;
Μάρτυρας: 12
Κούγιας: Ποιος επέλεξε εσάς τις πέντε να καταθέσετε; Που έρχεστε να πείτε ότι η κατηγορούμενη ήταν ήρεμη. Οι άλλες 7 πως ξέρουμε τι λένε;
Μάρτυρας: Δεν το γνωρίζω αυτό. Εμένα μου ήρθε κλήση.
Κούγιας: Είχατε συζητήσει με τις συναδέλφους σας πριν πάτε στην ανακρίτρια;
Μάρτυρας: Όχι.
Κούγιας: «Ένιωσα ανεξήγητο άγχος και αγωνία της μητέρας που δεν εστίαζε στο παιδί της. Κοιτούσε τις αντιδράσεις των γιατρών και των νοσηλευτών. Στη φάση της αποσωλήνωσης ο γονιός είναι χαρούμενος, είναι σημαντικό βήμα. Ήταν κάτι πρωτοφανές, μου έκανε εντύπωση» είπε η μάρτυρας με τον Αλέξη Κούγια να σχολιάζει: «Τι να κάνει; Να περιμένει το 25ο θαύμα κατά τα γραφάς;! Αφού ήξερε από τη μαγνητική ότι το παιδί δε θα κουνάει πόδια και χέρια, ότι δε θα έχει νου!».
«Ψυχρή και αποστασιοποιημένη η μάνα»
Νωρίτερα, κατέθεσαν δυο νοσηλεύτριες του νοσοκομείου του Ρίου που περιέγραψαν την κατηγορούμενη ψυχρή και αποστασιοποιημένη, κάνοντας λόγο για μια γυναίκα που «δεν έδειχνε πένθος».
«Στις 11 Απριλίου ήμουν βάρδια. Δεχθήκαμε κλήση για ένα παιδί 7,5 ετών με ανακοπή από Καραμανδάνειο. Το παιδί ήρθε διασωληνομένο συνοδευόμενο από τον κ. Χασαπόπουλο, ο οποίος ήταν συγκινημένος και θυμάμαι να λέει προσέξτε αυτό το παιδί είναι το τρίτο της οικογένειας» ανάφερε η νοσηλεύτρια Μαρία Σκιαδαρέση.
Πρόεδρος: Τον Ιανουάριο του 22 εσείς είχατε ενημερωθεί από γιατρό ή νοσηλεύτρια της Παιδιατρικής για τα επεισόδια που παρουσάζε το παιδί μέσα στη Παιδιατρική;
Μάρτυρας: Όχι, εγώ ήμουν βάρδια την άλλη μέρα το πρωί.
Πρόεδρος: Λέτε ότι το παιδί ανταποκρινόταν σε εξωτερικά ερεθίσματα. Λέτε ότι όταν η κατηγορουμένη έβαζε τάμπλετ το παιδί γελούσε. Αυτό ήταν αντανακλαστικκή κίνηση;
Μάρτυρας: Θεωρώ πως όχι. Η Τζωρτζίνα καταλάβαινε θεωρώ, γιατί γελούσε στο αστείο. Έβλεπε κάποια παιδικά που της έδεινχε η μαμά και γέλαγε και ξεκαρδιζόνταν. Το χαμόγελό της, το συναίσθημα που έβγαζε… της ελέγα Τωζρτζίνα μου να δούμε το γουρουνάκι και το παιδί γελούσε.Σε ερώτηση που δέχτηκε από την προέδρο της έδρας σχετικά με την ανακριτική της κατάθεση, στην οποία περιέγραφε τη Ρούλα Πισπιρίγκου ως μια ψύχραιμη μητέρα, η μάρτυρας διευκρίνησε: «Δεν την είδα ποτέ να βγάζει δάκρυ από τα μάτια της, για αυτό το λέω, αυτό είναι δική μου άποψη».Πρόεδρος: Έχετε δει περιπτώσεις γονιών που να μην βγάζουν συναίσθημα αλλά να ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους;
Μάρτυρας: Ποτέ δεν το έχω δει αυτό.
Υποστήριξη κατηγορίας: Χρονικά πότε τα υπολογίζετε τα περιστατικά που το παιδί έδειχνε να ανταποκρίνεται;
Μάρτυρας: Από την αρχή πολύ έντονο ήταν από τις νοσηλείες το Γενάρη. Αλλά και πριν το παιδί έδειχνε ότι αντιλαμβάνονταν κάποια πράγματα αλλά δεν μπορούσε να μιλήσει. Της έλεγα Τζωρτζίνα μου φοινικόδεντρο όταν έλειπε η μαμά της και γελάγε.
Υπεράσπιση: Γιατί θεωρείτε ότι έπρεπε να κλαίει η μητέρα;
Μάρτυρας: Είχαν χαθεί δυο παιδιά της και έβλεπε το τρίτο παιδί της τετραπληγικό.
Υπεράσπιση: Θα έπρεπε να κλαίει επειδή είναι τετραπληγικό το παιδί της;
Πρόεδρος: Τώρα αυτή η ερώτηση…η μάρτυρας απαντάει για την ίδια όχι για την κατηγορούμενη.
Τη σκυτάλη πήρε η νοσηλεύτρια Βασιλική Μπαΐλου, που είδε για πρώτη φορά τη Τζωρτζίνα την επόμενη ημέρα από αυτή της μεταφοράς της στη ΜΕΘ παίδων του Ρίου. Όπως εξήγησε, δεν είχε πολλές επαφές με τη μητέρα, ενώ ανέφερε ότι στη δική της αντίληψη δεν έπεσε ποτέ κάποιο επεισόδιο σπασμών.
«Δεν είχα δει πολλές φορές τη μητέρα. Δεν εκδήλωνε πένθος η μητέρα, ήταν ψυχρή. Όσες φορές την είδα ήταν χωρίς κάποιο συναίσθημα. Κλάμα, αγωνία, πένθος… κανένα συναίσθημα. Εγώ κατέθεσα αυτό που είδα. Δεν είδα κανένα άλλο τρόπο με τον οποίο να εκδήλωνε το ενδιαφέρον της» συμπλήρωσε η μάρτυρας.
Υπεράσπιση: Είχατε ακούσει κάποιο προβληματισμό των γιατρών;
Μάρτυρας: Υπήρχαν αναφορές ότι μπορεί η μητέρα να πάσχει από σύνδρομο Μινχάουζεν. Το είχα ακούσει σε κάποια αλλαγή βάρδιας. Δε θυμάμαι ποιος μου το ανέφερε.Υπεράσπιση: Σας είπαν να την παρακολουθείτε;
Μάρτυρας: Δεν μου είπε κάποιος να παρακολουθήσω τη μητέρα.Υπεράσπιση: Γιατί έπρεπε να πενθεί η κατηγορούμενη;Μάρτυρας: Γιατί είχε χάσει δυο παιδιά πριν.
Σχετικές ειδήσεις
