Η απόφαση για την αποστολή όπλων στην Ουκρανία σηματοδότησε μια ιστορική στιγμή για τη γερμανική πολιτική, δηλώνει η πρώην υπουργός Αμυνας της Γερμανίας Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ σε συνέντευξή της στο «Βήμα».
Ωστόσο, η γερμανίδα πολιτικός εκτιμά ότι ο τρόπος και ο ρυθμός εφαρμογής του «Zeitenwende» (του «τέλους εποχής» που ανακοίνωσε ο γερμανός καγκελάριος Ολαφ Σολτς σηματοδοτώντας μια σημαντική αλλαγή στη γερμανική προσέγγιση των εξωτερικών και αμυντικών θεμάτων) δεν είναι ακόμα ικανοποιητικός, τονίζοντας ότι η εφαρμογή του αποτελεί καθήκον της χώρας της. Σχετικά με την έκβαση του ουκρανικού πολέμου, η κυρία Κραμπ-Καρενμπάουερ τονίζει κατηγορηματικά ότι η Ουκρανία πρέπει να κερδίσει, θεωρώντας απαραίτητο προς την εκπλήρωση του στόχου αυτού να επιταχύνει η Δύση τις διαδικασίες παράδοσης στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία.
Η συμπρόεδρος σήμερα στο συμβούλιο ηγεσίας του Κέντρου Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEPA), η οποία είχε θεωρηθεί πριν παραιτηθεί από την ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) ότι θα ήταν η «νέα σιδηρά κυρία» μετά την Ανγκελα Μέρκελ, δηλώνει ότι το κόμμα της προσπαθεί σήμερα να δώσει πολιτικά πειστικές απαντήσεις στα κρίσιμα ζητήματα, συνδυάζοντας τις θεμελιώδεις πεποιθήσεις του καθώς και τον απαραίτητο εκσυγχρονισμό. Οσο για τις εκκλήσεις προς τη Γερμανία να σταματήσει τις προμήθειες όπλων στην Τουρκία, η κυρία Κραμπ-Καρενμπάουερ, η οποία θα συμμετάσχει στο 8ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών στις 26-29 Απριλίου, αρκείται να δηλώσει ότι η Γερμανία συνεργάζεται με όλους τους εταίρους της στο ΝΑΤΟ με πνεύμα εμπιστοσύνης.
Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία εντάθηκε η επί δεκαετίες κριτική για τους ενεργειακούς δεσμούς της Γερμανίας με τη Ρωσία και την αποτυχία της να εκπληρώσει το νατοϊκό αμυντικό στόχο για δαπάνες 2% του ΑΕΠ. Πώς άλλαξε ο πόλεμος τη Γερμανία; Πιστεύετε ότι το «Zeitenwende» είναι μια δομική αλλαγή και αλλαγή νοοτροπίας στην εξωτερική πολιτική και στην πολιτική ασφάλειας της Γερμανίας;
«Χωρίς καμία αμφιβολία η χρονιά που πέρασε ήταν μια σαφής αφύπνιση για τον δυτικό κόσμο και ειδικά για τη Γερμανία. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, που κάποιοι είχαν προβλέψει νωρίτερα από άλλους, ήταν ένα σοκ. Ως αντίδραση, ο γερμανός καγκελάριος κήρυξε το λεγόμενο «Zeitenwende» υποσχόμενος να δαπανήσει πολύ περισσότερα για τον εξοπλισμό των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η βασική απόφαση για την προμήθεια όπλων στην Ουκρανία σηματοδότησε μια ιστορική στιγμή για τη γερμανική πολιτική. Ωστόσο, ο τρόπος και ο ρυθμός εφαρμογής του «Zeitenwende» δεν είναι ακόμα πάντα ικανοποιητικός. Επομένως, για εμένα δεν έχει αγγίξει ακόμη πλήρως τη νοοτροπία στη Γερμανία. Δεδομένης της ιστορίας μας και των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε στον δυτικό κόσμο, η βιώσιμη εφαρμογή του παραμένει το πιο σημαντικό καθήκον που πρέπει να αντιμετωπίσουμε».
