Ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) ανέπτυξαν έναν τρόπο παρακολούθησης της αναπνοής με βάση ανεπαίσθητες αλλαγές στα σήματα WiFi.
Ο αλγόριθμος BreatheSmart φέρεται να βοηθά προκειμένου να εντοπιστεί εάν κάποιος στο σπίτι έχει προβλήματα αναπνοής.
Τα σήματα WiFi βρίσκονται σχεδόν παντού στην προσπάθειά τους να συνδέσουν συσκευές με δρομολογητές. Καθώς οποιαδήποτε κίνηση θα αλλάξει τη διαδρομή του σήματος, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο κινείται το σώμα όταν αναπνέουμε, αυτή μπορεί να αλλάξει και αν αντιμετωπίζουμε κάποιο πρόβλημα.
Και άλλοι ερευνητές έχουν μελετήσει τη χρήση σημάτων WiFi για την ανίχνευση ανθρώπων και κινήσεων, αλλά οι προσεγγίσεις τους απαιτούσαν αποκλειστικές συσκευές ανίχνευσης και οι μελέτες τους παρείχαν περιορισμένα δεδομένα. Το NIST, ωστόσο, λέει πως το BreatheSmart λειτουργεί με router και συσκευές που είναι ήδη διαθέσιμες στην αγορά.
Οι επιστήμονες άλλαξαν το υλικολογισμικό σε ένα router για να ελέγχει τις “πληροφορίες κατάστασης καναλιού” ή CSI. Το CSI αναφέρεται στα σήματα που αποστέλλονται από μια συσκευή, όπως ένα τηλέφωνο ή φορητό υπολογιστή, στο router. Αυτό αναγνωρίζει τη μορφή τους, αλλά, αν υπάρχουν αλλαγές στο περιβάλλον, αλλάζουν και τα σήματα. Οι ερευνητές ζήτησαν από το router αυτά τα σήματα CSI έως και 10 φορές ανά δευτερόλεπτο αποκτήσουν καλύτερη αίσθηση του τρόπου με τον οποίο τροποποιούνταν το σήμα.
Η ομάδα προσομοίωσε διάφορες συνθήκες αναπνοής με ένα ανδρείκελο και παρακολούθησε τις αλλαγές στα σήματα CSI με έναν router και μια συσκευή λήψης. Η συνεργάτις του NIST Susanna Mosleh ανέπτυξε τον αλγόριθμο για να αποκωδικοποιήσουν τα σήματα. Σε ένα έγγραφο, οι ερευνητές σημείωσαν ότι το BreatheSmart εντόπισε σωστά τις προσομοιωμένες συνθήκες αναπνοής στο 99,54 τοις εκατό των περιπτώσεων.
Ο Mosleh και ο Jason Coder, ο οποίος ηγείται της έρευνας του NIST στη μετρολογία κοινού φάσματος, ελπίζουν ότι οι προγραμματιστές θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν την έρευνά τους για να δημιουργήσουν λογισμικό που μπορεί να παρακολουθεί εξ αποστάσεως την αναπνοή ενός ατόμου. “Όλοι οι τρόποι με τους οποίους συλλέγουμε τα δεδομένα γίνονται σε λογισμικό στο σημείο πρόσβασης, κάτι που θα μπορούσε να γίνει από μια εφαρμογή σε ένα τηλέφωνο”, είπε ο Coder.
