Αναμφίβολα, η ταυτόχρονη παρουσία των Νέλσον Ολιβέιρα, Μάρκο Λιβάγια και Σέρχιο Αραούχο στο ρόστερ της ΑΕΚ, μαγεύει στη σκέψη. Στην πράξη όμως, το να λειτουργήσουν και οι τρεις μαζί στην ίδια ενδεκάδα, έστω στη μία φορά που δοκιμάστηκε, αποδείχτηκε μια κατάσταση δύσκολη και για τους τρεις. Είναι κι αυτό ένα σημαντικό κρατούμενο της ιστορίας.
Ο Πορτογάλος και ο Αργεντινός επιθυμούν (διότι αυτό ξέρουν καλά) να παίζουν στην κορυφή της επίθεσης, ωστόσο με το γνώμονα το υλικό που η ομάδα διαθέτει και βάσει της τακτικής που εμπιστεύεται ο νυν προπονητής της, μοιάζει ανέφικτο να χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα εκεί, τη στιγμή που ο Μάρκο Λιβάγια, ήδη έχει μονιμοποιηθεί στο αριστερό άκρο της επίθεσης, ενώ πίσω από τον επιθετικό περιοχής κινείται ο Πέτρος Μάνταλος.
Πέραν λοιπόν της επιθυμίας, υπάρχει και η λογική. Αυτή πρεσβεύει ότι την ΑΕΚ περισσότερο την “καίει” να κρατήσει τους δύο από τους τρεις με συμβόλαια μακράς διάρκειας και ας χάσει τον έναν. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ο επικρατέστερος να συνεχίσει λόγω του ότι παίζει σε περισσότερες από μία θέσεις, αλλά και της μεγαλύτερης ευκολίας σε πιθανή (και αναμενόμενη) διαπραγμάτευση επέκτασης της συνεργασίας των δύο πλευρών, είναι ο Λιβάγια.
ΑΝΤΕΧΕΙ Η ΑΕΚ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΑΙΝΟΒΓΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΝΔΕΚΑΔΑ;
Αυτή η περίοδος, στη διάρκεια της οποίας τα ελληνικά κλαμπ επιδιώκουν συντονισμένα το ψαλίδισμα των προβλεπόμενων αποδοχών για τους ποδοσφαιριστές που τους ανήκουν, σίγουρα δεν προσφέρονται για οικονομικές τρέλες ή για πολυτέλειες που ενδεχομένως θα φέρουν ανάποδα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα. Για να πληρώσει (που μοιάζει απίθανο να το κάνει) λοιπόν η ΑΕΚ 2,7 εκατ. ευρώ στη Λας Πάλμας, ώστε να κάνει δικό της τον Αραούχο, ή ακόμα και τα μισά να δώσει, θα πρέπει να είναι βέβαιη ότι ο Αργεντινός επιθετικός θα είναι βασικός.
Ρεπορταζιακά γράφοντας πάντα, δεν στέκει σε καμία περίπτωση το σενάριο να αγωνίζονται πότε εκείνος στην κορυφή της επίθεσης και πότε ο Ολιβέιρα. Είναι αδύνατον για τα οικονομικά δεδομένα της ομάδας και του τρόπου που ξέρουμε ολοι ότι λειτουργεί, να πληρώνει συμβόλαιο 1,3 εκατ. ευρώ το χρόνο (όσο δηλαδή ο Αραούχο έχει εξασφαλισμένα ετησίως στη Λας Πάλμας έως το 2023) κι ενώ θα έχει δαπανήσει σημαντικό ποσό για την αγορά του, για έναν παίκτη ο οποίος θα κάθεται συχνά στον πάγκο.
Να σημειωθεί επίσης ότι ο Αραούχο δεν προσφέρει ποτέ τα αναμενόμενα, αγωνιζόμενος στα άκρα της επίθεσης. Δεν του αρέσει και υποφέρει ποδοσφαιρικά γιατί είναι έξω από τον πραγματικό χώρο δράσης του. Μοιραία, αν η ισπανική ομάδα αρνηθεί να δείξει διαλλακτικότητα, να βάλει νερό στο κρασί της και να επαναδιαπραγματευτεί την πώληση του Αργεντινού στα δεδομένα της νέας εποχής, αυτή η μεταγραφή δεν μπορεί να γίνει.
Ο ΟΛΙΒΕΪΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ Ο ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Ο Πορτογάλος επιθετικός είναι ο πιο “καθαρός” φορ περιοχής που η ΑΕΚ διαθέτει, μαζί και ο πληρέστερος καθώς έχει τα πιο σωστά και εύστοχα τελειώματα εντός του αντίπαλου κουτιού. Το ζήτημα με τον Ολιβέιρα, είναι το συμβόλαιό του, το οποίο εκπνέει το καλοκαίρι του 2021, άρα υπάρχουν μόλις έξι μήνες μπροστά για επαναδιαπραγμάτευση.
Από το ρεπορτάζ μας προκύπτει ότι ο Πορτογάλος δεν “καίγεται” σε αυτή τη φάση, να εισέλθει σε φάση επαναδιαπραγμάτευσης για νέα συμφωνία. Το Euro μετατέθηκε, ξέρει ότι στην Ένωση θα έχει ακόμα μία σεζόν με αρκετά γκολ (εφόσον παραμείνει υγιής) λόγω της χαμηλής ποιότητας που στο πρωτάθλημα υπάρχει, οπότε για εκείνον, σε τούτη τη φάση τουλάχιστον, αρκεί το συμβόλαιο που έχει με την ομάδα έως το τέλος της επόμενης σεζόν.
Καθαρά προπονητικά, ο Καρέρα έχει δείξει ότι όταν ο Νέλσον είναι καλά, υπερτερεί όλων στη μάχη για την κορυφή της κιτρινόμαυρης επίθεσης. Είναι επιπλέον πιο εύκολο για την ΑΕΚ να επιλέξει ότι θα πορευτεί εκείνον, διότι δεν υφίσταται το αγκάθι αγοράς του από άλλη ομάδα, ενώ υπάρχει αρκετός χρόνος μπροστά για συζήτηση ανανέωσης. Αν πάλι ο ίδιος συναινέσει στο να δεσμευτεί με την ΑΕΚ για περισσότερα χρόνια και προσπεράσει τη μεγάλη επιθυμία του να παίξει ξανά στην Premier League, τότε γίνεται αυτομάτως το μεγάλο φαβορί για παραμονή στο κιτρινόμαυρο ρόστερ.
Photo credits: Eurokinissi
