Πριν από έναν μήνα συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από την εκλογή της πρώτης γυναίκας Προέδρου της Δημοκρατίας στη χώρα μας. Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου – όπως ζήτησε να αναφέρεται το όνομά της και όχι Αικατερίνη, όπως πολλοί αρχικά την αποκαλούσαν – είχε δείξει από την πρώτη στιγμή πως θα έδινε στον θεσμό τη δική της αισθητική και αξιακή αντίληψη. Δέχτηκε και δέχεται επιθέσεις. Δεν ήταν πολιτικό πρόσωπο, προέρχεται από την κοινωνία των πολιτών και δίνει το στίγμα της με αποφάσεις που αποπνέουν προοδευτισμό και, συγχρόνως, σεβασμό στο υψηλό κύρος του θεσμού. Αλλωστε, το ανώτατο αξίωμα που κατείχε στη Δικαιοσύνη της έδινε το θεσμικό βάρος που απαιτούνταν για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα.
Παρ’ όλα αυτά, σχεδόν από την πρώτη στιγμή έγινε αντικείμενο σχολίων, ακόμα και για… αντικείμενα. Από το γραφείο της έφυγαν τα θρησκευτικά σύμβολα, ήρθε η Καλυψώ – η γάτα της Προέδρου -, φυτά, βιβλία και μια κούπα μολυβοθήκη με τη μορφή της αμερικανίδας ανώτατης δικαστού Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ, της εμβληματικής προσωπικότητας του αγώνα υπέρ των φιλελεύθερων αξιών και των δικαιωμάτων των γυναικών.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