Θεωρείτε ότι ανταποκρίνεται η Δύση στο μήνυμα για την ανάγκη επιτάχυνσης της παράδοσης στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία και πώς νομίζετε ότι θα μπορούσε αυτή η διαδικασία να προχωρήσει πιο γρήγορα;
«Το πιο σημαντικό πράγμα για την επιτάχυνση των διαδικασιών είναι η εστίαση στον στόχο που πρέπει να επιτευχθεί. Η Ουκρανία πρέπει να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο. Θέλουμε μια ασφαλή, ελεύθερη, αυτοκαθορισμένη και αξιοπρεπή ζωή τώρα και στο μέλλον. Γι’ αυτό παλεύουν οι Ουκρανοί. Και γι’ αυτό πρέπει επίσης εμείς να αγωνιστούμε. Δεν θα αφήσουμε τη διαμόρφωση του κόσμου στους δικτάτορες που χρησιμοποιούν στρατιωτική επιθετικότητα και εγκληματικούς πολέμους για να προωθήσουν τις αυτοκρατορικές τους φιλοδοξίες. Ο Πούτιν παίζει με τον χρόνο. Πιστεύει ότι η υποστήριξή μας προς την Ουκρανία θα μειωθεί με την πάροδο του χρόνου. Επομένως, οι επιταχυνόμενες διαδικασίες είναι προς το συμφέρον μας».
Πιστεύετε ότι η Κίνα μπορεί να είναι ένας έντιμος μεσολαβητής στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις;
«Προσωπικά βλέπω την κινεζική πρωτοβουλία με σκεπτικισμό. Μοιάζει περισσότερο ότι παρασκηνιακά η Κίνα έχει μάλλον επιλέξει την πλευρά της Ρωσίας σε αυτόν τον πόλεμο».
Εχει περάσει σχεδόν ενάμισης χρόνος από τότε που παραιτηθήκατε από μέλος του γερμανικού κοινοβουλίου για να επιτρέψετε, όπως έγινε κατανοητό, μια αλλαγή γενιάς εντός του κόμματός σας, του CDU. Εχει όντως γίνει η ανανέωση του κόμματος;
«Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, το CDU αναλαμβάνει τον ρόλο μιας αναγκαίας, κρίσιμης αλλά και εποικοδομητικής και υπεύθυνης κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης. Ταυτόχρονα, το CDU εργάζεται για να δώσει πολιτικά πειστικές απαντήσεις στις προκλήσεις της εποχής μας, που αντικατοπτρίζουν τις θεμελιώδεις πεποιθήσεις μας καθώς και τον απαραίτητο εκσυγχρονισμό. Και τα δύο είναι δύσκολα καθήκοντα. Ομως οι τρέχουσες δημοσκοπήσεις είναι ενθαρρυντικές».
Πρόσφατα η Γερμανία και η Γαλλία γιόρτασαν την 60ή επέτειο από την υπογραφή της Συνθήκης των Ηλυσίων. Είδαμε ωστόσο ότι οι δύο χώρες έχουν διαφορετικές απόψεις σε διάφορα θέματα και αντιμετωπίζουν επίσης κάποιες δυσκολίες συντονισμού σε βασικά ζητήματα. Πόσο απέχουν μεταξύ τους το Βερολίνο και το Παρίσι; Εχει ακόμα ο γαλλογερμανικός άξονας τη δυνατότητα να βρίσκεται στο τιμόνι της Ευρώπης;
«Η φιλία μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας ήταν και είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο και πολύτιμο. Ζω στα γαλλικά σύνορα, σε ένα μέρος της Γερμανίας που ήταν το σκηνικό των πολέμων μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας. Βιώνουμε την αξία της φιλίας μας στην καθημερινότητά μας. Αλλά η Γαλλία και η Γερμανία είναι επίσης πολύ διαφορετικές. Και αυτό δεν κάνει πάντα τη συνεργασία καθαρή και απλή. Για τον Ζαν Κοκτό, τον διάσημο γάλλο καλλιτέχνη, «η αρμονία είναι η συμφιλίωση των αντιθέτων, όχι η συντριβή των διαφορών». Η φιλία που βιώνουμε σε αυτό το πνεύμα είναι και παραμένει κρίσιμη για τα δύο έθνη μας και για την περαιτέρω συνεργασία στην Ευρώπη».
Ως πρώην υπουργός Αμυνας γνωρίζετε τις εκκλήσεις προς τη Γερμανία να σταματήσει τις προμήθειες όπλων στην Τουρκία και να αποσύρει τα άρματα μάχης Leopard 2A4 από το τμήμα της Κύπρου που κατέχει παράνομα η Τουρκία. Γιατί αυτό δεν έχει αντιμετωπιστεί;
«Η Γερμανία συνεργάζεται με όλους τους εταίρους στο ΝΑΤΟ με πνεύμα εμπιστοσύνης. Με αυτό το πνεύμα αντιμετωπίζονται όλα τα ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων των κρίσιμων».
