Η βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Νάντια Γιαννακοπούλου γράφει στο flash.gr για την πανδημία του κορονοϊού
Βρισκόμαστε σε έναν Πόλεμο απέναντι σε έναν αόρατο εχθρό. Σ΄αυτή την φράση συμπυκνώνεται η κρισιμότητα της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε. Η διαπίστωση αυτή δεν αφορά μόνο τη χώρα μας, αλλά και όλες τις χώρες της Ε.Ε με την Ευρώπη να είναι το Κέντρο τραγικών εξελίξεων πριν απ΄όλα στην Ιταλία, αλλά και Ισπανία, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία κ.ά. Αφορά επίσης όλες πια τις χώρες στον πλανήτη. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει ήδη την ζωή τους, εκατοντάδες χιλιάδες είναι εντοπισμένα κρούσματα του ιού co-19.
Στην χώρα μας η κατάσταση φαίνεται να είναι πιο περιορισμένη, πιο ελεγχόμενη. Έχουν αναληφθεί μια σειρά σκληρά αλλά απαραίτητα μέτρα αρκετά πιο έγκαιρα απ΄ότι σε άλλες χώρες και αυτό μάλλον έχει επιδράσει θετικά. Ωστόσο, ας μην ξεγελιόμαστε. Καμία επανάπαυση δεν επιτρέπεται. Βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή. Οι επόμενες μέρες θα είναι πολύ κρίσιμες για να μας δείξουν προς τα που οδεύουμε. Άλλωστε σειρά μέτρων ελήφθησαν με μια σχετική καθυστέρηση και όσα συμβούν τις επόμενες μέρες θα μας δείξουν αν αυτή η καθυστέρηση επέτρεψε διάδοση του ιού που θα μπορούσε να αποφευχθεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η όλη συζήτηση για τις λειτουργικές δραστηριότητες της Εκκλησίας που αυτονόητα έπρεπε να είχαν σταματήσει τουλάχιστον δέκα μέρες πριν.
Σημαντικό όπλο μας για αυτό τον πόλεμο είναι η σημαντική συναίνεση όλου του πολιτικού κόσμου, όπως φάνηκε και κατά την πρόσφατη επικοινωνία του Πρωθυπουργού με τους Πολιτικούς αρχηγούς. Είναι επίσης το ξεχωριστής ευθύνης και επιστημονικής επάρκειας κεντρικό επιστημονικό επιτελείο που συντονίζει την προσπάθεια, όπως και το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της χώρας, αλλά και η γρήγορη ενημέρωση δια των ΜΜΕ για τις αποφάσεις, τα μέτρα, τις απόψεις των υπευθύνων γιατρών. Μεγάλος αντίπαλος οι συμπεριφορές ελαφρότητας και μη συνειδητοποίησης της ευθύνης του κάθε ένα από εμάς. Θυμόμαστε όλοι τις εικόνες των καρναβαλιών που έγιναν παρά την απαγόρευση, τις εικόνες των γεμάτων καφετεριών τις πρώτες μέρες του κλεισίματος των Εκπαιδευτηρίων. Ευτυχώς για όλα υπάρχουν μέτρα. Ευτυχώς η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δείχνει πειθαρχία και το « Μένουμε σπίτι » παίρνει χαρακτηριστικά ρεύματος υπεράσπισης της Υγείας και της Ζωής. Σ΄αυτό και πρέπει να επιμείνουμε προστατεύοντας τους εαυτούς μας, την κοινότητα, πριν απ΄όλα τους μεγαλύτερους ανθρώπους και όσους ανήκουν γενικά στις ευπαθείς ομάδες.
Δίνουμε την μάχη της επιβράδυνσης των ρυθμών διάδοσης του ιού ώστε να μπορεί να αντέξει το Εθνικό Σύστημα Υγείας για να ανταποκριθεί και σε πιο δύσκολες καταστάσεις. Ας μην κρυβόμαστε. Διαθέτουμε ένα Σύστημα Υγείας που έχει περάσει μια μακρόχρονη κρίση, που έχει οδηγήσει σε απώλεια δυναμικότητάς του. Γι’ αυτό ο χρόνος για να οργανωθεί είναι πολύ σημαντικό θέμα. Δίνουμε ταυτόχρονα την μάχη του χρόνου με την αισιοδοξία ότι θα υπάρξει θεραπευτική αγωγή και εμβόλιο. Ταυτόχρονα πρέπει να ενισχύσουμε γενναία εδώ και τώρα με όποιο κόστος τις δομές και το δυναμικό των Νοσοκομείων, να προστατεύσουμε την υγεία των ανθρώπων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης. Έχουμε χρέος να στηρίξουμε απόμακρες ορεινές και νησιώτικες περιοχές που έχουν δυσκολίες.
Έχουμε όμως και μεγάλο χρέος να δούμε πως θα στηριχτεί ακόμα πιο αποφασιστικά η Οικονομία μας που θα δοκιμαστεί αμέσως μετά από μια δεκαετή περιπέτεια λόγω χρεοκοπίας. Να στηρίξουμε την επιβίωση των Επιχειρήσεων, αλλά και την ζωή των εργαζομένων που άλλοι χάνουν ήδη την δουλειά τους και άλλοι φοβούνται γι αυτό. Η Κυβέρνηση ανακοίνωσε μέτρα. Χρειάζονται κι άλλα, όπως και οι Τράπεζες οφείλουν να δώσουν το παρών και να μην κρύβονται. Το πόσο θα διαρκέσει η κρίση μπορεί να οδηγήσει και σε πολύ καταστροφικά αποτελέσματα. Όσο μικρότερες είναι επομένως οι απώλειες, τόσο πιο εφικτή θα είναι και μία επανοικοδόμηση.
Ο πόλεμος είναι σε εξέλιξη. Η μάχη θα είναι σκληρή. Μπορούμε όμως. Μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι αν είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, αν πειθαρχήσουμε στο ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ. Πριν απ΄όλα, πάνω απ΄όλα είναι η ζωή των ανθρώπων. Όλα τα άλλα διορθώνονται, πολύ περισσότερο αν δεν υπάρχουν καίρια πλήγματα.
Ωστόσο ας το δούμε καθαρά από τώρα. Η περιπέτεια που ζούμε ως χώρα, αλλά και ως Ε.Ε, ως ένας πλανήτης ολόκληρος , μας καθιστά υπεύθυνους να καθορίσουμε μια ατζέντα θεμάτων προς αναθεώρηση. Αυτή την περίοδο θα πρέπει να αναστοχαστούμε όλοι για την ανάγκη κάποιας μορφής παγκόσμιας διακυβέρνησης και των βημάτων για την ολοκλήρωση της Ε.Ε, τον τύπο ανάπτυξης της χώρας ώστε να είναι πιο ανθεκτικός σε αναταράξεις, τον επανασχεδιασμό και ενίσχυση του Συστήματος Υγείας και Παιδείας, το πέρασμα στην εποχή της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, τα όρια της Δημοκρατίας μας, τον τρόπο που ασκούμε πολιτική, που αρθρώνουμε πολιτικό λόγο και προτάσεις. Αν βρισκόμαστε σε πόλεμο, τότε ας το πούμε καθαρά: Ο πόλεμος αλλά και ο μεταπολεμικός κόσμος έχει ανάγκη νέων σχεδιασμών, προσεγγίσεων, συναινέσεων.
